κείμενο του 2010 σαν σήμερα που έγραψα για τον ΟΣΕ....
….. η παλιά χάραξη του σιδηρόδρομου μέσα από φαράγγια, δίπλα στον Παρνασσό, τους Γοργοπόταμους με τ' αφρισμένα νερά, τους Μπράλους, τα Τέμπη, την δαντελένια διαδρομή του Νέστου, τις Κερκίνες, τις Δοϊράνες, τους Στρυμώνες, το κατέβασμα του Δομοκού, τις παρυφές του Ολύμπου, τον Πλαταμώνα, το κατάφυτο Μπέλες και τα χωριά αλυσίδα από τη Δοϊράνη ως το Σιδηρόκαστρο...., της Ροδόπης και μετά κόντρα στον ποταμό ‘Εβρο και στον ‘Αρδα μέχρι τα Δίκαια και το Ορμένιο της αγαπημένης Θράκης.., μαζί με τους ξεχασμένους στη φθορά σταθμούς, τα αραγμένα βαγόνια, τα δασάκια, τις δενδροστοιχίες, τους ελαιώνες της Φθιώτιδας, τα λιβάδια, τα χωράφια σπαρμένα και άσπαρτα, τις θέες και τα πανοραμικά παράθυρα προς την αγαπησιάρα Ελληνική φύση, αποτελεί εθνικό οπτικό διάδρομο φυσικού κάλλους που γεμίζει το μυαλό με ποικιλότητες, ξεχασιά της καθημερινότητας, συναισθήματα, χρώματα και κυρίως παιδεία για τόσους πολλούς αγεωγράφητους που ενδημούν στην Ιερουσαλήμ…
Δυστυχώς οι Έλληνες δεν την ξέρουν όλη την Ελλάδα καλά, έως και καθόλου.... και αυτό ξεκινάει από το σχολείο και τα μηνύματα που λαμβάνουν στη "σύγχρονη" καταναλωτική κοινωνία που τους στερούν το ενδιαφέρον για την ίδια την όμορφη πατρίδα τους......, μια πατρίδα που έχει τόσα και τόσα να διηγηθεί, ακόμα και ένας μικρός οικισμός που τον περνάς απαρατήρητα, δίπλα στις γραμμές....
Η Χερσαία Ελλάδα είναι άλλος ένας Θησαυρός που περιμένει να τον θαυμάσουν, να τον επεξεργαστούν, να τον χαρούν όλες τις εποχές... Το τραίνο στη χώρα μας προσφέρει την εναλλαγή, την γνωριμία με τα τοπία της ανάμεσα στην παράκτια χώρα και τις πανέμορφες κορυφογραμμές της... Το Ελληνικό Τοπίο το αυθεντικό, το ιστορικό, το λημέρι αγωνιστών, το γιομάτο χωριά απ' άκρου εις άκρο...
Η γραμμική εναλλαγή αντιπροσωπευτικών εικόνων των τοπίων της ενδοχώρας κατά μήκος των γραμμών του τρένου και κατά υψόμετρο, μαζί με τη γεωγραφική – γεωλογική & βοτανική παιδεία, θα μπορούσαν να αποτελέσουν βασικό σκεπτικό διατήρησης της παλιάς διαδρομής του ΟΣΕ με δράσεις που ενσωματώνουν τοπικά τρένα και δρομολόγια αναψυχής κατά περιοχή, χρησιμοποίηση σταθμών και οχημάτων σαν καταφύγια περιβαλλοντικής παιδείας, μουσεία φύσης, κέντρα προβολής της ιστορίας των σιδηροδρόμων, τόπων και βιοτόπων, αναζωογόνηση μιας ορεινής Ελλάδας που θα σωθεί μόνο αν μείνει κόσμος στα χωριά της, στα βοσκοτόπια της, στα αγροκτήματά της, στα δασικά της τοπία για να τα φυλάξει.......
Νέες χαράξεις για γρηγορότερα τρένα έχει αποδειχθεί ότι μισούν το τοπίο, αναζητούν κάμπους, τούνελ, ανισόπεδες και άχαρες συντομεύσεις, εξοντώνουν τις ευκαιρίες θαυμασμού της φύσης, ενώ με τις καινούργιες ταχύτητες μουτζουρώνουν την όποια θέα και την κάνουν απαγορευτικό αγαθό στο όνομα «εξοικονόμησης χρόνου μετάβασης»…. Όχι στην εγκατάλειψη ή την αντικατάσταση του ιστορικού οπτικού εθνικού διαδρόμου του ΟΣΕ, ναι στην αναβάθμιση και ανάδειξη, ναι στην υποκατάσταση με άλλη χάραξη και τον εκσυγχρονισμό αλλά κρατώντας το παλιό, έτσι απλά σαν το παλιό κιτρινωπό σχολείο στο κέντρο του χωριού…..
‘Όλα είναι ζήτημα περιβαλλοντικής παιδείας, πολιτικής πολιτισμού, επενδύσεων και θέλησης να βρεθούν τρόποι ανάδειξης της ορεινής ζώνης…. Κάθε παλιό, κρύβει τη δική του υπεραξία…. Όσο για τις γραμμές στις πόλεις, ΝΑΙ, ας δοθούν στους πολίτες για αστικά προσπελάσιμα γραμμικά Πάρκα και για πρακτικές αστικής Δασοπονίας με ευκαιρίες παθητικής αναψυχής…
Καλό και για μας τα έντομα να βρίσκουμε λίγη γύρη, για μας τα πουλιά κανένα μικρότερο έντομο για μεζέ, να ζευγαρώνουμε σε φυλλωσιές και όλοι να μυρίζουμε φλαμούρια, δάφνες και δενδρολίβανα….. Στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο, στο Άμστερνταμ, στο Παρίσι, στην Βαρκελώνη κι' αλλού οι Δήμαρχοι τους ποτέ δεν πριόνισαν δένδρα, ποτέ δεν ξεπάτωσαν νεραντζιές, ποτέ δεν τόλμησαν να στείλουν τα ΜΑΤ να διώξουν διαμαρτυρόμενο κοσμάκη για κοπή δένδρων, δεν τους το επιτρέπει η παιδεία τους, ο ρόλος τους και οι νόμοι τους….
Οι φωτο από το προσωπικό μου αρχείο "photostam" σε εποχές που δεν δίσταζα να παρατήσω το αυτοκίνητο και να πάρω το τρένο...
Σ. Σεκλιζιώτης
