Πυρκαγιές & Καταστροφική μείωση των απωλειών δάσους....
....εάν υποθέσουμε ότι ετησίως και με τις τρέχουσες δυνατότητες φύτευσης, αναδασώνονται περί τα 7000 στρέμματα στην Ελλάδα (κάποτε τα Greek Statistics, τα πιο αναξιόπιστα παγκοσμίως, μίλαγαν για 20-25.000 στρ, ετησίως....), για την πλήρη αναδάσωση των φετινών καμένων τα οποία σήμερα εκτιμώνται σε πάνω από 650.000 στρέμματα, θα χρειαστούν γύρω στα 90 - 95 χρόνια γα να αναδασωθούν, μ' αυτόν τον ρυθμό κάπου δηλ. εκεί στο 2115, όταν όλοι μας θα έχουμε μετακομίσει κάπου στο σύμπαν...
Ο αριθμός των στρεμμάτων, άρα και ο χρόνος, μειώνονται εάν δεχθούμε ότι πολλά πευκοδάση θα αναγεννηθούν και δεν θα καούν ξανά, αλλά συγχρόνως αυξάνονται κιόλας με τις νέες φωτιές που θα συμβούν μέχρι τότε και βέβαια κατά πόσον η "κλιματική αλλαγή" θα επαληθεύεται διαχρονικά....
Πρόκειται πάντως για μια εξέλιξη όπου οι απώλεια εξελίσσεται πολύ ταχύτερα από την αναγέννηση, την διάσωση και την αποκατάσταση, απλά γιατί η απώλεια είναι επιθετική, ισχυρότερη και την ελέγχει περισσότερο η φύση παρά ο άνθρωπος, ενώ την πολυπόθητη αποκατάσταση μόνο ο αξιολύπητος "άνθρωπος", εάν και εφόσον μπορεί...
Υπόψη ότι πευκοδάσος που καίγεται για δεύτερα και τρίτη φορά δεν αναγεννιέται λόγω έλλειψης σπόρου (καίγονται τα νεαρά που δεν καρποφορούν....) και μετά επέρχεται η πλήρης ερημοποίηση... Και πόσα ακόμη θα καούν μελλοντικά στην περιοχή Α ενώ η αποκατάσταση θα εστιάζει στην περιοχή Β χωρίς να μπορεί ο αδύναμος άνθρωπος να ελέγξει τα πάντα...???.
Επομένως η απώλεια σε σχέση με την αναγέννηση και αποκατάσταση δεν περιέχει το ίσον 
) καθ' ότι δεν πρόκειται για εξίσωση, αλλά περιέχει το σύμβολο του μεγαλύτερου (>) με κερδισμένη δυστυχώς την απώλεια.... σε έκταση και χρόνο....
) καθ' ότι δεν πρόκειται για εξίσωση, αλλά περιέχει το σύμβολο του μεγαλύτερου (>) με κερδισμένη δυστυχώς την απώλεια.... σε έκταση και χρόνο....Η λύση για την μείωση και προφανώς όχι την εξαφάνιση της απώλειας είναι πολυπαραμετρική και θα αναφέρω μερικές από τις παραμέτρους εδώ: (χωρίς να καλύπτω απόλυτα το θέμα....)...
1. 'Άμεση Επιστροφή όλων των αρμοδιοτήτων στην Δασική Υπηρεσία (σχεδιασμός, πρόληψη, καταστολή, αναδάσωση/αποκατάσταση, κλπ). Αναβάθμιση της Υπ. Δασών με ξεκάθαρες, ευρύτερες και πιο ελεύθερες αρμοδιότητες που θα επικαλύπτουν όλες τις παράλληλες παρεμβολές.... Πυροσβεστικής, ΟΤΑ, κλπ, για καλύτερο συντονισμό.
2. Άμεσα μέτρα και ενέργειες (επειγόντως έργα) συγκράτησης του εδάφους πριν τις βροχές στα καμένα και ας αρχίσει η αναδάσωση αργότερα...
3. Απαγόρευση οποιασδήποτε εκσκαφής, διάνοιξης δρόμων ή αποψίλωσης σε λοφώδη δασική ή ορεινή περιοχή. Απλώς να επιτρέπονται συντηρήσεις υπάρχοντος δικτύου.
4. Τεχνικές προτεραιότητες άμεσης εφαρμογής για συγκράτηση εδάφους (υπάρχουν και μάλιστα πολλές)... Όποιος ρωτάει μαθαίνει...
5. Μαζική αναδάσωση με υπερπολλαπλάσιους ρυθμούς από ότι σήμερα, με στόχο την αποκατάσταση της βλάστησης κατά 30 και 40.000 στρέμματα ετησίως (απαιτείται υπεράνθρωπη εκστρατεία για να επιτευχθεί τέτοιος στόχος και κράτος "ρολόι"..).
6. Μακροχρόνιες συμβάσεις με Φυτώρια της χώρας που θα παράγουν Δένδρα και Θάμνους της Ελληνικής χλωρίδας, για μαζική παραγωγή "αντιπυρικών και βραδύκαυστων" φυτικών ειδών με συγκεκριμένο κατάλογο φυτών κατά γεωγραφικό διαμέρισμα και κατά βιοκλιματικές συνθήκες ανά τοποθεσία... Εμμέσως έτσι, επιτυγχάνεται και η ενίσχυση του κλάδου. Τα δασικά φυτώρια της χώρας καθώς και τα φυτώρια των ΟΤΑ, υπολειτουργούν και δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες, σε ποσότητες, σε κατάλληλα βοτανικά είδη (αντιπυρική βιοποικιλότητα), σε φροντίδα, σε φυτοϋγεία και σε παραδόσεις όταν χρειάζεται...
Αμφίβολο εάν το Κράτος και οι Πολιτικές ηγεσίες γνωρίζουν τον κόσμο των Φυτωριούχων Παραγωγής, ενός τεράστιου κλάδου του Πρωτογενούς Τομέα της Χώρας.... Όλα τα έχουν μπερδεμένα στο μυαλό τους, μη ξεχωρίζοντας την Ανθοκομία, από την Δασική, την Αστική ή την Κηποτεχνική Δενδροκομία και την Θαμνοκομία, τα Καρποφόρα κλπ.... και δυστυχώς όλοι αυτοί οι άνθρωποι "λαμβάνουν" αποφάσεις.... συνήθως επιμένοντας ότι όλα τα ξέρουν, χωρίς να θέλουν να συμβουλευτούν και να μάθουν..., και όταν η επιστημονική κοινότητα προσπαθεί να τους κατευθύνει, πάλι το δικό τους γίνεται (νοσηρή κατάσταση....)..
7. Κίνητρα σε ιδιώτες χωριών και πόλεων, σε κοινότητες και οργανώσεις των πολιτών, που θα φυτεύουν από τον εν λόγω κατάλογο φυτών "ελληνικών φυτωρίων", απομακρύνουν πεύκα από τις αυλές τους, τον οικισμό και στην περίμετρο μέχρι ένα βάθος 200 μέτρων από τα όρια του αστικού ιστού....
8. Κλείσιμο τ' αυτιά σε οικολογούντες (κομματα, ΜΚΟ, πολιτικοποιημένοι σύλλογοι οικολόγων χωρίς να γνωρίζουν τι είναι η οικολογία.....) οι οποίοι υποστηρίζουν την αποκατάσταση ξανά με πεύκα, για να μην διαταραχθεί δήθεν το οικοσύστημα..., έως και στοπ σε επεμβάσεις σε δασικές περιοχές για εργολαβίες τύπου Αιολικών, κλπ... Δεν αφανίζουμε τα πεύκα, τόχουμε ξαναπεί, αλλά τα κρατάμε μακριά από τον άνθρωπο και τις περιουσίες του, συγχρόνως δεν επεκτείνουμε σχέδια πόλεως σε πευκοδάση ούτε εκδίδουμε οικοδομικές άδειες σε πευκόφυτα, αλλά ούτε και παρέχουμε υπηρεσίες σε αυθαίρετα εντός πευκοδάσους (με ρεύμα, νερό, δρόμους, κλπ) ... Εδώ και 20 χρόνια (βλ.: Marcel Rejmánek, 1995) το Πεύκο έχει συμπεριληφθεί στα 5 πιο χωτοκατακτιτικά κωνοφόρα του πλανήτη, γεγονός που σημαίνει ότι, άσχετα του τι ακούγεται, από διαφόρους, πιθανότατα με καλή πρόθεση, δεν πάει μόνο ο άνθρωπος κοντά στο πεύκο γυρεύοντας να κατοικήσει και να ζήσει...., αλλά γνωρίζουμε πολύ καλά ότι έρχεται και το πεύκο προς τον άνθρωπο... (συνιστώ σε όλους τους αναγνώστες που ενδιαφέρονται, να διαβάσουν αυτή μου την ανάρτηση εδώ, του Ιουλίου 2018....: https://www.facebook.com/stamatis.sekliziotis/posts/1985503398140881)
9. Διάθεση κονδυλίων (εκτός των άμεσων αποζημιώσεων που πρέπει να είναι γενναίες και χωρίς καθυστέρηση) για υποδομές, εκπαιδευμένο προσωπικό και εξοπλισμό, για μελέτη και σχεδιασμό, με επιστράτευση του διαθέσιμου στη χώρα Επιστημονικού δυναμικού και αποφυγή της "σύνθεσης" Επιτροπών που δεν προσφέρουν απολύτως τίποτε (καραδοκούν πότε θα βγουν στα κανάλια να φλυαρίσουν...)... Απαιτείται στελέχωση από leaders τεχνοκράτες, που θα έχουν την γνώση και θα επιβάλλονται... στον δημοσιοϋπαλληλισμό, στην χαλαρότητα, στην "ακαδημαϊκή" φλυαρία και στους κομματικούς παρατρεχάμενους...
10. Συναίνεση των αιρετών των κομματικών, των απαίδευτων πάνω σε ειδικά θέματα, με καλή πρόθεση και όχι "σαμποταρίσματα" στην επιστημονική κοινότητα και επιτέλους εγκατάλειψη της "παντογνωσίας" τους και του ύφους "συνταγματάρχη" του κράτους.... Υπακοή και συμμόρφωση στην επιστημονική μέθοδο και στον επιστημονικό λόγο.
11. Επιστράτευση Μελετητών από όλες τις πλευρές με κίνητρο τις καλές αμοιβές (Ελεύθεροι επαγγελματίες, Ερευνητικά Ιδρύματα, Ειδικοί Έλληνες της αλλοδαπής, κλπ), οι οποίοι κάτω από δεδομένο συντονισμό θα σχεδιάζουν την αναβλάστηση της χώρας (Regional Landscape Design) παράλληλα με μια εθνική χωροταξική προσέγγιση , θα συνεργάζονται με την παραγωγή στα φυτώρια, θα παρουσιάζουν σχεδιασμούς και Μελέτες Εφαρμογής κατά γεωγραφικό διαμέρισμα και θα επιτηρούν τις εφαρμογές, χωρίς παρεμβολές, καθυστερήσεις, ρουσφέτια, τοπικούς αρουραίους της πολιτικής, συνδικαλιστές και κάθε είδους παρασιτισμό στο έργο τους.
12. Παράλληλη εκστρατεία ενημέρωσης, παιδείας και πρακτικής εκπαίδευσης επιβάλλεται να υπάρξει ουσιαστική και ζωντανή στα σχολεία, στον στρατό, στον ευρύτερο δημόσιο τομέα για το νόημα της αναδάσωσης και το πρασίνισμα της χώρας....
...τα παιδιά δεν διδάσκονται όπως απαιτείται, Φυσική Ιστορία και Βιολογία στην πράξη, αλλά και Περιβαλλοντικό σχεδιασμό...
....αυτά προς το παρόν...
Σ. Σεκλιζιώτης
(Η φωτό από πρώτο στάδιο αναδάσωσης στην Ιαπωνία, με σχέδιο γραμμικών φυτεύσεων συγκράτησης του εδάφους...!!!)
