Παρατηρώ οργισμένες αναρτήσεις και απαντήσεις σε συνέχεια των σημερινών ειδήσεων, ή προς τους Βούλτεψη, Καρατζαφέρη και σε άλλους κρατικοδικαιωματιστές. Παρακολουθώ πολλά χρόνια τις τεχνικές εκφυλισμού και τις μορφές εξουδετέρωσης κοινωνικών διεκδικήσεων από δυνάμεις κρατικής και παράπλευρης εξουσιαστικής ισχύος.
Σε αυτό το σημείο διεύρυνσης του χάσματος κυβέρνησης και του ωφέλιμου παράπλευρου θεσμικού συστήματος με την κοινωνία, η αυθαιρεσία και η πρόκληση είναι το τελευταίο καταφύγιο του καρτελοποιημένου κράτους. Προσοχή, δεν χρειάζονται απαντήσεις σε προβοκάτσιες. Απαιτείται ψυχραιμία, λογική, όχι απόλυτη κυριαρχία συναισθηματισμών. Χρήση πολιτικών λέξεων, έστω και των πιο αυστηρών, ενέργειες απολύτου φωτός, απόλυτης διαύγειας. Το σύστημα θα χρησιμοποιήσει και έχει χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα. Η απομόνωσή τους από την κοινωνία τους γεννά θλίψη, αλλά και εκδικητισμό, τους οδηγεί σε αδιέξοδες παράφρονες ενέργειες. Απαιτείται αυτοέλεγχος σε κάθε φυσική και διαδικτυακή παράσταση παρουσίας.
Οι κινητοποιήσεις είναι στιγμές δυναμικής αμφισβήτησης της ανομίας, ανηθικότητας και ανεπάρκειας αυτών που διαθέτουν την ισχύ σε βάρος της κοινωνίας. Η έξυπνη διεκδίκηση, ο συσσωρευμένος θυμός απέναντι στην εξουσιαστική μάζα και θεσμικό πλέγμα συντήρησής της αφήνει ρωγμές παρέμβασης. Η χρήση τους διευρύνουν τις δυνατότητες θετικής προσθετικότητας στους συσχετισμούς. Υπάρχουν όμως κίνδυνοι εξουδετέρωσης αυτών των κινημάτων, αν περιοριστούν σε αναζήτηση των ενόχων μόνο για τα Τέμπη, ή σε νομικισμούς, ακόμα και δημοκρατικισμούς, ή οδηγήσουν σε διαλυτικούς μηδενισμούς.
Μια νέα δικαιοπολιτική τάξη με φέροντα άξονα εισαγωγής την τιμωρία ενόχων για Τέμπη πρέπει να εισάγει σε διεκδίκηση μετασχηματισμών, κάθαρσης, δικαιοσύνης, ηθικής, λογοδοσίας, δημοσιότητας. Αυτοί που αποφάσιζαν και αποφασίζουν για την χώρα και τους Έλληνες παραβίασαν τις έννοιες δικαίου, ζωής, δημοκρατίας, τοπίου, ιστορίας. Ποτέ ξανά δεν έχουμε βρεθεί σε τόσους παράπλευρους θανάτους, ατυχήματα που συνδέονται με αναζήτηση παραβατικότητας ή έρευνας εγκληματικών παραβλέψεων. Έχουμε και την οδυνηρή είδηση του νεκρού γιου της Εισαγγελέως εποπτεύουσας τις ανακρίσεις για τα Τέμπη.
Το μέλλον μιας ευημερούσας χώρας θα ανατείλει, όταν νέες πολιτικές και μορφωτικές δυνάμεις ήθους, κοινωνικών ιδανικών συγκροτηθούν και τιμωρήσουν τους ενόχους του αυταρχισμού, ιδιοτέλειας, υπαλληλίας στον εξωτερικό παράγοντα. Η διαπλοκή και διαφθορά θα γίνει τότε μάθημα αρνητικού παραδείγματος με την τιμωρία όσων έκαναν τις δουλειές τους και όχι αυτές που κοινωνικά τους ανατέθηκαν. Ιδιοποιήθηκαν δημόσιο χρήμα για να καταστρέφουν και πρέπει να το επιστρέψουν. Έρευνα – καθαρά χέρια – για την επιστροφή των τεράστιων ποσών μεσαζόντων και μιζοκρατίας, άνοιγμα όλων των φακέλων που σχετίζονται με εγκλήματα εξουσίας. Η επιστροφή της κοινωνίας, του λόγου, είναι λόγος πολιτών όχι κρατιτών, αυτοδιαχειριζόμενης κοινής ζωής, προσώπων δημιουργίας.
Οι πλατείες, η 26η Ιανουαρίου, η 28η Φεβρουαρίου είναι συνειδητή ανατίμηση της ευθύνης από συλλογικό πένθος σε ενθουσιαστική συνδήλωση χαράς, συμπαρουσίας, μιας κοινότητας δημιουργικού πένθους: η κοινωνία μέσα από τον πόνο επαναισθάνεται πως υπάρχει και θέλει να έχει λόγο και να της αποδίδουν λόγο.
- Είδατε πως μετά δεκαετίες γράφονται τραγούδια με συνειρμούς κοινωνικού παρόντος;
Γρηγόρης Κλαδούχος – Ξυλόκαστρο – 17 Φεβρουαρίου 2025
