ΑΦΕΤΗΡΙΕΣ - Ο ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ ΣΗΜΕΡΑ , ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΤΙ - τοπικός ηγέτης ή αρχηγός - στρατηγικές ικανότητες των τοπικών συστημάτων.

ΟΙ ΑΦΕΤΗΡΙΕΣ ΜΟΥ

Όλοι έχουμε μια ιστορία, την σεβόμαστε, την κρίνουμε, διδασκόμαστε από αυτήν. Η παρουσία μου στα πολιτικά πράγματα έρχεται από παλιά, και σήμερα υποστασιοποιείται από απαιτήσεις πολιτισμικού υλισμού, οικονομία επιστροφής στις ανθρωπολογικές ρίζες της και εδαφοκεντρική, τεχνικές και θεσμικές καινοτομίες και έναν περσοναλιστικό κοινοτισμό. Όσα γράφω είναι πιστεύω επόμενα αυτών των αφετηριών. Θεωρώ ότι το πολιτικό δεν προκύπτει από την διάσταση της κοινωνίας και του λεγόμενου προλεταριάτου με την λεγόμενη «αστική τάξη» αλλά υπάρχουν πολλές περιοχές του πολιτικού και της ισχύος, πολλές μεταβιβαστικές του κομματοκρατισμού και της εξωτερικής επιτήρησης. Ασύγνωστα ή συνειδητά οι άνθρωποι είναι μεταβιβαστικοί αφηγημάτων εξουσίας, προωθητές ιδεών απαξίας. Αυτές τις υποκειμενικότητες που μπορεί να είναι ο διπλανός μας πρέπει να κινηθούμε ώστε να μπουν σε διαδικασίες αυτεπίγνωσης των ατομικών πράξεών τους, των κοινωνικών επιπτώσεών τους. Από εδώ και η κριτική μου σε δημοτικούς συμβούλους, όσο και μικρή ισχύ, αν κατέχουν.

(ΑΠΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΤΟ FB - 19 / 9 / 2023)

……………………………………………………………………………………………….

Ο ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ ΣΗΜΕΡΑ – ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΤΙ

Πολλά χάνονται με το πέρασμα του χρόνου. Πολλά ξεχνιούνται, άλλα επιμένουν και ο κοινοτισμός, όπως και πολλές άλλες λέξεις που έρχονται από το παρελθόν απαιτούν την επανενοιολόγησή τους. Τί σημαίνει λοιπόν για την σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα και ποιες μορφές πρέπει να πάρει;

 Οι κρατικοί μηχανισμοί έχουν παραχωρηθεί (ιδιαίτερα σε μια σειρά αδύναμες ή δορυφορικές χώρες) σε εξωτερικές δυνάμεις κρατών και αγορών. Ξεχωρίζει η οικονομία από την κοινή ζωή, η διευθύνουσα πολιτική από την κοινωνία και τους πολίτες, διαπιστώνεται η καταστροφή των υποκειμένων - ατομικών και συλλογικών -, της δημιουργικότητας. Ο χώρος των αποφάσεων έχει συμπιεστεί και η ευκαιρία είναι η ενίσχυση των στρατηγικών ικανοτήτων των τοπικών συστημάτων. Η επανεκκίνηση παραγωγικών και πολιτισμικών συστημάτων προϋποθέτει μια αυθεντική ιδέα του συλλογικού εαυτού, την αυτενέργεια των πολιτών, ανάκτηση της εμπιστοσύνης μεταξύ των πολιτών, επανείσοδος στην ζωή των κληροδοτημένων δικτύων σχέσεων. Ο Κοινοτισμός σήμερα μπορεί να οικειοποιηθεί με το ανάπτυγμα της δυαδικής αντίληψης:

 Α. Ο κοινοτισμός ως ΤΟΠΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΕΝΤΟΠΙΟΤΗΤΑΣ, συλλογική συνείδηση αξιών και αγαθών του τόπου ως υπόβαθρα παραγωγής αυτοβιώσιμου πλούτου.

 Β. Ο κοινοτισμός ως ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ σημαίνει μορφές κυβέρνησης επανάκτησης δυνατοτήτων αποφάσεων για ζητήματα του περιβάλλοντος ζωής του, συλλογική, άμεση, κοινωνική και όχι ανάθεσης.

Στις ιδιαίτερες συνθήκες της χώρας, με την διάρθρωση του κοινωνικού, πολιτισμικού, παραγωγικού και οικιστικού καταμερισμού (πολλές μικρές πόλεις, πολλά χωριά, συγκεντρωτισμός), με την παράλληλη άνθηση της πληροφορικής, που ευνοεί πολλά κέντρα αποφάσεων αλληλοεξάρτησης, απαιτείται μια ανακατεύθυνση στρατηγικής: μαζί με ένα γενικό Εθνικό Πολεοδομικό Σχέδιο, την απαραίτητη προσθήκη ενός Αγροδομικού Σχεδίου. Αυτά πρέπει να εξειδικεύονται αλλά και να υπηρετούν μικροπεριοχές ολοκληρωμένου σχεδιασμού. Οι μικρές πόλεις πρέπει να καταστούν κέντρα ροής ζωτικότητας, διαχειριστές μιας οικονομικής ζώνης, υπηρετικοί φορείς γνώσης ως παραγωγικής δύναμης. Οι ΒΙΟΠΕΡΙΟΧΕΣ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ θα καθορίζονται με κριτήρια ομοιοτροπίας γεωγραφικών, ιστορικών, παραγωγικών ταυτοτήτων. Απόλυτο κριτήριο, η επιστροφή της εργασίας, της δημιουργικότητας, ο εμπλουτισμός με γνώση της παραγωγικής συνείδησης. Είναι η πορεία σύνθεσης αρχών και δεδομένων, η συγκρότηση υλικού και άυλου κεφαλαίου.                                                                                                                                                                  (Είναι κείμενο που έστειλα στον καθηγητή λαογραφίας παν. Ιωαννίνων Β. Νιτσιάκο με την ευκαιρία ενός συνεδρίου πριν 5 χρόνια)

…………………………………………………………………………………………………………

Στις 2/3/2014 είχα γράψει ένα κείμενο με τίτλο «Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ, Η ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΡΙΣΚΟ» με αφορμή την πρώτη παρουσία του Β. Τσιώτου ως υποψηφίου δημάρχου. Ανάμεσα στα άλλα γράφω: «Κάποιος για να είναι τοπικός ηγέτης ή αρχηγός κλπ πρέπει να έχει γνώση του τόπου του, να έχει μια ερμηνεία της ιστορικής διαμόρφωσης του κοινωνικού σχηματισμού, να συμπυκνώνει και διαθέτει καλύτερα από τους άλλους δυνατότητες έκφρασης ενός αναγεννητικού σχεδίου και να έχει την συναίνεση πάνω σε αυτό».

………………………………………………………………………………………….

.... Δίνω σημασία στην ανάπτυξη από τα κάτω γιατί όπως γράφω σε κείμενο το 2014 «  Στις σημερινές συνθήκες:

        α.|  Ο χώρος των αποφάσεων που βασίζονται στη συμμετοχή και στη συναίνεση των πολιτών συμπιέζεται ενώ διευρύνεται αυτός που βασίζεται στις αποφάσεις κατανάλωσης.

        β.|  Η οικονομία ξεχώρισε από την κοινή ζωή: αυτή είναι η βαθιά σημασία της παγκοσμιοποίησης.

         γ.|  Ο κόσμος είναι ένα αμάλγαμα αντιπροσώπευσης. Για τις εθνικές πολιτικές ανάπτυξης υπάρχει μια ευκαιρία : να ενισχύσουν τις στρατηγικές ικανότητες των τοπικών συστημάτων.

……………………………………………………………………………………………………

ΟΛΑ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ – ΔΟΜΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΜΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΠΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΊΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ «ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ». ΕΔΩ: https://www.tinakanoume.gr/2015/10/blog-post_57.html