Χωρίς έντιμες ιδεολογικές, ειρηνιστικές, ανθρωπιστικές αιτιολογήσεις, αφρίζουν στο όνομα Ρωσία. Είναι ο κόσμος του κάποτε «ελεύθερου κόσμου», με απώλεια νοήματος σήμερα, που ενεργοποιεί ένα μαζικό μηχανισμό διέγερσης υστερικού αντιρωσισμού. Είναι οι συνθήκες που ευνοούν την συμφιλίωση, ανοχή και υπόθαλψη του ναζισμού.
Η ΕΙΔΗΣΗ (και αντιγραφή ΑΠΟ in.gr 19 Απριλίου 2022): «Πόλεμος στην Ουκρανία: Νεοναζί γκρέμισαν το άγαλμα του Ζούκοφ – Του ανθρώπου που τσάκισε τον ναζισμό…
…Ο άνθρωπος που ισοπέδωσε τον ναζισμό. Ο άνθρωπος που στο άκουσμα του και μόνο οι ναζί σε όλον τον κόσμο κρύβονται, και είναι κόκκινο πανί για αυτούς, τους στοιχειώνει 77 χρόνια μετά».
Ύβρις στην ιστορία, τον πολιτισμό, και την νίκη στον αντιναζιστικό πόλεμο. Ύβρις απέναντι στα εκατομμύρια νεκρούς σοβιετικούς στρατιώτες και στον στρατάρχη της νίκης.
Πώς πέρασε η εικόνα του Ζούκωφ σε ανθρώπους που πολέμησαν τους ναζί;
Δεύτερο μισό του ΄40 στο σημερινό Δικαστικό Μέγαρο Κορίνθου, που τότε ήταν φυλακές και κρατητήρια. Οι κρατούμενοι φωτογραφίζονται στην ταράτσα. Σε τέτοιες συνθήκες (σε έξαρση τα σχολεία «αναμόρφωσης»), ένας έχει στα χέρια του μια μεγέθυνση φωτογραφίας του Ζούκωφ. Την αναπαραγωγή έχει κάνει ο πατέρας μου Δημήτρης Κλαδούχος, όρθιος, πρώτος από αριστερά.
Σήμερα ο πληθωρισμός τηλεοπτικής σαβουροκατήχησης, τα συνέδρια μνημονίων μεταξύ «ηγεσιών» και μελών, τα ψεύτικα λόγια μεγάλα, δεν αφήνουν περιθώρια σκέψης. Η παγίωση της παρακμής επιτυγχάνεται με την απουσία, αποκαθήλωση αξιών αναφοράς.
Κρατάμε σύμβολα άρνησης της βαρβαρότητας και αναγνώρισης του στρατηγού της μεγάλης αντιναζιστικής νίκης. Σεβόμαστε και χρωστάμε.
