Κοινοποιήθηκε στους εξής: Δημόσια
ΠΑΡΑΚΑΤΩ ο «Διάλογος» που επιτεύχθηκε στο facebook ανάμεσα σε εμένα και εκπαιδευτικό θέσης σε σημαντικό εκπαιδευτικό ίδρυμα, συγγραφέα κλπ. Δείτε την από μέρους του διάθεση ή την αδυναμία διαλόγου, την επιχειρηματολογία, την διαλεκτική, ή το «στρίβειν δια …». Στην ουσία πρόκειται για λειτουργικότητα της συναίνεσης, χρήσιμη για την επιτηρούμενη κοινωνία, μεσολαβητικό πνευματικό προκάλυμμα μιας Ελλαδικής διαχρονικής κρατικοπαρασιτικής λειτουργίας.
…………………………………………………………………………………..........................
Γρηγόρης Κλαδούχος
Αγαπητέ Μ. : στο θέμα της ανάρτησής σου:
1. Η ιστορία και το τώρα διδάσκουν ότι οι εξελίξεις είναι προϊόν ανταγωνισμών ισχύος.
2. Την ισχύ δεν έχουν οι πολίτες αλλά άλλοι που αποφασίζουν για αυτούς. Οι πολίτες δεν μπορούν να συγκροτήσουν πολιτικό σώμα, εκφράζονται με πολλούς τρόπους και ανορθολογικά, είναι θύματα πολιτικών, στρατιωτικών και ηθικών αυτουργών μιας κακοποιημένης ανθρωπότητας.
3. Καλό είναι να ακολουθήσουμε αυτό που έχουν καταλάβει και οι παπάδες: δεν στοχοποιούμε ανθρώπους που λαθεύουν, δεν κατηγορούμε, αλλά δείχνουμε δρόμους, προτείνουμε.
4. Μορφωμένος σημαίνει κριτικό πνεύμα, να αντιλαμβάνεσαι τις αντιθέσεις που κινούν την ιστορία, να μην διχάζεις, αναθεματίζεις, αλλά να μπαίνεις σε ενωτικές διαδικασίες για την επίτευξη κοινών στόχων.
ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ: Σε προηγούμενη ανάρτησή σου αναφέρεις ότι «Ο πόλεμος είναι αποδεκτός και μάλιστα επιβεβλημένος ΜΟΝΟΝ όταν ξένο κράτος εισβάλλει στο έδαφός μας». Επαναφέρω την ερώτησή μου με παράδειγμα, γιατί δεν μου απάντησες. Ο πόλεμος εθνών για δημιουργία κράτους δεν είναι δίκαιος; Ο πόλεμος της ανεξαρτησίας των Ελλήνων το ΄21, ή των Κούρδων σήμερα δεν είναι δικαιολογημένοι πόλεμοι;. Γιατί αυτά τα δύο παραδείγματα δεν νομιμοποιούνται ως δίκαια με βάση τον δικό σου ορισμό περί δίκαιου πολέμου.
……………………………………………..............................................................
--- Μ: Γρηγόρης Κλαδούχος ναι αλλά στην Ουκρανία ΔΕΝ πρόκειται περί αυτού
…………………………………………………………………………………………......
--- Γρηγόρης Κλαδούχος: Αγαπητέ Μ.:
1. «Κατεβαίνω» στις προηγούμενες αναρτήσεις σου για να μπορέσω να ερμηνεύσω τους λόγους που αποφεύγεις την συζήτηση, δεν απαντάς σε ερωτήματα, αλλά απαντάς με ολιγόλογες υπεκφυγές. Θα μπορούσα να αντιληφθώ την αντίθεσή σου και κριτική προς ανθρώπους που διαφωνείς. Όμως διακρίνω ένα άγχος διάκρισης από ανθρώπους που εύκολα αποδίδεις τίτλους ψεκασμένων κλπ. Μιλάς μετά λόγου απολύτως αποστειρωμένου απέναντι σε ένα μέρος της κοινωνίας χωρίς να σου περνάει από το μυαλό ότι μια στο εκατομμύριο υπάρχει πιθανότητα να κάνεις λάθος. Από το Ελληνικό παραδοτέο πρέπει να μας μείνει ότι όλα υφίστανται κρίσης και διαρκούς επαλήθευσης, ότι μόνο οι Πέρσες είχαν τον φανατισμό της αποστολής χωρίς άλλη σκέψη.
2. Απαιτείται για τον σύγχρονο Έλληνα η παιδεία του διαλόγου. Βασιζόμενος σε αξίες και αρχές να έχει υπομονή, να μην προσβάλει, διαιρεί, να επιχειρηματολογεί. Ιδιαίτερα αυτό πρέπει να το προσπαθούν με το παράδειγμά τους οι εκπαιδευτικοί.
3. Γενικεύεις πράγματα και άλλα τα εξετάζεις ως απόλυτα χωρίς ανάλυση και εξακριβωτισμό δεδομένων και αιτίων. Πολλά μοιάζουν αλλά δεν είναι ίδια.
4. Έχεις στο ενεργητικό σου ένα πολυσέλιδο βιβλίο για τον κοινοτισμό. Καθόλου δεν υπηρετείται η κοινοτική αντίληψη με από την αρχή αφορισμούς και αποκλεισμούς σε συζήτηση. Ο κοινοτισμός είναι μέθοδος να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε πως να λύσουμε προβλήματα της κοινωνίας. Η όξυνση των αντιθέσεων μέσα στην κοινωνία δεν συνιστά κοινοτισμό.
5. Κλείνω με την έκκληση σεβασμού των πολιτών, αν διαφωνούμε το συζητάμε, αναπτύσσουμε πεδία κοινής εμπιστοσύνης. Η χώρα υπέφερε από χάσματα και κοινωνικές ρωγμές. Όποιος είναι ενάντια σε πολέμους είναι υπέρ της ειρήνευσης των παθών μέσα στις κοινωνίες.
6. Ευχαριστώ για τα δυο λόγια φιλοξενίας στην σελίδα σου. Ήταν έκπληξη για μένα που με απέκλεισες από δυνατότητα να κάνω σχόλια στην σελίδα σου από ΄δω και πέρα. Το 2009 μαζί με τον φίλο μου τον Θ. Π. σε επισκεφθήκαμε εν όψει της συγκρότησης του πολιτικού κόμματος (…) και της καθόδου (σου) στις εκλογές. Το 2013 ήρθα στην Πάτρα για την παρουσίαση του βιβλίου σου για τον Κ... Οι καιροί αλλάζουν, αλλάζουμε κι εμείς. Αναπάντητο το ερώτημα ποιοι είμαστε, που πάμε.
…………………………………………………………………….........................................
---- Μ.: όλα αυτά που λες δεν αναιρούν το γεγονός ότι αρνείσαι να καταδικάσεις την φρικαλεότητα της εισβολής και την σφαγή αμάχων από τον ρωσσικό στρατό, τα υπόλοιπα είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε
--- Μ.: επίσης δεν είναι διαπραγματεύσιμη η απρέπεια, οι προσβολές, η ειρωνεία σε μία συζήτηση, όσοι "συζητούν" έτσι διαγράφονται πάραυτα
--- Μ.: τέλος η ρητή καταδίκη του επιθετικού πολέμου δεν είναι υπεκφυγή, υπεκφυγή είναι όλη η αναλυτική σου προσπάθεια να με φέρεις σε "αντίφαση" με τον εαυτό μου αντί να συμφωνήσεις ρητά και κατηγορηματικά ότι κάθε στρατιωτική εισβολή σε ξένο έδαφος είναι καταδικαστέα
………………………………………………………........................................................
ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ (λίγες ημέρες πριν), ΣΕ ΕΝΑΝ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗ ΤΟΥ:
--- Μ.: Γιάννη μου με αφήνουν παγερά αδιάφορο οι αντιδράσεις στην γνώμη μου, την οποία εκφράζω ελεύθερα
ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΡΑΦΕΙ…
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΜΕ ΑΠΕΚΛΕΙΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΧΟΛΙΩΝ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ...
