ενδείξεις - αντενδείξεις





πρός τό δεῖν οὕτω



Όλα τα θέματα πρός τό δεῖν οὕτω



Προηγούμενα εὕσημον λόγον δῶτε








Στο πρόσωπο του Σημίτη συμπυκνώθηκε όλη η ευρωλιγουριακή ιδεολογία ως "τεχνολογία" αποικιοποίησης, υποτίμησης, απαξίωσης, ενοχοποίησης και εν τέλει ελέγχου του Ελληνικού Συλλογικού.

αναρτήθηκε από : tinakanoumegk on : Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2025 0 comments

1.

Γιώργος Τασιόπουλος


Ο νεκρός δεδικαίωται, αλλά δεν αθωώνεται*
Και για ένα από αυτά που παραθέτω πρόχειρα θα ήταν ο χειρότερος πρωθυπουργός,
αλλά έκανε όλα αυτά και πολλά περισσότερα ...
Έργα του
• Η παράδοση του Οτσαλάν
• Η ντροπή των Ιμίων
•Σερβία, επέτρεψε τη ΝΑΤΟική θηριωδία και τη μετατροπή της Ελλάδας σε πέρασμα και επιμελητεία των δολοφόνων
• Με πλαστά στοιχεία παγίδευσε την ελληνική οικονομία στη ζώνη του ευρώ,
• Δικός του ο άθλος του χρηματιστηρίου και της καταλήστευσης των φτωχών.
• Ξεπούλησε πάμφθηνα μεγάλες ποσότητες από το απόθεμα χρυσού της Ελλάδας,
• Σαμίνα, Φαράν με την ντροπιαστική φράση, "αυτή είναι η Ελλάδα"...
• Διαφθορά, Ζήμενς, κομματικά ταμεία ("Το 2000 οι χρηματοδοτήσεις του ΠΑΣΟΚ από εταιρείες έφθασαν τα 16 δις δραχμές" - Θ.Τσουκάτος, Φεβρουάριος 2019) κι "όποιος έχει στοιχεία να τα πάει στον εισαγγελέα"...
• Ανέχτηκε τη διαφθορά του περιβάλλοντος του, σχεδόν καταδικασθέντες άπαντες του στενού του περιβάλλοντος και του υπουργικού του συμβουλίου. Η πιο διεφθαρμένη κυβέρνηση (Από Τσουκάτο, Πανταγιά έως Παπαντωνίου, Τσοχατζόπουλο)
• Καθώς και-το μεγάλο φαγοπότι των Ολυμπιακών Αγώνων.
• Έδωσε με αντιδημοκρατικό τρόπο το δαχτυλίδι στον ΓΑΠ για να μας οδηγήσει στα μνημόνια και να καταστήσει τη χώρα για 100 χρόνια αποικία των δανειστών της
__________
* Το εδάφιο «ο αποθανών δεδικαίωται από της αμαρτίας» (Ρω μ. 6,7) σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει αυτό που νομίζουμε.
Ο Απόστολος Παύλος μιλά για τη βάφτιση και το πώς η βάπτιση νεκρώνει την αμαρτία, καθιστώντας τον βαπτισθέντα “νεκρό” για αυτήν. Και προσθέτει πως τελικά ο “νεκρός” ως Χριστιανός δεν μπορεί να αμαρτάνει άλλο.
Δυστυχώς αν δεν υπάρξει μετάνοια, όπως και τα αποτελέσματα των αμαρτιών, συνεχίζουν να βαρύνουν τον αποθανόντα
Οι πολλοί τιμητικοί αποχαιρετισμοί από τα ΜΜΕ, πολιτικούς του φίλους ή "αντιπάλους", απλά επιβεβαιώνουν ότι υπάρχουν και συνένοχοι που συνεχίζουν το έργο του καθώς είναι Μεγάλη η του Σημίτη Σχολή...

2.

Xristos Natsios

Ο εκλιπών Κώστας Σημίτης ήταν γιος του Γεωργίου Σημίτη ο οποίος υπήρξε σημαντικό μέλος του ΕΑΜ και σημαντικό στέλεχος της επιτροπής της εθνικής απελευθέρωσης. Μάλιστα, όταν ο Άρης εκφώνησε τον ιστορικό του λόγο στην πλατεία Ελευθερίας στην Λαμία στις 29 Οκτώβρη 1944, ο πατέρας του Σημίτη, βρίσκονταν δίπλα του στο μπαλκόνι. Ο πατέρας του Σημίτη ο οποίος απέκτησε την έδρα του καθηγητή του ΕΚΠΑ μεταξύ 1936 - 1940 κατά την περίοδο της Μεταξικής δικτατορίας...
Ο άλλος γιος του Γεωργίου Σημίτη, ήταν ο Σπύρος Σημίτης (Αθήνα 19 Οκτωβρίου 1934 - Κύνιχκσταϊν ιμ Τάουνους 18 Μαρτίου 2023) ήταν διεθνώς αναγνωρισμένος ελληνογερμανός νομικός και πρωτοπόρος στον τομέα της προστασίας δεδομένων. Σε αναγνώριση του ρόλου του, περιγραφόταν ως ο «άνθρωπος που εφηύρε την προστασία δεδομένων»....
Αλλά, και ο σημερινός εκλιπών, Κώστας Σημίτης, πρώην πρωθυπουργός, ήταν ταγός των Γερμανών και του δήθεν εκσυγχρονισμού ο οποίος κατέστρεψε την ελληνική οικονομία, μετατρέποντάς την Ελλάδα σε παρία, σκλάβο και γκαρσόνι της Ευρώπης, με την είσοδο της χώρας στο ευρώ, με την τεράστια ρεμούλα του χρηματιστηρίου όπου η ντόπια αστική τάξη έγινε πλουσιότερη κλέβοντας τις οικονομίες των μικροαστών οι οποίοι νόμιζαν ότι θα γίνουν πλούσιοι παίζοντας μετοχές. Ρεμούλες όπως έργα των Ολυμπιακών Αγώνων, τους οποίους πληρώσαμε ακριβά, ενώ οι τελευταίοι μήνες Σημίτη στην εξουσία, κάθε άλλο παρά κορύφωση της εκσυγχρονιστικής προσπάθειας μπορούν να χαρακτηριστούν, καθώς ο καθένας προσπαθούσε να αρπάξει ό,τι μπορούσε.
Ήταν ο άνθρωπος που επί σειρά ετών διαφήμιζε τον εκσυγχρονισμό του κράτους και αντ' αυτού διόρισε στρατιές δημοσίων υπαλλήλων με κομματικές ταυτότητες του ΠΑΣΟΚ και χωρίς κανένα προσόν.
Παράλληλα μοίρασε εκατοντάδες δημόσια έργα που έμειναν μόνο στις μελέτες, αν και τα λεφτά φαγώθηκαν... από εθνικούς εργολάβους.
Ο κύριος «Ισχυρή Ελλάδα» πέρασε στην ιστορία ως o άνθρωπος της μακέτας, αφού παρουσίαζε προσχέδια έργων που έμειναν ημιτελή.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι επί πρωθυπουργίας Σημίτη σημειώθηκαν τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στην Ελλάδα:
• Σκάνδαλο Χρηματιστηρίου
• Σκάνδαλο εξοπλιστικών προγραμμάτων
• Σκάνδαλο με τα «μαύρα» ταμεία της Siemens
Επίσης, κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας Σημίτη η Ελλάδα δέχτηκε τρία ισχυρά και κατά πολλούς ανεπανόρθωτα πλήγματα στην εξωτερική πολιτικής της με την υπόθεση των Ιμίων, την παράδοση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν στους Τούρκους με «εμπλοκή» στην υπόθεση και της Ελλάδας, αλλά και την «εξυπηρέτηση» στους... συμμάχους για τους βομβαρδισμούς στην Γιουγκοσλαβία.
Παράλληλα, η Ελλάδα επί πρωθυπουργίας κ. Κ. Σημίτη και η Goldman Sachs, συμφώνησαν το περίφημο “currency swap”. Ένα μέρος του χρέους της Ελλάδας, το καταμετρούσαν σε δολάρια και γιεν Ιαπωνίας, με αποτέλεσμα η είσοδος στην ΟΝΕ, να καθιστούσε απαραίτητη τη μετατροπή τους σε ευρώ.
Η συμφωνία με τη Goldman Sachs, επέτρεψε στην Ελλάδα, να κάνει την μετατροπή με παλαιότερη και όχι τρέχουσα ισοτιμία και να αφαιρεθεί από το ονομαστικό χρέος της χώρας ένα σεβαστό ποσό, ούτως ώστε, το χρέος να εμφανιστεί μειωμένο στα επίπεδα του 60% του ΑΕΠ και ότι πληρούσε τις προϋποθέσεις του Συμφώνου Σταθερότητος και Ανάπτυξης.
Το όφελος της Goldman Sachs, από την παραπάνω “διευκόλυνση”, σύμφωνα με δική της δήλωση ήταν της τάξης των 2.3 δισ. Για την Ελλάδα, το τελικό κόστος του περιβόητου swap της Goldman Sachs, που έλαβε χώρα επί κυβερνήσεως Σημίτη το 2001 με στόχο να κρύψει χρέος 2,8 δισ. ευρώ, θα ανέλθει τελικά στα 16 δισ. ευρώ.
Αναλυτικά τα σκάνδαλα της κυβέρνησης Σημίτη:
Καταλήστευση των κρατικών και κοινοτικών πόρων από τα «δικά μας παιδιά», τα στελέχη και τους φίλους της διεφθαρμένης διαπλοκής που έδρασαν ανενόχλητες και με την πλήρη ανοχή της σοσιαλιστικής εξουσίας.
Χειραγώγηση του γενικού δείκτη του χρηματιστηρίου με τα ταμεία των ΔΕΚΑ (Δημόσια Επιχείρηση Κρατικών Αξιών) και των ασφαλιστικών ταμείων.
Φτωχοποίηση του ελληνικού λαού με δυόμισι εκατομμύρια Έλληνες κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Ίμια. H "συμφωνία της Μαδρίτης" παραχωρεί για πρώτη φορά δικαιώματα «συνιδιοκτησίας» της Άγκυρας στην περιοχή των Ιμίων. Ο Κώστας Σημίτης λέει την περίφημη και αλησμόνητη φράση «Ευχαριστούμε τους Αμερικάνους». Όπως αποκάλυψε ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Λυμπέρης όταν ρώτησε τον ΥΠΕΞ Θεόδωρο Πάγκαλο τι θα πουν στον ελληνικό λαό σχετικά με την απομάκρυνση της σημαίας απʼ τα ελληνικά Ίμια, ο κ. Πάγκαλος απάντησε κυνικά: «Θα πείτε ότι τη σημαία την πήρε ο αέρας!».
Συναίνεση Κώστα Σημίτη – Γιώργου Παπανδρέου στον βομβαρδισμό Σερβίας -Κοσσυφοπεδίου, στο βομβαρδισμό δηλαδή ευρωπαϊκής (βαλκανικής) χώρας με ορατό τον κίνδυνο μεταβολής των συνόρων στην γειτονιά μας.
Εξοπλιστικά προγράμματα 20 δις ευρώ από την κυβέρνηση Κώστα Σημίτη, αμφιβόλου αποτελεσματικότητας και προβληματικών μαχητικών που το ένα μετά το άλλο πέφτουν σκοτώνοντας αεροπόρους. Φαίνεται ότι οι μόνοι οι οποίοι επωφελήθηκαν από τις συμφωνίες των εξοπλιστικών προγραμμάτων ήταν τα «μεσάζοντες», οι έμποροι και οι πολυεθνικές για τους οποίους εξασφαλίζονταν τεράστιες μίζες και προμήθειες, με υπερκοστολογήσεις και αστρονομικές υπερβάσεις των αρχικών συμβάσεων.

3.

Αντώνης Ανδρουλιδάκης 

Στο πρόσωπο του Σημίτη συμπυκνώθηκε όλη η ευρωλιγουριακή ιδεολογία ως "τεχνολογία" αποικιοποίησης, υποτίμησης, απαξίωσης, ενοχοποίησης και εν τέλει ελέγχου του Ελληνικού Συλλογικού.
Θύμα και ο ίδιος -και οι ελίτ που τον ανέδειξαν- του συμπλέγματος μειονεξίας για οτιδήποτε λαϊκό και ελληνικό, κατέστη πρωταγωνιστικός θύτης του Ελληνικού Τραύματος, τις συνέπειες του οποίου βιώνει ως σήμερα η ελληνική κοινωνία.
Η προσπάθεια ναρκισσιστικής υπεραναπλήρωσης αυτού του διαγενεακού συμπλέγματος μειονεξίας έναντι της Ευρώπης, οδήγησε όχι μόνο σε σωρεία σκανδάλων (χρηματιστήριο, ζίμενς, ευρώ κ.λπ) αλλά εγκαθίδρυσε για τα καλά στο συλλογικό μας ασυνείδητο την «Ευρώπη» στο ρόλο του Μεγάλου Άλλου.
Δηλαδή, ανέδειξε την Ευρώπη σε πολιτισμική αρχή άκρως απαραίτητη για τον αυτοπροσδιορισμό μας. Χωρίς την Ευρώπη δεν υπάρχουμε.
Η Ευρώπη, που στη φαντασία μας διατηρούσε πάντα -μετά την ίδρυση του κρατιδίου και το θάνατο του Καποδίστρια- μια υπερβατική αύρα που αιωρούνταν πάνω από τα «φωτισμένα» έθνη και τον «πολιτισμό» τους, αυτή η Ευρώπη ορίστηκε στην περίοδο Σημίτη ως το κύριο σημαίνον στη συμβολική και πολιτισμική μας τάξη.
Όπως «εις το όνομα του πατρός» στον Ζακ Λακάν ο Πατέρας -παρά τις όποιες ατέλειες του- είναι αυτός που εγγυάται τη συμβολική τάξη και τις υποκείμενες αξίες, έτσι και εδώ, η Ευρώπη «είναι εδώ» ακόμη και στην απουσία της.
Ως εκ τούτου δεν μπορεί ποτέ να απορριφθεί, ακόμη κι αν γίνει αντικείμενο κριτικής. Πρόκειται για ενός είδους πολιτισμικό Υπερεγώ, γιατί στην αυτο-αποικιστική φαντασία είναι αυτή η «απούσα θεότητα» που με το βλέμα της χορηγεί την πολιτιστική αναγνώριση.
«Θέλουμε να γίνουμε Ευρωπαίοι, άρα υπάρχουμε» θα ήταν το cogito μας.
Και στο μεταξύ, σιγά-σιγά, σχεδόν αδιόρατα, πεθαίνουμε σαν χώρα. Αυτή ήταν η κληρονομιά του εκλιπόντος.
Γι' αυτό και το 4ήμερο πένθος θα έπρεπε να ήταν κανονικά για τον τόπο, την πατρίδα και την κοινωνία μας.

4.

Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2025

Μια πρώτη αποτίμηση της διαδρομής του Κώστα Σημίτη

Ο Κώστας Σημίτης, Πρωθυπουργός της χώρας για δύο τετραετίες, πέρασε σήμερα στην αιωνιότητα. Εκφράζω τα απολύτως ειλικρινή, θερμά συλλυπητήρια μου στην οικογένειά του.

Θέλω να πιστεύω ότι οι ιστορικοί με αντικειμενικότητα, νηφαλιότητα και ερευνητική επάρκεια θα μελετήσουν και θα γράψουν για την διαδρομή του καθηγητή και πολιτικού Κώστα Σημίτη.

Ως φοιτητής και νέος επιστήμονας την περίοδο της πρωθυπουργικής θητείας του, μου επιτρέπεται νομίζω να σταθώ στα σημαντικότερα γεγονότα της οκταετούς διακυβέρνησης του.

Σε αυτά ξεχωρίζουν η κρίση των Ιμίων, η συμφωνία της Μαδρίτης, η παράδοση του Οτζαλάν, το κράχ του χρηματιστηρίου,το συμβούλιο Κορυφής στο Ελσίνκι και η απόφαση για ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. Ακόμα η είσοδος της χώρας στην νομισματική ένωση και η προετοιμασία της χώρας για τους ολυμπιακούς του 2024

Κρίνω σήμερα πως ο Κώστας Σημίτης ήταν αμφιλεγόμενη πολιτική προσωπικότητα.

Σίγουρα πέτυχε την είσοδο της χώρας στην Οικονομική & Νομισματική Ένωση. Ομοίως σημαντική επιτυχία ήταν η ένταξη της Κύπρου ως πλήρες μέλος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ στα θετικά του πιστώνεται και η οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων αλλά και η έναρξη της γενικότερης συζήτησης για τον εκσυγχρονισμό της χώρας.

Από την άλλη, η εκτίμηση μου είναι ότι η ιστορία θα σταθεί σκληρή έναντι του Κώστα Σημίτη σε μια σειρά ζητημάτων:

Υπήρξε ο ίδιος το πρώτο, κορυφαίο «πολιτικό προϊόν» της «τηλεκρατίας».

Ενός σκοτεινού συμπλέγματος μεταπρατικών οικονομικών συμφερόντων με «εργαλεία» τα μέσα «ενημέρωσης» αλλά και τις «ποδοσφαιρικές ομάδες», οι οποίοι μετέτρεψαν τους πολιτικούς σε μαριονέτες.

Η οικονομική κατάρρευση του 2010 δεν ήταν παρά το αποτέλεσμα της πολιτικής κατάρρευσης του συστήματος που τοποθέτησε τον Κώστα Σημίτη στην εξουσία το 1996.

Η διαφθορά λοιπόν επί Σημίτη γιγαντώθηκε, έγινε θεσμική και τελικά συστημική, με αποτέλεσμα να καταστεί σχεδόν ανίκητη και να καθορίζει μέχρι και σήμερα τις εξελίξεις στη μικρή μας χώρα.

Στα ζητήματα της εθνικής και διεθνούς πολιτικής τα πράγματα ηταν ακόμα χειρότερα Το γκριζάρισμα του αιγαίου, η αμφισβήτηση της εθνικής κυριαρχίας στα Ίμια ,οι συμφωνίες της Μαδρίτης, έστρωσαν το χαλί για μια σειρά τουρκικών διεκδικήσεων.

Η παράδοση του Οτζαλάν στο φασιστικό καθεστώς της άγκυρας, ήταν το αποκορύφωμα της ένοχης συνενοχής των Αθηνών και προσβολής του ιερού ονόματος της Ελλάδας.

Η τακτική του δεδομένου συμμάχου (που με ενθουσιασμό συνεχίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης) δεν μας οδήγησε παρά στα Ίμια, τις συνέπειες των οποίων πληρώνουμε ακόμα.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, τη θετική διάσταση των οποίων αναγνωρίσαμε παραπάνω, ήταν μια οικονομική καταστροφή. Η διαχείριση των ολυμπιακών ακινήτων μετά τους αγώνες, όπως και η τελική παράδοση τους στην ολιγαρχία έναντι πινακίου φακής, μια μεγάλη ντροπή για τη χώρα.

Τέλος, το λεγόμενο «σκάνδαλο του χρηματιστηρίου» ήταν μια τεράστια, σιωπηλή αναδιανομή του πλούτου από τα χαμηλά προς τα υψηλότερα στρώματα. Μια μεγάλη κλοπή.

Ειδική μνεία χρειάζεται για την τεράστια ευθύνη του Κώστα Σημίτη ως προς το ναυάγιο του εθνικού σχεδίου για μια νέα πόλη στην Θράκη, τη Ρωμανία. Σχέδιο στην κατάρτιση του οποίου πρωτοστάτησε ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης και που μπορούσε να αλλάξει τις ισορροπίες στα Βαλκάνια. Πρόκειται για ένα σφάλμα ιστορικών διαστάσεων.

Η ιστορία λοιπόν θα κρίνει τον Κώστα Σημίτη. Τον άνθρωπο που διαισθάνθηκε τη μεγάλη ανάγκη του ελληνικού λαού για ένα νέο ύφος, ένα νέο, σύγχρονο πρόσωπο στην εξουσία. Που ταυτόχρονα όμως μας δίδαξε πως, όσο αναγκαίο και αν είναι το σύγχρονο ύφος της πολιτικής, το περιεχόμενο είναι τελικά αυτό που κάνει τη διαφορά.

Η Ελλάδα του σήμερα είναι τελικά η Ελλάδα του Κώστα Σημίτη, αφού Γιώργος Παπανδρέου, Αντώνης Σαμαράς / Βαγγέλης Βενιζέλος και Κυριάκος Μητσοτάκης τον ακολουθούν κατά γράμμα, ενώ ούτε ο Αλέξης Τσίπρας απέκλινε σημαντικά. Σχεδόν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις του 21ου αιώνα, είναι «σημιτικές».

Που οδήγησαν;

Σε ένα αδύναμο, δορυφορικό περιφερειακό κράτος στο οποίο βασιλεύει η διαφθορά και ο μεταπρατικός (‘κουρελιάρικος’ κατά Μιχάλη Χαραλαμπίδη) καπιταλισμός.

Σε μια γιγαντωμένη, δυσλειτουργική Αθήνα έναντι μιας ερημοποιούμενης περιφέρειας.

Και τέλος, σε μια Ελλάδα της οποίας ο πληθυσμός μειώνεται κατά 60.000 ανθρώπους ανά έτος.

Αντίο, Κώστα Σημίτη.

Ελπίζω να σε αδικώ και η ιστορία να είναι πιο δίκαιη μαζί σου. Ο πόνος των χαμένων ευκαιριών όμως είναι μεγάλος και πρόσφατος.

5.

Αγγελόπουλος Δημήτρης

«Το εθνικό πένθος είναι όρος που περιγράφει την ένδειξη πένθους που προέρχεται από την θλίψη και λύπη για κάποιο δυστυχές γεγονός και κηρύσσεται επισήμως από τις κυβερνήσεις κρατών.
Μπορεί να προέλθει από τον θάνατο πολλών ανθρώπων έπειτα από μια φυσική καταστροφή, ένα τρομοκρατικό χτύπημα ή κάποιο άλλο πολύνεκρο γεγονός, όπως επίσης και από το γεγονός θανάτου ενός ιδιαίτερα σημαντικού ανθρώπου για ένα έθνος ή λαό».
Η κυβέρνησε κήρυξε τετραήμερο εθνικό πένθος για τον Κώστα Σημίτη.
Και όλα τα συστημικά Μέσα γράφουν το ξόδι του.
Εμείς όχι.
Γιατί;
• Τα 8 χρόνια και 2 μήνες της πρωθυπουργίας του, 1996 με 2004, η Ελλάδα αλλάζει. Μπαίνει στην τροχιά του άκρατου νεοφιλελευθερισμού, της φτωχοποίησης, των τεράστιων σκανδάλων και της ιδιωτικοποίησης.
• Ο κ. καθηγητής αυτά τα ονομάζει εκσυγχρονισμό, λιτότητα και πρόοδο – καινοτόμες αλλαγές στην άσκηση πολιτικής.
Στην πραγματικότητα συνέβησαν τα εξής:
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
• Ένταξη στην ΟΝΕ - Συμφωνία με τη Goldman Sachs το 2001 με στόχο να κρύψει χρέος 2,8 δισ. ευρώ. Η G.S. κέρδισε 2,3 δισ. ευρώ, η Ελλάδα χρεώθηκε τελικά 16 δισ. ευρώ.
• Η εισαγωγή στο ευρώ πραγματοποιήθηκε την 1η Ιανουαρίου 2002 και ήταν το επιστέγασμα της ένταξης στην ΟΝΕ. Κοιμηθήκαμε με κάτι να κοστίζει 50 δρχ. και ξυπνήσαμε με το ίδιο προϊόν στα 50 λεπτά (170 δρχ). Καλά ήταν.
• Φούσκα του Χρηματιστηρίου. Η αποθέωση του τζόγου έσκασε με κρότο τον Σεπτέμβριο του 1999. Υπολογίζεται ότι περίπου 155 δισ. ευρώ εξανεμίστηκαν από την πραγματική οικονομία από το κραχ του ελληνικού χρηματιστηρίου. Ο Γιάννης Στουρνάρας τοποθετείται πρόεδρος στην Εμπορική Τράπεζα, που καταστρέφεται και καταλήγει στην γαλλική Gredit Agricole. Ο σημερινός διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και πρώην υπουργός Οικονομικών επί Σαμαρά μετά την Εμπορική διατελεί διευθύνων σύμβουλος της Κάππα Χρηματιστηριακής.
• ΑΣΕΠ. Με υπουργό τον Αναστάσιο Πεπονή κατασκεύασαν τις περίφημες «αποκαταστατικές διατάξεις» του άρθρου 25 και του Ν. 2190, παραβιάζουν το νόμο για το ΑΣΕΠ και το αναγκάζουν να διαπιστώνει με εκθέσεις του χιλιάδες παράνομες κομματικές προσλήψεις κυρίως συμβασιούχων.
• Δημόσια έργα. Υπερκοστολογημένα με δάνεια και απευθείας αναθέσεις.
• Φορολογία: Από το 1993 έως το 2003 έχουμε την μεγαλύτερη αύξηση φορολογίας που έχει γίνει ποτέ από την ίδρυση του κράτους, κατά 122,5%. Επί Σημίτη επιβλήθηκαν 97 νέοι φόροι που στοχεύουν μικρές, εμπορικές, βιοτεχνικές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
• Φτωχοποίηση του ελληνικού λαού με δυόμισι εκατομμύρια Έλληνες κάτω από τα όρια της φτώχειας.
ΣΚΑΝΔΑΛΑ
• Πάρτι στα εξοπλιστικά προγράμματα που κατέληξε στην φυλάκιση του Άκη Τσοχατζόπουλου. Το 2003 ο Μισέλ Ζοσεράν, πρόεδρος της γαλλικής αμυντικής βιομηχανίας THALES, κατήγγειλε για δωροδοκία μέλος της ελληνικής κυβέρνησης για να αναλάβει η εταιρεία του την αναβάθμιση έξι φρεγατών του πολεμικού ναυτικού.
• Σκάνδαλο με τα «μαύρα» ταμεία της Siemens.
• Fast track έργα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Καταλήστευση των κρατικών και κοινοτικών πόρων από στελέχη και φίλους. Γαλλικές εφημερίδες βγάζουν στοιχεία, ότι η ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων δόθηκε στους Αμερικάνους αφού η THALES που δωροδοκούσε τον υπουργό Άμυνας με 7%-10% δεν πήρε το έργο. Την ασφάλεια πήρε η εταιρεία του Dick Cheney με απευθείας… απεύθυνση στον Σημίτη και στον Χρυσοχοΐδη.
ΕΘΝΙΚΑ
• Ίμια. Στις 2 Φεβρουαρίου του 1996, ο Κώστας Σημίτης λέει το τρομακτικό από το βήμα της Βουλής: «Ευχαριστούμε τους Αμερικανούς». Αργότερα ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Λυμπέρης αποκαλύπτει ότι όταν ρώτησε τον ΥΠΕΞ Θεόδωρο Πάγκαλο τι θα πουν στον ελληνικό λαό σχετικά με την απομάκρυνση της σημαίας από τα ελληνικά Ίμια, ο Πάγκαλος απάντησε κυνικά: «Θα πείτε ότι τη σημαία την πήρε ο αέρας».
• Το 1998 ο Οτσαλάν καταφέρνει να φύγει από την Δαμασκό για Στοκχόλμη με ενδιάμεσο σταθμό την Αθήνα. Ο κυνηγημένος ηγέτης του ΠΚΚ προσγειώνεται λίγο αργότερα στο αεροδρόμιο της Αθήνας και ξεκινά ένα θρίλερ που τελείωσε τον Φεβρουάριο του 1999, στο αεροδρόμιο του Ναϊρόμπι. Μετά την σύλληψη του Οτσαλάν από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, προκλήθηκε πολιτική κρίση στην Ελλάδα που οδήγησε στην παραίτηση τριών υπουργών της κυβέρνησης του Κώστα Σημίτη συμπεριλαμβανομένου και του ΥΠΕΞ Θεόδωρου Πάγκαλου.
• Ο 20ός αιώνας θα κλείσει με τον βομβαρδισμό της Σερβίας το 1999, έναν πόλεμο μεγάλης κλίμακας με τρομακτικές συνέπειες. Οι βομβαρδισμοί στη Γιουγκοσλαβία, βρήκαν την Ελλάδα με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και Κώστα Σημίτη. Η ελληνική κυβέρνηση δεν έβαλε κανένα εμπόδιο στους πολεμικούς σχεδιασμούς στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Τα λιμάνια, ειδικά αυτό της Θεσσαλονίκης, οι υποδομές της χώρας, πολεμικά πλοία, και φυσικά οι στρατιωτικές βάσεις, εντάχθηκαν πλήρως στους πολεμικούς σχεδιασμούς.
ΚΟΙΝΩΝΙΑ
• Η αποθέωση του όλα για την πάρτη μου. Στόχος το κέρδος, απενεχοποίηση του τζόγου, του εύκολου κέρδους. Το τέλος της συλλογικής συνείδησης, της αλληλεγγύης. Η κοινωνία ακολουθεί την εξουσία.
• Η αποκήρυξη κάθε συλλογικής διεκδίκησης, φέρνει υποταγή, ακραία ανισότητα και ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση.
Δεν είναι τυχαίο ότι λίγα χρόνια αργότερα, ο Θόδωρος Πάγκαλος λέει το αλησμόνητο «μαζί τα φάγαμε».
Ο Κώστας Σημίτης ονομάστηκε (όχι άδικα) αρχιερέας της διαφθοράς. Ίσως ιερουργούσε, ίσως κοιμόταν ήσυχα στον ιερατικό θρόνο.
Σε κάθε περίπτωση, το χώμα που έριξε πάνω στην Ελλάδα που (ακόμα τότε) μπορούσε να σωθεί, είναι ακόμα βαρύ, κι ακόμα το σηκώνουμε.

6.
Μπορεί να είναι εικόνα 2 άτομα και κείμενο

Ntinos Papantoniou

Οι "ιστορικοί" θα κρίνουν. Εμείς ας σταθούμε στα σημαντικότερα γεγονότα όπως τα ζήσαμε.
Όσο για τα συλλυπητήρια του πολιτικού προσωπικού τα περισσότερα είναι ψεύτικα.
7.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΜΠΟΓΛΟΥ


Και τι να πεις Μάνα και αδελφή...
Μια "μακρινή" ιστορία από το 1999... τότε που μας "οιστρηλατουσαν" με τη νέα εθνική ιδεα(κατά Λαλιώτη)των Ολυμπιακών αγώνων και την Χρυσή κότα της οικονομικής Ευρωπαϊκής ένταξης.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, παίρνει τηλέφωνο τον Κώστα Σημίτη -τον άσπονδό εχθρό του- και τον παρακαλει να διορίσει κάπου τον γιο του(άρτι αφιχθεντα από Χάρβαρντ και στρατιωτική θητεία στα 27 του χρόνια), Κυριάκο.
Ο Σημίτης, με την τότε διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας, παρακάμπτουν τον ΑΣΕΠ και φτιάχνουν μια νέα υπηρεσία χριζοντάς τον νυν πρωθυπουργό Διευθυντή του Τμήματος με μισθό 10.000€ τον μήνα (ο υψηλότερος μισθός στην Τράπεζα).
Η υπηρεσία αυτή ομάστηκε «Διαχείριση Κεφαλαίων-Κονδυλίων για Νεοφυείς Επιχειρήσεις».
Και δημιουργήθηκε για να διαχειρίζεται (σπαταλούσε κατά το δοκούν) κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε startup εταιρίες.
Όλα τα εκατομμύρια που πέρασαν από τα χέρια του, κατέληξαν σε επιχειρήσεις-φαντάσματα κολλητών, εταιρίες που δεν υπήρξαν ποτέ.
Όμως η πελατειακή σχέση είχε ήδη ξεκινήσει.
Ασκείται δίωξη από τον Εισαγγελέα για την κομπίνα, κατηγορώντας για κακουργήματα τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Όμως ο πατέρας του είχε προλάβει να τον κάνει ήδη βουλευτή.
Δεν παραιτήθηκε ποτέ από την βουλευτική του ασυλία και έτσι συνέχισε τον άμωμο αγώνα του μέχρι τη καρέκλα του πρωθυπουργού.
Σήμερα η σχέση των ορφανών του Σημίτη με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας είναι γνωστή.
Κάτι που αποτελεί σημείο εναντίωσης για τους δύο πρώην αρχηγους του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας...
Αλλά τουλάχιστον στην οικογένεια δεν λησμονούν την υποχρέωση που είχαν...
Ετικέτες: