Ανάμεσα στα τόσα, τόσο σημαντικά που λαμβάνουν χώρα παγκοσμίως αυτές τις μέρες (αποδεικνύοντας ότι οι «Αύγουστοι» είναι γεμάτοι ειδήσεις), έχει σημασία να σταθεί κανείς σε όσα πράττει διεθνώς η (ακρο) δεξιά αποδεικνύοντας ότι κάθε άλλο παρά αντισυστημική είναι. Ή τουλάχιστον αποδεικνύοντάς το σε όσες και όσους διατηρούν μια στοιχειώδη κατανόηση του τι συμβαίνει γύρω μας.
Όπως περιέγραψε ήδη σε προηγούμενο άρθρο του στο «Κοσμοδρόμιο» ο Κώστας Σαββόπουλος, στην Αγγλία η ακροδεξιά πρωτοστατεί σε απανωτές ταραχές, επιθέσεις και βανδαλισμούς, με αφορμή μια δολοφονική επίθεση εναντίον τριών μικρών κοριτσιών στο Σάουθπορτ. Η συνταγή που ακολούθησαν συγκεκριμένες οργανώσεις και χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι γνωστή: ο δράστης περιγράφεται ως πρόσφυγας ή μετανάστης και μουσουλμάνος, το διαδίκτυο και κυρίως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναπαράγουν την υποτιθέμενη είδηση μανιωδώς, οι οργανωμένες φασιστικές ομάδες ξεκινούν επιθέσεις και κατόπιν αποπειρώνται να προκαλέσουν μια μαζική, αγελαία αντίδραση επιβάλλοντας εν τέλει την ατζέντα τους στο δρόμο και στην κεντρική πολιτική. Μάλιστα, οι αντιδράσεις περιβάλλονται έναν «αντισυστημικό» μανδύα, διότι η εξουσία υποτίθεται ότι θέλει να μας αντικαταστήσει με ξένους (είναι και οι Εγγλέζοι βλέπετε τόσο επαναστατημένοι ώστε δεν υπάρχει άλλος τρόπος) είναι φιλελεύθερη (φιλελεύθερη όπως ο Μακρόν απέναντι στα «κίτρινα γιλέκα» για παράδειγμα), αριστερόστροφη (όσο αριστερή είναι η woke ατζέντα βεβαίως, δηλαδή καθόλου) και άλλα τέτοια «συμπαθητικά».
Και στην προκειμένη περίπτωση της Αγγλίας όπως και σε τόσες άλλες, η αλήθεια απέχει αρκετά από τα διακινούμενα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο δράστης δεν είναι ούτε πρόσφυγας ή μετανάστης, ούτε μουσουλμάνος. Είναι Χριστιανός και γεννημένος στην Ουαλία. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με πρώτο και καλύτερο του twitter (πλέον Χ) τα οποία ανήκουν στους δισεκατομμυριούχους συνδαιτημόνες κάθε εξουσίας, επιτρέπουν να διασπείρεται κάθε ψευδής και ανυπόστατη φήμη χωρίς να φέρουν καμία ευθύνη. Όταν τους συμφέρει είναι πλατφόρμες ενώ κατά τα λοιπά έχουν δικαίωμα να ρυθμίζουν τι αναρτάται σε αυτά.
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα βαθύτερο από τις συνήθεις ψευδολογίες της ακροδεξιάς στα γεγονότα στην Αγγλία: ένας εκ των βασικών οργανωτών και υποκινητών των ταραχών είναι ο Άγγλος Tommy Robinson. Ο κύριος αυτός είναι τόσο αντισυστημικός, όσο τα σιωνιστικά λόμπι και το Ισραήλ. Ή για να το εξηγήσουμε σαφέστερα, πρόκειται για έναν Άγγλο (ακρο)δεξιό ο οποίος όταν δεν υποκινεί ταραχές εναντίον μεταναστών (ή και ενόσω τις υποκινεί) αρέσκεται να οργανώνει αντιδιαδηλώσεις εναντίον όσων τα βάζουν με την Ισραηλινή γενοκτονία (δραστηριότητα βεβαίως η οποία ουδόλως ενόχλησε το αγγλικό δικαστικό σύστημα, τα ΜΜΕ και την κυβέρνηση). Σταθερός «φίλος» των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων μέσα από τη σχετική οργάνωση στο Ηνωμένο Βασίλειο, ευρισκόμενος σε δαιδαλώδεις σχέσεις με σιωνιστικά «ινστιτούτα» στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού (όπως σύμφωνα με πληροφορίες, με το «Middle East Forum») και ενίοτε (αν όχι συχνά ή πάντα) δραστηριοποιούμενος με το αζημίωτο υπέρ του Ισραήλ. Ακόμα και η εφημερίδα “Times of Israel” είχε δημοσιεύσει το 2019 άρθρο με τίτλο «Γιατί οι «φιλο-ισραηλινές» ομάδες των ΗΠΑ ενισχύουν έναν ακροδεξιό, αντι-μουσουλμάνο εξτρεμιστή του Ηνωμένου Βασιλείου;»
Πρέπει να είναι κανείς εντελώς βλάκας (δε βρίσκουμε ακριβέστερο όρο) για να πιστεύει ότι τα σιωνιστικά λόμπι, οι «Ηρακλείς» του στέμματος του συστήματος εξουσίας θα έβαζαν τα λεφτά τους σε οποιονδήποτε και οτιδήποτε αντισυστημικό. Αν η woke ατζέντα αποτελεί τη μια όψη του σύγχρονου κίβδηλου αντισυστημισμού ο οποίος χρηματοδοτείται αδρά και κατευθύνεται σαφώς από το σύστημα εξουσίας, η δήθεν αντισυστημική (ακρο)δεξιά αποτελεί την άλλη όψη του ίδιου ακριβώς νομίσματος.
Δεν είναι τυχαίο ότι τα ίδια πρόσωπα και δυνάμεις (στην Αγγλία, στην Ελλάδα και διεθνώς) έχουν πάρει εργολαβία ταυτοχρόνως τη δυσφήμηση της παλαιστινιακής αντίστασης, την υπεράσπιση της Ισραηλινής κατοχικής και γενοκτονικής πολιτικής ως προτύπου και ως προμαχώνα μιας κάποιας «Δύσης» και επιπλέον την προώθηση της ατζέντας η οποία ορίζει ως πρωταρχική απειλή για τους λαούς μας όχι τον καπιταλισμό- ιμπεριαλισμό που κοντεύει να ανατινάξει τον πλανήτη αλλά το μεταναστευτικό- προσφυγικό. Φυσικά «πρακτορεία» του σιωνισμού δεν βρίσκονται μόνο στην (ακρο)δεξιά. Βρίθουν από τέτοια η «καθωσπρέπει» δεξιά και «αριστερά», όπως και το κέντρο. Αυτή η πλευρά της δεξιάς όμως είναι που επιχειρεί και πετυχαίνει εν πολλοίς να πείθει ότι επιπλέον, πηγαίνει κόντρα στο σύστημα.
Στα ίδια χνάρια βαδίζει επιπλέον ο «πολύς» Τραμπ. Αν οι Δημοκρατικοί έχουν κάνει σημαία τους την εξόντωση των Ουκρανών ως φτηνής πρώτης ύλης για τον αντιρωσισμό τους, ο Τραμπ έχει σφιχταγκαλιάσει τη γενοκτονία των Παλαιστινίων. Και σε αυτήν την περίπτωση βεβαίως δεν είναι ότι ο Μπάιντεν μένει πίσω: αυτός προμηθεύει τους Ισραηλινούς με τα όπλα για τη γενοκτονία. Ο Τραμπ όμως θέλει επιπλέον να καταστήσει τη γενοκτονία σημαία του, ορεγόμενος ακόμα περισσότερα από τα λεφτά των λόμπι που ρέουν (και) στη δική του καμπάνια. Εκατομμύρια βεβαίως από τα λόμπι και πάλη εναντίον του συστήματος δεν πάνε μαζί. Αυτοί που πιστεύουν τέτοια πράγματα είναι όντως ανόητοι. Αυτοί που βάζουν τα λεφτά όμως, αντικοινωνικοί είναι, ανόητοι (ως προς τέτοιου είδους ζητήματα τουλάχιστον) όχι.
Η αντισυστημική (ακρο)δεξιά είναι ένας καλοδουλεμένος από πτυχές του συστήματος εξουσίας, μύθος. Αποδεικνύεται στην Αγγλία, στις ΗΠΑ, στην Ελλάδα και αλλού. Αυτό δεν αναιρεί ότι «ψαρεύει» συχνά λαϊκούς ανθρώπους στα «θολά νερά» των ανισοτήτων και της εκπαιδευτικής- πολιτισμικής εγκατάλειψης. Ούτε φυσικά τη σιωνιστική (ακρο-)δεξιά την πολεμούν όντως, πολιτικοί του «κέντρου», οι οποίοι είναι εξίσου σιωνιστές. Είναι όμως σημαντικό να μη χάνουμε από την οπτική μας τι πραγματικά επιδιώκουν διάφοροι δήθεν «αγανακτισμένοι» και «άνθρωποι του λαού», με τις τσέπες γεμάτες με τα λεφτά των πλουσίων και των μυστικών υπηρεσιών.
