πρός τό δεῖν οὕτω



  • εὕσημον λόγον δῶτε

     Νικαίας εγκώμιον*του ΚΩΣΤΑ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥΤη χρονιά αυτή συμπληρώνονται 1700 χρόνια από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο η οποία συνήλθε στη Νίκαια της Βιθυνίας. Οι θεολογικές εκδηλώσεις, προφανώς, θα είναι αρκετές. Στο σημείωμα αυτό ας θυμηθούμε την κάποτε λαμπρή ελληνική πόλη της Βιθυνίας, που γνώρισε κι αυτή τις συνέπειες της κατάκτησης και του εξανδραποδισμού, μέσα από το εγκώμιο που έγραψε ο αυτοκράτορας Θεόδωρος Β΄ Λάσκαρις, τον καιρό που η πόλη ήταν έδρα του εξόριστου βυζαντινού κράτους (μετά την πρώτη άλωση της Κωνσταντινούπολης, την 13η Απριλίου 1204) και το οποίο σε ελεύθερη νεοελληνική απόδοση παραθέσαμε στο βιβλίο Το στέμμα των αυγών (Καστανιώτης, 2020). Το 1331, μετά από τριετή πολιορκία, η Νίκαια έπεσε οριστικά στα χέρια των Οθωμανών. Έκτοτε παρήκμασε και το 1920, πριν εισέλθει σε αυτήν ο ελληνικός στρατός, για μια τελευταία ελπίδα ελευθερίας, γνώρισε τη δήωση από τους τσέτες του Κεμάλ, τη σφαγή των κατοίκων της και την καταστροφή του ιστορικού ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (φωτογραφία). Ο άλλος ιστορικός της ναός, η Αγία Σοφία, που μετατράπηκε σε μουσείο

    Προηγούμενα εὕσημον λόγον δῶτε

    Ολα τα εὕσημον λόγον δῶτε








    ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΓΙΑΦΚΑΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ - ΕΥΡΩΣΤΙΝΗΣ

    αναρτήθηκε από : tinakanoumegk on : Παρασκευή 7 Αυγούστου 2020 0 comments



         Αφορμή για το παρακάτω σημείωμα είναι μια γραπτή απάντηση του Δήμου με υπογραφή Βλάση Τσιώτου. Ένας κάτοικος, δημότης του Μελισσίου  ζήτησε να μάθει τους λόγους παραίτησης του προέδρου της κοινότητάς του. Η απάντηση ήταν ότι δεν μπορεί να του δοθεί η παραίτηση «γιατί δεν προκύπτει ειδικό έννομο συμφέρον σας». 48 ημέρες περίμενε ο πολίτης να μάθει, γιατί παραιτήθηκε ο πρόεδρός του και ο πολίτης, η κοινωνία δεν πρέπει να γνωρίζουν τους λόγους παραίτησης. Μια αντίληψη νομής της πληροφόρησης και γιάφκας.
         Είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι να αποκτήσουν την έννοια του σεβασμού στον πολίτη και της δημοτικής πολιτικής ηθικής; Στον λίγο χρόνο άσκησης των καθηκόντων τους εμπεδώνουν στην κοινή συνείδηση όχι μόνο την μηδενική πολιτική δημιουργία αλλά και την ανύπαρκτη πολιτισμική κοινωνικότητα. Η Τετράς της Φραντζή (Τσώτος, Αποστολόπουλος, Λόντος, Μενούνου), δεν βλέπει τον Δήμο ως κοινή οντότητα, ένα ολοκληρωμένο θεσμικό περιβάλλον. Εσώκλειστοι, φοβικοί και ανασφαλείς διακομίζουν από τα παράθυρα του facebook τα επίχειρα των υποτυπωδών επιτευγμάτων τους. Ο Δήμαρχος πρωτοπορεί σε αναρτήσεις ή απαντήσεις με σαχλίτσες και σαλιαρίσματα νηπιακού επιπέδου.
         Ένα παράδειγμα που λειτουργεί με αισθήματα ενστάσεων και υπόνοιας δοσοληψίας είναι η ραμποειδής κατασκευή των πεζοδρομίων εμπρός από το νέο μεγάλο πολυκατάστημα, ώστε να εξυπηρετούνται οι πελάτες του. Ενδιαφέρεται ο δήμαρχος για τους ΑΜΕΑ στην Συκιά αλλά πόσους τραυματίες θα κάνει με την αυθαίρετη κατάληψη αυτού του πεζοδρομίου, από την συμφόρηση της κυκλοφορίας, την ταλαιπωρία πεζών και περιοίκων; Στο ποιος αποφάσισε για το έργο της κεντρικής πλατείας απάντησε με μία λέξη: “ εγώ“. Στην κοινωνία του Ξυλοκάστρου και της Ευρωστίνης συζητείται έντονα το ζήτημα της στέγασης του ΚΔΑΠ και τις ενέργειες της αντιδημάρχου Ελίνας Μενούνου να νοικιάσει το δικό της κτίριο. Απαγορεύεται να πιστεύεις στην χρήση της εξουσίας για ίδιον όφελος. Έχεις υποχρέωση να ελέγχεις την χρήση της εξουσίας αν σου δίνει δικαιώματα να υποψιάζεσαι ότι την χρησιμοποιούν προς ίδιον όφελος.  Έχω κάνει αίτημα στον Δήμο να μου δώσουν την μελέτη και τις υπογραφές των μηχανικών ασφαλείας του κόμβου στην Λυκοποριά. Ο Δήμαρχος για να δηλώνει ότι είναι ασφαλής σημαίνει ότι έχει δει και γνωρίζει. Αλλά αυτό δεν πρέπει να το γνωρίζουμε εμείς. Είναι λίγα μικρά δείγματα μεγάλης αλαζονείας, που μπορούν να υπολαμβάνονται ως αδυναμία διαφάνειας, αποφυγή δημόσιου λόγου. Αυτός ο τρόπος διοίκησης επιβάλλει  στους πολίτες τον έλεγχο των διαχειριστικών θεμάτων, είτε θεσμικών δημοκρατίας, είτε οικονομικών παραστάσεων. Οι στερήσεις αναπληρώνονται πολλές φορές από υλικές ή άυλες ιδιοτέλειες.
         Αόρατοι σύμβουλοι και οι περί τον δήμαρχο παιδιά της αριστείας εγκαθίστανται ενώ μια αντιδήμαρχος αποχωρεί. Μας αντιμετωπίζουν και επιλαμβάνονται του θέματος έτσι: καλά να πάθουν οι χαζοτουρίστες στον τόπο τους που μπήκαν και ψήφισαν στο πρώτο μαγαζί.
         Δεν γνωρίζω πως έπαιρναν τα γράμματα, όταν σπούδαζαν. Εδώ, όμως, έχουν αναπτύξει αφομοιωτική ταχύτητα μαθημάτων για όλες τις κρυφές τσαλιμαγκιές και κουτοπονηριές. Όταν θέλεις να αποστασιοποιείσαι από την κοινωνία, να την κρατάς στο σκοτάδι, μόνο σκοτεινές υποθέσεις μπορείς να διεκπεραιώσεις. Αναζητείται φως και από την «αντιπολίτευση» και τοπικούς δημοσιογράφους βεβαίως. Να ασκηθούν, γιατί βλέπω ότι και το θαμπό φως τους τυφλώνει.

    Γρηγόρης Κλαδούχος – Ξυλόκαστρο / 7 Αυγούστου 2020