Τα ισραηλινά λογισμικά και η μετατροπή της Ελλάδας σε αποικία δεδομένων - (τομές στη χρήση των τεχνολογιών της πληροφορίας) / Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος

Pegasus και Predator συνιστούν τομή στη χρήση των τεχνολογιών της πληροφορίας, με τον ίδιο τρόπο που τα drones συνιστούν τομή στην τέχνη του πολέμου.

Μιλώντας στον Νίκο Χατζηνικολάου, ο πρωθυπουργός είπε ότι τα ισραηλινής προελεύσεως προγράμματα παρακολούθησης Pegasus και Predator, που χρησιμοποιήθηκαν στην Ελλάδα, είναι δύο από εκατοντάδες κακόβουλα λογισμικά που «κυκλοφορούν» διεθνώς.

Κάνει λάθος. Τα δύο αυτά λογισμικά και ορισμένα ακόμα συναφή, της ίδιας «οικογενείας», που εμφανίζονται σταδιακά τώρα, συνιστούν τομή, «ποιοτικό άλμα» στη χρήση των τεχνολογιών της πληροφορίας τόσο για μαζικές παρακολουθήσεις σε βάθος και οικοδόμηση μιας ολοκληρωτικής τάξης πραγμάτων, όσο και στους πολέμους για τον έλεγχο, την κατασκόπευση και τη χειραγώγηση ολόκληρων χωρών, κοινωνιών, πολιτικών και κρατικών συστημάτων, με τον ίδιο τρόπο που τα drones συνιστούν τομή στην τέχνη του πολέμου. «Ο κόσμος περνάει μια επανάσταση στον τομέα των κατασκοπευτικών τεχνολογιών», διαπιστώνει το Foreign Affairs. Τα λογισμικά αυτά είναι επίσης η αιχμή του δόρατος της ισραηλινής προσπάθειας για επικράτηση και κυριαρχία στους παγκόσμιους, ακήρυκτους πολέμους των δεδομένων και των πληροφοριών.

Επιτρέπουν την εις βάθος παρακολούθηση με μαζικό τρόπο ακόμα και προστατευμένων κυβερνητικών και στρατιωτικών επικοινωνιών, δεν εντοπίζονται εύκολα, είναι σε θέση να «ρουφήξουν» κυριολεκτικά τα δεδομένα μιας χώρας, του πολιτικού, εκδοτικο-δημοσιογραφικού, οικονομικού και κρατικού της προσωπικού, όχι μόνο το τι λένε στο τηλέφωνο, αλλά όλα όσα αφορούν την προσωπική ζωή των ιδίων και των οικογενειών τους, τις νόμιμες και παράνομες οικονομικές τους συναλλαγές, την ψυχολογική κατάσταση και τις ιδέες τους. Αποσπούν από τα κινητά όλο το πλήθος των πληροφοριών που είναι αποθηκευμένες (κωδικοί, εφαρμογές, κοινωνικά δίκτυα κλπ.), αλλά και τα καθιστούν μαγνητόφωνα των συνομιλιών στον χώρο όπου βρίσκονται και φωτογραφικές μηχανές για λογαριασμό των παρακολουθούντων – οι οποίοι αποκτούν έτσι πρωτοφανείς δυνατότητες χειραγώγησης, ελέγχου και εκβιασμού ολόκληρων χωρών, που γίνονται τελικά εσωτερικά «δικτατορίες» και εξωτερικά «αποικίες δεδομένων» των παγκόσμιων «νταβατζήδων», για να χρησιμοποιήσουμε και εμείς την «μπαϊρακτάρειο» έκφραση του Κώστα Καραμανλή.

Μας το είπε άλλωστε ήδη, από τον Οκτώβριο του 2020, ο Ισραηλινός συγγραφέας Γιουβάλ Νόα Χαράρι σε συνέντευξη στην Καθημερινή: «Φανταστείτε μια κατάσταση στην Ελλάδα σε είκοσι χρόνια, όταν κάποιος στη Μόσχα ή στο Πεκίνο ή στην Ουάσιγκτον θα έχει όλα τα προσωπικά δεδομένα κάθε πολιτικού, κάθε δημοσιογράφου, κάθε δικαστή, κάθε στρατιωτικού αξιωματούχου. Θα γνωρίζουν ολόκληρο το ιατρικό αρχείο, τα προβλήματα, τις παλιές ασθένειες όλων. Θα έχουν γνώση ολόκληρης της σεξουαλικής ζωής και όσων γνώρισε κανείς τα τελευταία τριάντα χρόνια. Θα ξέρουν κάθε δωροδοκία που μπορεί να έγινε, κάθε αστείο που μπορεί κανείς να είπε για μια μειονότητα. Θα είναι ποτέ η Ελλάδα μια ανεξάρτητη χώρα σε ένα τέτοιο σενάριο ή θα είναι μια αποικία δεδομένων;». Δυστυχώς δεν μιλάμε για είκοσι χρόνια μετά και δεν είναι ασφαλώς οι Ρώσοι ή οι Κινέζοι που έχουν συλλέξει όλα τα δεδομένα της χώρας.

Προς πλήρη κατάργηση λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας

Σε μια τέτοια κατάσταση, αν δηλαδή χρησιμοποιηθούν αυτά τα λογισμικά εναντίον του, μειώνονται σημαντικά οι δυνατότητες ενός κράτους να ασκήσει, αν το επιθυμεί, ή αν πιέζεται από την κοινή γνώμη του, μιαν έστω και στο ελάχιστο ανεξάρτητη εξωτερική, εσωτερική ή οικονομική πολιτική. Μπορεί, κατάλληλα χειραγωγούμενο, να πάει ακόμα και σε πόλεμο ή σε ταπεινωτικές συνθηκολογήσεις, χωρίς καλά-καλά να καταλάβει τι του συμβαίνει. Σταδιακά, μέσω του ελέγχου του πολιτικού και δημοσιογραφικού προσωπικού, μεταβάλλεται και η ίδια η εθνική ιδεολογία και συνείδηση – αν και αυτή η διαδικασία προσκρούει σε πολύ βαθύτερα εμπόδια και είναι πολύ πιο αργή.

Σε μεγάλη έρευνά τους για το Pegasus, οι New York Times χαρακτήρισαν το λογισμικό αυτό το «ισχυρότερο κυβερνο-όπλο του κόσμου» και υπογράμμισαν τα μεγάλα πολιτικο-διπλωματικά κέρδη που απέσπασε σε μικρό χρόνο το Ισραήλ από τη χρήση και την εξαγωγή του συγκεκριμένου λογισμικού. Ακριβώς επειδή το Pegasus και το Predator είναι τα δύο κατεξοχήν όργανα της προσπάθειας του Ισραήλ να πρωταγωνιστήσει στους «πολέμους των πληροφοριών», έχουν αρχίσει να ενοχλούνται και οι Ηνωμένες Πολιτείες, που έθεσαν σε black list την κατασκευάστρια του Pegasus ισραηλινή NSO όταν μεταξύ άλλων, ανακάλυψαν ότι χρησιμοποιήθηκε για την παρακολούθηση υπαλλήλων μιας πρεσβείας τους στην Αφρική. Και απείλησαν ταυτόχρονα ότι θα βάλουν σε black list και οποιαδήποτε άλλη ισραηλινή εταιρεία συνδράμει στην παρακολούθηση Αμερικανών πολιτών.

Προφανώς τα προγράμματα αυτά δεν είναι, όπως επιχειρείται να εμφανισθούν εν Μπανανία, τίποτα μοντέρνα συστήματα παρακολούθησης για εξελιγμένους ντετέκτιβ, αλλιώς δεν θα ήταν ασφαλώς δυνατό να παγιδευτούν με αυτά αρχηγοί κρατών ή ο ιδιοκτήτης της Amazon. Ούτε θα χρειαζόταν η άδεια του υπουργείου Άμυνας του Ισραήλ για να εξαχθούν.

Η δολοφονία Κασόγκι και τα παιδιά του Νετανιάχου

Η υποχρέωση άδειας εξαγωγής από το ισραηλινό υπουργείο Άμυνας έχει τεθεί ακριβώς λόγω των εξελιγμένων δυνατοτήτων αυτών των κυβερνο-όπλων, η χρήση των οποίων παραβιάζει, ειρήσθω εν παρόδω, την εθνική νομοθεσία των περισσότερων κρατών του κόσμου και το διεθνές δίκαιο.

Είναι ένας όρος όμως αυτός που δημιουργεί προβλήματα και στο κράτος του Ισραήλ και στους κατασκευαστές των εν λόγω συστημάτων.

Για παράδειγμα, ένας συγγενής του Τζαμάλ Κασόγκι έκανε μήνυση στο Ισραήλ υποστηρίζοντας ότι το Pegasus χρησιμοποιήθηκε για τον εντοπισμό και τη δολοφονία δια τεμαχισμού του σαουδαραβικής καταγωγής δημοσιογράφου της Washington Post στην Κωνσταντινούπολη. Ο Νετανιάχου, του οποίου «παιδί» θεωρείται το Pegasus, αναγκάστηκε για ένα διάστημα να απαγορεύσει την εξαγωγή του στη Σαουδική Αραβία, για να την άρει μόνο όταν κόπασε κάπως ο θόρυβος.

Το Pegasus και το Predator είναι, όπως είπαμε, τα «αγαπημένα παιδιά» και τα «αγαπημένα παιχνίδια» του Μπέντζαμιν Νετανιάχου, που έχει μανία με τη συλλογή πληροφοριών από όλο τον κόσμο και αντιλαμβάνεται καλά τη σημασία και των πληροφοριών και της τεχνολογίας τους. Στενά συνδεόμενος (ό,τι κaι αν σημαίνει αυτό) με πολλούς Έλληνες πολιτικούς, όπως οι Παπανδρέου, Τσίπρας και Μητσοτάκης και με όλους τους Κυπρίους πολιτικούς των τελευταίων είκοσι χρόνων (πλην του Χριστόφια, που έπαυσε όμως να υπάρχει πολιτικά μετά το Μαρί), ο Νετανιάχου, «εφτάψυχος» εκ νέου πρωθυπουργός του Ισραήλ, είχε φτιάξει ένα υπουργείο ειδικά για να παρακολουθεί τι λέει οποιοσδήποτε στον κόσμο για τη χώρα του και τον ίδιο και αρχίζει τη μέρα του διαβάζοντας την έκθεσή του. Στη διάρκεια της επιδημίας του κορονοϊού μάλιστα βρήκε ευκαιρία να προτείνει να μπουν μικροτσίπ στα μικρά παιδιά προκαλώντας γενική κατακραυγή.

Τώρα, έγραψαν οι Financial Times, οι κατασκευαστές των λογισμικών ανοίγουν σαμπάνιες για την επιστροφή του στην πρωθυπουργία, γιατί πιστεύουν ότι ο Νετανιάχου θα βοηθήσει σημαντικά στην ανάπτυξη των νέων αυτών συστημάτων και στην εξαγωγή τους. Ο όλο και σαφέστερα ακροδεξιών τάσεων και πολιτικών πολιτικός διακρίνεται άλλωστε για τη διαρκή τάση του να «παραβιάζει τους κανόνες», περιλαμβανομένων των γραμμένων και άγραφων κανόνων του δικού του κράτους.

Εταιρείες – δορυφόροι

Ακριβώς λόγω των εμποδίων και των προβλημάτων που δημιουργεί η επίσημη εξαγωγή τους από ισραηλινές εταιρείες, οι Ισραηλινοί έφτιαξαν ένα ολόκληρο δίκτυο εταιρειών για την εξαγωγή τους μέσω τρίτων χωρών και πολιτικών της απολύτου εμπιστοσύνης του Ισραήλ (που πιθανότατα παρακολουθούνται και οι ίδιες και οι ίδιοι), όπως η Κύπρος και η Ελλάδα. Τις εταιρείες για τέτοιες εξαγωγές ίδρυσαν «απόστρατοι» των μυστικών υπηρεσιών του εβραϊκού κράτος (αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν απόστρατοι τέτοιων υπηρεσιών), όπως η διαβόητη Intellexa.

Όπως επιβεβαίωσε ο εκπρόσωπος του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών (που μετατέθηκε αστραπιαία μετά από αυτή την επιβεβαίωση), η Αθήνα έδωσε ήδη άδεια εξαγωγής του Predator στη δημοκρατικότατη Μαδαγασκάρη.

Αυτό όμως μπορεί να μην είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Ελπίζουμε να πέφτουμε έξω, αλλά πολύ φοβόμαστε ότι η Μαδαγασκάρη μπορεί να αποδειχθεί μόνο η αρχή. Ένας Θεός ξέρει σε ποιες ακόμα βρωμοδουλειές έχουν ανακατευτεί διεθνώς Αθήνα και Λευκωσία, και στο ζήτημα των λογισμικών παρακολούθησης και κατασκοπείας, που αποκαλυπτόμενες θα πλήξουν την εικόνα και το διεθνές κεφάλαιο της χώρας. Όπως το 2010 που έκοψαν τους μισθούς και τις συντάξεις του ελληνικού λαού, ισχυριζόμενοι ότι είναι τόσο διεφθαρμένος και τεμπέλης, όσο οι πολιτικοί του και οι αξιωματούχοι του κράτους του.

Το θέμα των «ελληνικών παρακολουθήσεων» μέσω Predator θεωρήθηκε τόσο σοβαρό από το Ισραήλ, ώστε ο ίδιος ο αρχηγός της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών Σιν Μπετ πέταξε στην Αθήνα εν μέσω του σκανδάλου και αμέσως μόλις γύρισε είδε τον πρωθυπουργό του. Η επίσκεψη επιχειρήθηκε να κρατηθεί μυστική, αλλά την αποκάλυψε η (πιθανώς εγκυρότερη ισραηλινή εφημερίδα) Haaretz, καθώς ο τύπος και η δημοκρατία μοιάζουν να λειτουργούν πολύ καλύτερα στο Ισραήλ από ό,τι στην Ελλάδα. Το σχετικό άρθρο φέρει τον τίτλο «Ο αρχηγός της Σιν Μπετ σε αιφνίδια επίσκεψη στην Ελλάδα εν μέσω του συνδεόμενου με ισραηλινό λογισμικό σκανδάλου κατασκοπείας».

Μπορεί αυτά να απασχολούν τους Ισραηλινούς, όχι όμως τους Έλληνες. Αποδεικνύοντας τις εξαιρετικά μεγάλες ικανότητές τους σε ορισμένα θέματα, οι αρχηγοί των ελληνικών πολιτικών κομμάτων κατάφεραν το ακατόρθωτο: να μιλάνε και να διαπληκτίζονται επί ώρες στη Βουλή, χωρίς ούτε μια φορά να ξεστομίσουν τη λέξη Ισραήλ και τα παράγωγά της. Συγχαίρουμε και υποκλινόμεθα.

..................

Ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος είναι δημοσιογράφος, διαχειριστής της σελίδας konstantakopoulos.gr και συνιδρυτής της Delphi Initiative. Εργάσθηκε στο παρελθόν σε ερευνητικά ιδρύματα της Γαλλίας και της Ελλάδας ως φυσικός, στο πρωθυπουργικό γραφείο του Ανδρέα Παπανδρέου ως ειδικός συνεργάτης για θέματα ελέγχου των εξοπλισμών και στη Μόσχα ως διευθυντής του γραφείου του Αθηναϊκού Πρακτορείου επί δεκαετία και ως ανταποκριτής για πολλά μέσα. Συνεργάστηκε με τον Μιχάλη Ράπτη (Pablo) στην έκδοση της διεθνούς επιθεώρησης για την Αυτοδιαχείριση “Utopie Critique”. Έχει γράψει τα βιβλία: “Η Κύπρος στο στόχαστρο – Γιατί θέλουν μια Κύπρο χωρίς Έλληνες” (Ινφογνώμων 2017), “Η Κύπρος σε Παγίδα” (Λιβάνης, 2008), “Η Αρπαγή της Κύπρου” (Λιβάνης, 2004) και “Φάκελος Ελλάς – Τα αρχεία των σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών” (Λιβάνης, 1993).

ΑΠΟ: https://kosmodromio.gr/2022/12/13/τα-ισραηλινά-λογισμικά        (13/12/2022 )