Ο Bruce Lipton απέδειξε ότι οι συγκινήσεις της μητέρας και του πατέρα επηρεάζουν βιοχημικά την επιλογή και την επανεγγραφή του γενετικού κώδικα του παιδιού στη μήτρα.
Συμπεραίνοντας: σώμα, συναισθήματα, νόηση, ταλέντα, δημιουργικότητα, όλα έχουν την πρώτη αρχή τους στην ενδομήτρια ζωή.
Η παραπάνω εισαγωγή ... αστραπής στο θέμα της ενδομήτριας ζωής δείχνει ότι η γυναίκα που κυοφορεί το παιδί είναι αληθινή μητέρα και με όλη της την ύπαρξη το διαμορφώνει αρχίζοντας από την υγεία του και συνεχίζοντας στον ψυχικό, νοητικό και πνευματικό του βίο και ιδιότητες και τον χαρακτήρα του.
Η επιστήμη της μνήμης των κυττάρων σαφώς εξηγεί ότι η κυοφορούσα μητέρα, εξ ίσου και η παρένθετη, μεταβιβάζει στο έμβρυο τις σκέψεις της, τις επιθυμίες της, την αγάπη ή την απόρριψη του παιδιού…την αποστροφή της, συνειδητές ή υποσυνείδητες σκέψεις. Τίποτε δεν …ξεχνιέται, όλα εντυπώνονται και επηρρεάζουν την ψυχοσύνθεσή του, την μελλοντική ζωή του.
Επομένως εντυπώνεται βέβαια η …συνήθης αδιαφορία της παρένθετης μητέρας για το παιδί ( δηλαδή η απόρριψη της ύπαρξής του) και το ενδιαφέρον της …για τα χρήματα… η δυσφορία της για ό,τι υπομένει σ’αυτή την διαδικασία…. η τυχόν αποστροφή της για τους … εργοδότες της ,φυσικά και το όλο ποιόν της μητέρας αυτής, που η φτώχεια ή ποιος ξέρει ποιος άλλος λόγος την οδηγεί σ’αυτόν τον ρόλο κλπ κλπ,
Δεν χρειάζεται να επεκτεινόμαστε… Εκείνο που θέλουμε να δώσουμε να κατανοήσουν , μελετώντας την επιστήμη, όσοι από αφέλεια έχουν πλήρη άγνοια της ιερής λειτουργίας της μητρότητας, είναι ότι ο άνθρωπος δεν είναι …μηχάνημα και η τεκνοποιία δεν είναι μηχανιστική, αλλά είναι ψυχοπνευματική διαδικασία. Το έμβρυο εμποτίζεται από την αγάπη και τις ιδιότητες της μητέρας… φυσικά και από το μίσος και την αποστροφή της… Κι όλα αυτά με τα οποία το έμβρυο διαμορφώθηκε θα φανούν αργότερα στην ενήλικη ζωή του, δεν θα μείνουν καθόλου κρυφά… Και τότε βέβαια όλοι θα χαμηλώσουν τους τόνους και θα κατανοήσουν, κατόπιν εορτής.
