Ημουν εκτός Αθηνων οταν εμαθα την απίστευτη ειδηση οτι ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης δεν ειναι πια μαζί μας.Ηταν πραγματικός κεραυνός.Τον ειχα δει δύο εβδομάδες πριν. Ηθελε να μου δώσει το νέο του βιβλίο " Αγροφιλία ". Πήγαμε και φάγαμε μαζί και ηπιαμε μετά καφέ.Συζητήσαμε επι ωρες. Δεν μου παραπονέθηκε για θέματα υγίειας. Αντιθέτως ,με συμβούλευε να προσέχω την υγίεια μου , οπως , υποτίθεται , εκανε και αυτός.
Το τελευταιο βιβλίο του ηταν μια αφορμή για να κάνουμε μεγάλες αναδρομές στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ αλλά και των αλλων Κυβερνήσεων στον αγροτικό τομέα.Πίστευε βαθιά οτι πρέπει τώρα να επικεντρωθουμε σε μια νέου τύπου αγροτική ανάπτυξη, η οποία θα συνδέει και θα συνθέτει την αγροτική ανάπτυξη με την ιστορία και τον πολιτισμό, το περιβάλλον , την παιδεία , την τεχνολογία και τη δημογραφική αναστροφή.Απέναντι στο παλαιό ρευμα της αστυφιλίας , πρέπει να αντιτάξουμε τώρα την αγροφιλία.
Παρέπεμπε στη θεά Δήμητρα, στην Αρτέμιδα, τη μεγάλη οικολόγο θεά που τιμώρησε σκληρά τον Αγαμέμνονα γιατί ειχε σκοτώσει ενα ελάφι στο ιερό αλσος της. Στο Αρκαδικό ιδεωδες, που το επικαλειται σήμερα για προβολή η Τοσκάνη.Περπατούσαμε κοντά στην Μητρόπολη.Θυμήθηκε αυτό που του ειχα δείξει στο μικρό εκκλησάκι της Παναγίας της Γοργοεπήκοου, ενω συζητούσαμε για τη θεά Δήμητρα, θεά της γεωργίας αλλά και της αναγέννησης, που εκφραζόταν συμβολικά με τον σπόρο που πεθαίνει και δίνει νέα ζωή.Του εδειξα τα εντοιχισμένα αρχαια γλυπτά που παριστάνουν τον ιερό κέρνο, λατρευτικό σκευος των Ελευσινίων Μυστηρίων και τις ιερές διασταυρούμενες λαμπάδες της Δήμητρας.Ενθουσιάστηκε.Τις περιέλαβε στο νέο του βιβλίο.
Ηταν πολύ ενθουσιασμένος και για το νέο του βιβλίο ,οπως ηταν και για το προηγούμενο , που μου ειχε χαρίσει και ειχε ως θέμα την Καλαυρία.Ειχε γυρίσει τότε απο την Κάτω Ιταλία, οπου ειχε κάνει πολλές ομιλίες και συναντήσεις." Δεν μπορεις να πιστέψεις " ,μου ειπε ," τι γίνεται εκει.Υπάρχει μια απίστευτη αφύπνιση για τη Μεγάλη Ελλάδα, σε μαζικό επίπεδο.Αισθάνονται Ελληνες και θέλουν να εχουν στενούς δεσμούς , αν οχι Ενωση , με την Ελλάδα." Τα ιδια μου περιέγραψε και ενα αλλος φίλος ζωγράφος απο την Τρίπολη.Ηθελα να τους φέρω σ' επαφή αλλά , δυστυχως , δεν πρόλαβα. Του εδωσα απο πλευρας μου μια δική μου τραγωδία, με θέμα τον Κορίνθιο στρατηγό Τιμολέοντα ,που ειχε πρωτοστατήσει σε αγωνες κατά των τυράννων και των Καρχηδονίων στις Συρακουσες και σ' ολη τη Σικελία.
Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης ηταν πέρα απο την καθημερινή και συμβατική πολιτική.Ηταν ο ανθρωπος των μεγάλων οραμάτων και των ιδεων για μια βαθειά αλλαγή και επανασύνδεση των θραυσμάτων του μεγάλου μωσαϊκου του οικουμενικου Ελληνισμου. Αυτου , που το Ελληνικό κράτος απεδείχθη , δυστυχως , ανάξιο να εκφράσει και να εκπροσωπήσει.
Επανερχόταν συχνά στις συζητήσεις μας στο θέμα της Ρωμανίας , της νέας πόλεως που ειχε προτείνει να ιδρυθει στη Θράκη για να υποδεχθει δημιουργικά τους Ελληνες Ποντίους της Μαύρης Θάλασσας, που ειχαν εξαναγκασθει να ξεριζωθουν απο τις πανάρχαιες πατρίδες τους.Αντι το κράτος να αγκαλιάσει την ιδέα αυτή και να τη συνδέσει με τα δικά της προγράμματα δημιουργίας θέσεων εργασίας και παραγωγης,την αγνόησε εχθρικά και δεν ηρθε αρωγός για την πραγματοποίησή της.
Ειχα τότε υποβάλει και ο ιδιος στον Πρωθυπουργό μια εκθεση για την εγκατάσταση στη Θράκη 50 000 Ποντίων .Θα ηταν ενας τρόπος να ενισχυθει το δημογραφικό της Θράκης και ν' αντιμετωπισθουν, σε δομικό επίπεδο , οι Τουρκικές υπονομευτικές δραστηριότητες.Θα ηταν επίσης ενας τρόπος να αξιοποιηθει το ανθρώπινο αυτό δυναμικό για τις σχέσεις με τη Μαύρη Θάλασσα και τις Παραδουνάβιες περιοχές.Αυτούς τους στόχους ειχε και η Ρωμανία του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, που εντασσόταν σε μια πανάρχαια Ελληνική παράδοση; τη δημιουργία νέων πόλεων, ως κέντρων δημιουργικης παρουσίας, εμπορίου και πολιτισμου.
Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης υπηρετουσε και πολλά αλλα μέτωπα; την αναγνώριση της Ποντιακης Γενοκτονίας.Η συμβολή του στον αγώνα αυτό ηταν εμβληματική και καταλυτική.Τον αγώνα γι' απελευθέρωση του Κουρδικου λαου, τον οποιον ενέτασσε σ' ενα ευρύτερο πλαίσιο χειραφετήσεως και απελευθερώσεως των λαων της Μικρας Ασίας, τους οποίους υποδούλωσε, κατέσφαξε, αλλοτρίωσε και καταπίεσε ο Τουρκικός φασισμος , με την Ισλαμιστική, Οθωμανική εκδοχή του, αλλά και τη Κεμαλική εκδοχή του.Μόνιμη εγνοια και αγωνία του ηταν τα εθνικά θέματα, η Κύπρος , η Μακεδονία , το Αιγαιο και η αναμόρφωση της πολιτικης ζωης , με ορους οικουμενικου Ελληνισμου, αξιοκρατίας ,παιδείας και πολιτισμου.
Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης ηταν ενας μεγάλος Ελληνας , που μπορουσε να δώσει πολλά ακόμη,με τις ιδέες και τα οράματά του για μια αλλη Ελλάδα, επάξια της ιστορίας και του πολιτισμου της.Συνέδεε, με βαθυστόχαστο τρόπο , τον Αρχαιο Ελληνισμό με την Ορθοδοξία και αντιμετώπιζε με την ιδια συγκίνηση τα Ελευσίνια Μυστήρια και τον Επιτάφιο.Εφυγε , δυστυχως , νωρίς.Αφησε ομως , με το παράδειγμα και το ηθος του ,πολύτιμη παρακαταθήκη.Αγωνίσθηκε σ' ολη του τη ζωή τον καλό αγώνα και του αξίζει ο επαινος και ο στέφανος της δικαιώσεως της ζωης του.Οι μυροφόρες της λαϊκης μας παραδόσεως θα τον προυπαντήσουν στις πύλες τ' ουρανου και θα τον ράνουν με ροδοπέταλα και ροδόσταμο.Αιωνία σου η μνήμη, αγαπημένε φίλε.
Ο Περικλής Νεάρχου, Πρέσβης ε.τ. , γεννήθηκε στην Κύπρο, σπούδασε Φιλολογία και Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο της Tours και Ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι. Εχρημάτισε ως σύμβουλος επί θεμάτων Εξωτερικής Πολιτικής του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, ως Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών και ως Πρέσβης της Κύπρου στο Παρίσι με πρόσκληση του Προέδρου της Κύπρου Τάσσου Παπαδόπουλου. Είναι συγγραφέας των βιβλίων: «Το Μήνυμα του Απόλλωνα» (1997) και «Η Ελλάδα σε Κίνδυνο, Ιδέες και Θέσεις για Εθνική Ανασύνταξη» (2014).
