Οι νέες δημοσκοπήσεις ταράζουν τα κόμματα που δεν βλέπουν αυτό που έρχεται!
Τελικά μας ήρθαν και οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, η μία μετά την άλλη, για να επισημοποιήσουν με τα ευρήματά τους, αυτό που συμβαίνει όχι στα κόμματα αλλά στην ίδια τη χώρα μας. Και αυτό που συμβαίνει μπορεί μεν τα κόμματα να μην θέλουν να το αντιληφθούν, γιατί φαίνεται ότι τα επιτελεία τους, όπου υπάρχουν αυτά και λειτουργούν, ασχολούνται μόνο με τους αριθμούς των δημοσκοπήσεων και δεν βλέπουν τον «ετοιμοθάνατο» που βρίσκεται μπροστά τους και δεν ακούν τον επιθανάτιο ρόγχο της Μεταπολίτευσης, γιατί περί αυτού πρόκειται.
Βλέποντας και εμείς τα ίδια δημοσκοπικά αποτελέσματα, είτε τα αριθμητικά είτε τα λεγόμενα ποιοτικά χαρακτηριστικά, παρατηρούμε ότι μόνο η ΝΔ προσπαθεί με δυσκολία να βλέπει ακόμα το 2 μπροστά στα ποσοστά της και είναι αυτή που βαστάει στον αναπνευστήρα ένα παλαιό πολιτικό σύστημα, πριν αυτό μας εγκαταλείψει ή για να είμαστε πιο ακριβείς, πριν ο κόσμος το αποδομήσει και το απαξιώσει εντελώς.
Την ίδια στιγμή βέβαια, τα υπόλοιπα κόμματα βρίσκονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, εξαιρουμένου του κόμματος της «Πλεύσης Ελευθερίας», που βλέπει όχι μόνο να επιζεί αυτήν την περίοδο, αλλά και να ελπίζει ακόμη και για πολλά άλλα.
Όμως το ερώτημα είναι. Αυτή η εικόνα των κομμάτων που ακουμπάνε στο 3% στην «πρόθεση ψήφου» και όχι στο ψευδές που δίνει αντίστοιχα η «εκτίμηση ψήφου με αναγωγή» και τα άλλα κόμματα που φτάνουν με δυσκολία στο διψήφιο νούμερο, μπορούν άραγε να σώσουν την κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί αυτή; Χλωμό δεν φαίνεται;
Όταν βλέπεις ότι, τις πρώτες θέσεις των ποιοτικών μετρήσεων τις καταλαμβάνουν τα συναισθήματα: Οργή 50,8%, Παραίτηση/Απογοήτευση 43,9%, και Φόβος 32,5%, δεν υπάρχει το κατάλληλο κλίμα για παλινόρθωση ή για ισορροπία του συστήματος με τα παλιά πολιτικά υλικά που διαθέτει(πρόσωπα και πρακτικές). Όλα αυτά όμως ανήκουν σε μια άλλη περίοδο, αυτή της Μεταπολίτευσης και επομένως χρειάζονται τα Νέα εργαλεία για τη Νέα Μεταπολίτευση.
Με άλλα λόγια έχει ξεκινήσει η αμφισβήτηση του παλιού, από τη στιγμή που αντικειμενικά και βαθμιαία έχει γίνει διάβρωση των θεσμών και η λαϊκή κυριαρχία υπονομεύεται και χειραγωγείται πολύ άσχημα ή για να το πούμε πιο καθαρά η εποχή που διανύουμε είναι εποχή γενικότερης παρακμής.
Μέσα στις συνθήκες αυτές, από τη μια πλευρά παραμονεύει ο κίνδυνος της κοινωνικής έκρηξης που είναι πολύ κοντά και από την άλλη, το καθεστώς της Μεταπολίτευσης προσπαθεί με κάθε διαθέσιμο μέσο να κρατηθεί στην εξουσία, αλλά μάταια.! «Νέες Δυνάμεις, με Νέα Πολιτική» θα δώσουν τη λύση αργά ή γρήγορα, έστω και αν τώρα δεν τις βλέπουμε.
