Αφορισμοί
*Ο υγιής άνθρωπος δεν βασανίζει τους άλλους. Γενικά είναι οι βασανισμένοι που εξελίσσονται σε βασανιστές.
*Όποιος κοιτάζει προς τα έξω ονειρεύεται. Όποιος κοιτάζει μέσα του ξυπνάει.
*Αυτό που δε θέλει κανείς να ξέρει για τον εαυτό του καταλήγει να επέρχεται σαν πεπρωμένο.
*Η λέξη «ευτυχία» θα έχανε τη σημασία της αν δεν την εξισορροπούσε η λύπη.
*Δεν είμαι αυτό που μου συνέβη.
Είμαι αυτό που επέλεξα εγώ να γίνω.
*Το παπούτσι που ταιριάζει στον έναν, είναι στενό σε έναν άλλο. Δεν υπάρχει συνταγή για τη ζωή που να ταιριάζει σε όλες τις περιπτώσεις.
*Ο άνθρωπος χρειάζεται δυσκολίες. Είναι απαραίτητες για την υγεία.
*Τίποτε χειρότερο δεν μπορεί να συμβεί σε κάποιον, από το να γίνει τελείως κατανοητός.
*Δείξτε μου έναν υγιή και θα σας τον γιατρέψω.
*Όλοι μοιραζόμαστε ένα μαζικό ασυνείδητο νου, διαμορφωμένο από τις μνήμες και τα πρότυπα συμπεριφοράς σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας.
Από εδώ πηγάζουν πράγματα όπως οι αρχέγονοι φόβοι και ο μυστικισμός.
*Κάθε μορφή εθισμού είναι κακή, ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για ναρκωτικά, αλκοόλ, μορφίνη ή ιδεολογία.
*Το να γνωρίσεις τη δική σου σκοτεινή πλευρά είναι ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσεις τη σκοτεινή πλευρά των άλλων.
*Η συνάντηση δύο προσωπικοτήτων είναι όπως η επαφή δύο χημικών ενώσεων: Αν υπάρξει αντίδραση, και οι δύο θα μεταμορφωθούν.
*Είτε τον καλέσουν είτε δεν τον καλέσουν, ο Θεός θα είναι παρών.
(επιγραφή στον τάφο του —στα Λατινικά, πρόκειται για λατινικό ρητό)
*Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τίποτε εκτός και αν το αποδεχτούμε.
*Η θρησκεία είναι μια άμυνα εναντίον της εμπειρίας του Θεού.
*Το να είναι φυσιολογικός είναι ο απώτερος σκοπός του αποτυχημένου.
*Οι αισθήσεις μάς λένε ότι κάτι υπάρχει.
Η σκέψη μάς λέει τι είναι αυτό το κάτι.
Τα αισθήματα μάς λένε τι είναι αυτό το κάτι για εμάς.
*Το μεγαλύτερο βάρος για ένα παιδί είναι να ζήσει τη ζωή των γονιών του.
*Το εκκρεμές του νου πάλλεται μεταξύ λογικού και παραλόγου, όχι μεταξύ σωστού και λάθους
*Η αστρολογία έχει εξασφαλισμένη την ανεπιφύλακτη αναγνώρισή της από την ψυχολογία, επειδή η αστρολογία αντιπροσωπεύει τη σύνοψη όλων των ψυχολογικών γνώσεων της αρχαιότητας.
*Ένας άνθρωπος που δεν έχει περάσει από την κόλαση των παθών του δεν τα έχει ξεπεράσει.
*Η μοναξιά δεν οφείλεται στην απουσία ανθρώπων γύρω μας, αλλά στην αδυναμία να εκφράσουμε αυτά που εμείς θεωρούμε σημαντικά ή στην εμμονή μας να εκφράζουμε απόψεις που οι άλλοι θεωρούν απαράδεκτες.
*Η κατάθλιψη είναι σαν μια μαυροντυμένη γυναίκα.
Αν βρεθεί στον δρόμο σας, μην τη διώξετε.
Προσκαλέστε την να έρθει μέσα, βάλτε την να καθίσει, συμπεριφερθείτε της σαν να είναι επισκέπτης και ακούστε αυτά που έχει να σας πει."
*Συγχρονικότητα: Όταν το πνεύμα συναντά την ύλη
“Συγχρονικότητα: Μια ουσιαστική σύμπτωση δύο ή περισσοτέρων γεγονότων όπου υπάρχει κάτι διαφορετικό από την πιθανότητα τύχης”
Η αναλυτική Ψυχολογία και η Συγχρονικότητα
Ο Carl Jung είναι ο ιδρυτής της αναλυτικής ψυχολογίας του βάθους. Τόνισε τη σημασία της ψυχής και πρότεινε την ιδέα των εσωστρεφών και εξωστρεφών προσωπικοτήτων.
Ο Jung πίστευε επίσης στη δύναμη του ασυνείδητου και του συλλογικού ασυνείδητου.
Ο Jung ενδιαφερόταν για την ψυχή, σε αντίθεση με τον Freud, ο οποίος πίστευε ότι όλα περιστρέφονταν γύρω από καταπιεσμένες σεξουαλικές επιθυμίες. Ο Jung πίστευε σε βαθύτερα επίπεδα, στο ασυνείδητο μας.
Ένα προφητικό όνειρο του Jung
Ο Carl Jung είδε έναν εφιάλτη για μια «τερατώδη πλημμύρα» που σάρωσε όλη την Ευρώπη. Στην αρχή, η πλημμύρα ήταν νερό, πνίγοντας χιλιάδες ανθρώπους στο μονοπάτι της και στη συνέχεια, έγινε αίμα. Ο Jung πάντα κατέγραφε και ανέλυε τα όνειρά του, από την παιδική του ηλικία.
Λίγο καιρό μετά το όνειρο αυτό, οι ακραίοι φασίστες άρχισαν να ανεβαίνουν στη Γερμανία και ξεκίνησε ο Α ‘Παγκόσμιος πόλεμος.
Τότε κατάλαβε, ότι το όνειρο του είχε νόημα και ήταν ένα είδος μηνύματος για το τι θα έρθει, ένα προφητικό όνειρο. Τότε ξεκίνησε το έργο του Jung, για το συλλογικό ασυνείδητο.
Ο όρος synchronicity (syn = με, chronos = time) επινοήθηκε από τον ψυχολόγο Jung για να περιγράψει την ταυτόχρονη εμφάνιση γεγονότων (ή συμπτώσεων) τα οποία προφανώς δεν έχουν σαφή αιτία αλλά έχουν πολύ νόημα.
Ο Jung πίστευε στην πνευματική πλευρά ενός ατόμου
Επίσης, τάχθηκε υπέρ της χρήσης μιας ολιστικής προσέγγισης όταν άρχισε να ασχολείται με ανθρώπους. Ο Jung ήταν πεπεισμένος ότι όλα στο σύμπαν είναι συνδεδεμένα. Ως εκ τούτου, σκέφτηκε ότι οι άνθρωποι πρέπει επίσης να συνδέονταν με κάποιο τρόπο. Έτσι ανακάλυψε το συλλογικό ασυνείδητο της ανθρωπότητας. Πίστευε ότι οι ανθρώπινες ψυχές, επικοινωνούν με τη μορφή σημαντικών συμπτώσεων ή συγχρονισμού . Σύμφωνα με τον Jung, τα γεγονότα που συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο συνδέουν τις ψυχές μας . Αυτό αντιπροσωπεύει και τις σημαντικές συμπτώσεις.
“Τα συγχρονιστικά γεγονότα αποκαλύπτουν βαθιές διασυνδέσεις μεταξύ του νου και του σώματος, μεταξύ ενός ατόμου και του άλλου, μεταξύ του ανθρώπου και του φυσικού κόσμου.”
Τι εννοούμε ακριβώς όταν λέμε συγχρονικότητα;
Στην ψυχολογία του Jung, η συγχρονικότητα ορίζεται ως σημαντικές και αιτιωδώς σχετικές συνδέσεις μεταξύ σωματικών και ψυχικών γεγονότων. Έτσι, με άλλα λόγια, συμβαίνουν φυσικά γεγονότα που έχουν κάποιο εσωτερικό νόημα. Αλλά πιο είναι το θέμα τους; Ο Jung πίστευε ότι υπάρχει ένα βαθύτερο επίπεδο του συλλογικού ασυνείδητου που στηρίζει τον φυσικό κόσμο. Ως εκ τούτου κατάλαβε, ότι οι συγχρονικότητα συμβαίνει για να φέρει μέσω του συλλογικού ασυνείδητου πληροφορίες στο προσωπικό ασυνείδητο και στη συνείδηση. Ο Jung πίστευε ότι οι συγχρονικότητα αντικατοπτρίζει τις βαθιές ψυχολογικές διεργασίες, που μεταφέρουν τα μηνύματα, με τον ίδιο τρόπο που κάνουν τα όνειρα . Παίρνουν νόημα και παρέχουν καθοδήγηση στο βαθμό που αντιστοιχούν σε συναισθηματικές καταστάσεις και εσωτερικές εμπειρίες.
Μέσα από τα σύμβολα που υπάρχουν στο συλλογικό ασυνείδητο
Η συγχρονικότητα συνδέει τον υλικό κόσμο με τον πνευματικό κόσμο μέσω συμβόλων, που δεν είναι πάντοτε κατανοητά και που προκύπτουν από το συλλογικό ασυνείδητο. Μια συγχρονικότητα είναι μια σύμπτωση που έχει αναλογία στην ψυχή και ανάλογα με το πώς την καταλαβαίνουμε, μπορεί να μας ενημερώσει. Μέσα από τη διαίσθηση και το συναίσθημα, να μας δείξει πόσο κοντά ή μακριά βρισκόμαστε, από αυτό που ο Carlos Castaneda ονομάζει «το μονοπάτι με καρδιά. Φυσικά, ο κατάλογος των φαινομένων της συγχρονικότητας μπορεί να είναι ατελείωτος και υποκειμενικός, καθώς η συγχρονικότητα είναι κάτι πολύπλοκο . Ο καλύτερος τρόπος να την αναγνωρίσουμε είναι να “σκεφτόμαστε λιγότερο και να αισθανόμαστε περισσότερο”, να ακούμε τη διαίσθησή μας. Με το να είμαστε σε αρμονία με την εσωτερική φωνή μας, μπορούμε να πάρουμε τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε για την εξέλιξη μας.
Ένα παράδειγμα της συγχρονικότητας
Ο Jung περιέγραψε έναν ιδιαίτερα δύσκολο ασθενή, μια γυναίκα που ήταν συναισθηματικά απρόσιτη. Ο Jung είχε περάσει ώρες προσπαθώντας να σπάσει το εμπόδιο του ορθολογισμού. Η ασθενής αρνιόταν να δεχτεί οτιδήποτε άλλο εκτός από λογικές αποδείξεις.
Η ασθενής ανέφερε ένα όνειρο στο οποίο είδε ένα χρυσό σκαραβαίο, ένα σκαθάρι. Ακριβώς την ίδια ώρα που μίλαγε για το σκαθάρι στο όνειρο, ακούστηκε ένας θόρυβος στο παράθυρο.
Τότε ο Jung άνοιξε το παράθυρο και μπήκε μέσα ένα μεγάλο σκαθάρι, παρόμοιο με το χρυσό σκαθάρι στο όνειρο της γυναίκας.
Η εμπειρία του ονείρου και του πραγματικού γεγονότος
Το σοκ της αναγνώρισης στη συγχρονιστική στιγμή, κατά την οποία η ασθενής του Jung συνειδητοποίησε το όνειρό της για την προηγούμενη νύχτα, ήταν ταυτόχρονα κυριολεκτικά και συμβολικά θεσμοθετημένη. Η αφυπνιστική δύναμη του, διαπέρασε την αντίσταση της και έσπρωξε το αμυντικό της κέλυφος . Τη στιγμή της συγχρονισμένης μετάδοσης, πραγματοποιήθηκε μια θεμελιώδης μετατόπιση της αντίληψης μέσα της. Η οποία την έστρεψε προς τα μέσα και την έκανε δεκτική με ένα νέο τρόπο. Από εκείνη τη στιγμή, ο Jung σχολίασε: “Η θεραπεία θα μπορούσε τώρα να συνεχιστεί με ικανοποιητικά αποτελέσματα.”
Η συγχρονικότητα ενώνει το πνεύμα με την ύλη
Σε μια συγχρονικότητα, λαμβάνει χώρα η συνύπαρξη δύο κοσμικών αρχών. Της ψυχής και της ύλης και στη διαδικασία αυτή συμβαίνει επίσης μια πραγματική ανταλλαγή χαρακτηριστικών. Σε τέτοιες περιπτώσεις η ψυχή συμπεριφέρεται σαν να ήταν υλική και η ύλη συμπεριφέρεται σαν να ήταν μια έκφραση της ψυχής. Οι συγχρονικότητες είναι οι εκβολές του ιερού γάμου στην αλχημεία. Τα δύο αντίθετα το πνεύμα και η ύλη αλληλοενημερώνονται αμοιβαία και ενώνονται σε μια διαχρονική αγκαλιά.
Αντί να προσανατολιστούμε μονόπλευρα μόνο προς το πνευματικό, αποκλείοντας την ύλη ή τα υλικά ζητήματα αποσυνδεδεμένα από το πνεύμα.
Ο Jung θεώρησε ότι το ψυχολογικό / πνευματικό καθήκον του προσωπικού μας χρόνου στην ιστορία.
Είναι να ζούμε και να ενσαρκώσουμε την πραγματοποίηση της ενότητας του πνεύματος και της ύλης, που μας αποκαλύπτουν τα συγχρονιστικά γεγονότα.
