Αγαπητέ
Κώστας Μιχόπουλος
Πριν 44 εβδομάδες είχατε κάνει την ίδια (περίπου) ανάρτηση. Σας είχα απαντήσει με ένα μικρό σχόλιο και δεν απαντήσατε. Επανέρχομαι.
Ενώ μιλάτε γενικά για την ανάγκη ανεμογεννητριών και επικρίνετε αυτούς που αρνούνται την εγκατάστασή τους στην Ζήρεια, δεν παρέχετε ούτε ένα επιχείρημα που να δικαιολογεί την τοποθέτησή τους ΕΚΕΙ. Πόσο απλούστερα να το πώ; Εδώ συζητάμε τις συγκεκριμένες τοποθεσίες εγκατάστασης και όχι γενική αξιολόγηση των ανεμογεννητριών.
Σημαντικό: η απάντηση στο ερώτημα ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΒΟΥΝΑ. Αυτά τα διαπραγματευτήκαμε στην μελέτη ΝΑΤΟΥΡΑ πριν χρόνια. Το βουνό δεν είναι χώρος ψυχαγωγίας μικροαστών της πόλης και δεν πρέπει να ασχολούμαστε μαζί του όταν το κακοποιούν όπως να αδιαφορούμε για το παιδί μας και να νοιαζόμαστε όταν αρρωσταίνει.
Δεν επεκτείνομαι στο θέμα, έχει πολλές συνισταμένες, όπως απάντηση στο ποια ενέργεια χρειαζόμαστε, για ποιο σκοπό, τις κατανομές, το ποιος αποφασίζει γι΄ αυτά, και με την χωροταξική διαμόρφωση της χώρας, τα οικονομικά και τεχνολογικά δεδομένα, αλλά και κυρίως με την ανθρωπολογικό καταναλωτικό τύπο του σύγχρονου ανθρώπου και τι τελικά είναι αξιοβίωτη ανάπτυξη.
Πολύ ηλεκτρική ενέργεια θα χρειαζόμαστε π.χ. αν φτιάχνουμε σπίτια με μεγάλες γυάλινες επιφάνειες και κακό προσανατολισμό. Αν όμως είχαμε μυαλό, θα είχαμε οικειοποιηθεί αυτό που μας έλεγε ο Αισχύλος στο Προμηθέα Δεσμώτη, ότι ο δεμένος στον Καύκασο έφερε την γνώση και από τότε οι άνθρωποι έκαναν «προσήλια κτίσματα». Αν το εφαρμόζαμε πόση λιγότερη ενέργεια θα χρειαζόμασταν; Είναι ένα μικρό παράδειγμα να σκεπτόμαστε με την διάσταση αιτίου-αιτιατού. Να δούμε πρώτα τους μηχανισμούς παραγωγής των αναγκών μας, τις συμπεριφορές μας. Με αυτά που κάνουμε καλά τα λέει το παλιό λαϊκό: «θα πάρω μια πέτρα να σπάσω το κεφάλι μου γιατί μόνο αυτό τα φταίει για το μαύρο χάλι μου» - (Γιώργος Λαύκας).
