ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΒΑΣΙΛΗ ΦΟΥΣΚΑ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ: "Μνήμη Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Αποτίμηση του έργου του και της πολιτικής του πορείας στη μεταπολιτευτική Ελλάδα. Συγχαρητήρια στους διοργανωτές και τους συμμετέχοντες".
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ:
Vassilis Fouskas: Σε αυτές τις 20 λέξεις που περιέχουν νοήματα μνήμης, τιμής, μέλλοντος, θα ήθελα για λόγους σχέσεών τους με τα δεδομένα, να επισημάνω:
1. «Αποτίμηση»: Α. Είμαστε λίγοι και μικροί ώστε με τα πολιτιστικά μας μπαγάζια να αποτιμήσουμε το έργο και την πολιτική του. Ούτε υπάρχουν εμπειρογνώμονες με υπερέχουσες προσληπτικές ικανότητες επί αυτού του «πεδίου». Β. Δεν υπάρχει τέτοια θεματική από ομιλητή. Γ. Οι περισσότεροι από αυτούς που θα μιλήσουν πιστεύω ότι δεν γνωρίζουν τις θεμελιακές αρχές που νοηματοδοτούν την Πρότασή του.
2. «Διοργανωτές»: Μια σοβαρή και ευσεβής στάση προς τον τιμώμενο θα ήταν να ανακοινωθεί ποιος είχε την πρωτοβουλία και ποια ήταν η οργανωτική επιτροπή. Σκότος επί αυτών. Προφανής άρνηση των αρχών διαφάνειας, δημοσιότητας που ήταν συστατικά στοιχεία της δημόσιας πράξης του «τιμώμενου», που ήταν του ασκητισμού αλλά και της αγρύπνιας, της αναζήτησης του φωτός.
3. Στην αφίσα γίνεται ορατό το «ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ» Έχω βάσιμες ενδείξεις ότι η ονοματοθεσία αυτή δεν τον εξέφραζε…
