Δυστυχώς η συνέντευξη στον Σρόιτερ έδειξε με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο πόσο έχει χαθεί όχι μόνο το πολιτικό αλλά ίσως και το ηθικό πλεονέκτημα.
Η ευκολία με την οποία χιλιάδες δανειολήπτες που έχασαν τα σπίτια τους ονομάζονται «στρατηγικοί κακοπληρωτές», η ευκολία με την οποία χλευάζεται ο πρώην σύντροφος (και υπουργός σου) Λαφαζάνης, η ευκολία με την οποία αποδεχόμαστε ότι για να λειτουργήσει η οικονομία χρειάζονται οι πλειστηριασμοί (όταν μάλιστα σε έχουν ρωτήσει όχι για τους πλειστηριασμούς γενικά αλλά για τους πλειστηριασμούς από τα funds που εσύ άφησες να λειτουργούν στη χώρα), όλα αυτά δείχνουν κάτι πολύ περισσότερο και πολύ βαθύτερο από την υποταγή στο δόγμα «δεν υπάρχει εναλλακτική».
Δυστυχώς.
—·—·—·—
Ε λοιπόν όχι. Αυτό ξεπερνά τα όρια. Και βάζει ζήτημα πλέον εκτός από την πολιτική και για την ηθική υπόσταση του προσώπου.
Το γελάκι μόλις ακούει το όνομα του Λαφαζάνη, η φράση «Ε, αφού φτάσατε να μου φέρνετε εδώ Λαφαζάνη κύριε Σρόιτερ», το επιχείρημα ότι ο Λαφαζάνης αποδοκιμάστηκε στις κάλπες του '19 (ενώ εσύ βρέθηκες 10 μονάδες πίσω από τον Μητσοτάκη και παρά τα αίσχη που γίνονται δεν έχεις ανακάμψει), η εκτίμηση ότι ο Λαφαζάνης πήγαινε στις διαμαρτυρίες κατά των πλειστηριασμών «για να αποκτήσει δημοσιότητα», όλα αυτά είναι ντροπή για έναν άνθρωπο που θέλει ακόμα να μιλά εξ ονόματος της Αριστεράς. Δεν είναι πολιτική, είναι κωλοπαιδισμός με υπόκρουση τον ύμνο του ΕΑΜ. Οχι επειδή το δίκιο το έχει αποκλειστικά ο Λαφαζάνης αλλά επειδή ξεχνάς ποιοι ήταν αυτοί που έκαναν τον ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα κίνημα, ποιοι έδωσαν μάχες για να ανοιχτείς στην κοινωνία και να εκφράσεις πιο πλατιές μάζες όταν η κομματική γραφειοκρατία κρυβόταν στα γραφεία της Κουμουνδούρου «μη τυχόν και μας την πέσει η Χρυσή Αυγή από το Εφετείο της Σωκράτους».
Θυμάσαι Αλέξη; Εν τέλει μιλάς για έναν πρώην σύντροφό σου και για όλους όσους διαφώνησαν με τον συμβιβασμό σου που αν ήταν όντως τόσο «γραφικοί» όσο θες να τους παρουσιάσεις τότε η ευθύνη βαραίνει και σένα που σε ανέδειξαν στην ηγεσία και μετά τους έκανες υπουργούς.
----
Αναφέρομαι μόνο στη ηθικό κομμάτι.
Γιατί αν εξετάσουμε τα υπόλοιπα τότε αυτό το ηχητικό είναι μακράν το πιο ντροπιαστικό δίλεπτο του Αλέξη Τσίπρα μετά την «κωλοτούμπα».
Τι να πρωτοσχολιάσεις;
- Τη φράση «δεν είναι πολλοί οι 25.000 πλειστηριασμοί»;
- Το ότι όλοι αυτοί που έχασαν τα σπίτια τους έγιναν ξαφνικά «στρατηγικοί κακοπληρωτές»;
- Το «παντού γίνονται πλειστηριασμοί, έτσι δουλεύει η οικονομία» (το ίδιο λέει και ο Αδωνις) και μάλιστα όταν η ερώτηση αφορά όχι σε πλειστηριασμούς γενικά αλλά σε πλειστηριασμούς από τα funds που λειτουργούν με βάση δικό σου νόμο;
- Η μήπως το «αν εγώ σας κλέψω κύριε Σρόιτερ και δεν σας επιστρέψω τα δανεικά» (άρα και «κλέφτες» όσοι δεν μπόρεσαν να πληρώσουν το δάνειο...)
Ντροπή και κρίμα. Πραγματικά.
* Για βάλε άλλη μία τον ύμνο του ΕΑΜ να δω κάτι...
** Οι οπαδοί και φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ παρακαλείστε να ακούσετε την εκπομπή και τον ίδιο τον πρόεδρο πριν σχολιάσετε...
Via: Μάριος Διονέλλης
