Μια που δεν είναι λίγοι όσοι παίρνουν τις θάλασσες, αλλά και τα βουνά…, λέω να μιλήσω λίγο για τα βουνά…, γιατί για τις θάλασσες έχει παραγίνει η διαφήμιση και κυρίως η καλοκαιρινή, λες και η χώρα αυτή ζει μόνο για τον τουρισμό (Σημείωση: Ο τουρισμός θα υπάρχει για όσο το Τοπίο και η ομορφιά αυτού του τόπου δεν θα έχουν καταρρεύσει & δεν θα αφανιστεί με τους διάτρητους περιβαλλοντικούς χειρισμούς της υποκρισίας, της πολιτικής υποταγής και ατζαμοσύνης, της εθελοτύφλωσης και του "ψυχοπαθολογικής διάστασης" παράδοξου της «καταστροφής του περιβάλλοντος και άρα του τουριστικού μας προϊόντος, προσκαλώντας παράλληλα και εναγωνίως τον τουρισμό….» ….)
Δεν είναι καθόλου λίγοι όσοι διαθέτουν κτήματα στα ορεινά χωριά της Ελλάδος και μένουν σχετικά χιλιομετρικά κοντά σ’αυτά ή και δίπλα σ΄αυτά…, και καθόλου λίγα τα κτήματα που παραμένουν ανεκμετάλλευτα στην ορεινή χώρα….
Ένα από τα επιχειρήματα των αδίστακτων επιδρομέων «καταστροφής των ορεινών Τοπίων» όπως τα Αιολικά (με το «πράσινο» φως της πολιτείας….), είναι το ότι στην ορεινή Ελλάδα δεν υπάρχει πλέον ούτε γεωργία, ούτε κτηνοτροφία και ότι οι ανεμογεννήτριες θα φέρουν έσοδα που θα ενισχύσουν και τις τοπικές κοινωνίες όπου απέμειναν… Τεράστιο το ψεύδος, αλλά για το σύνολο των ψεμάτων αυτών που επιστρατεύονται για να προωθούν τα Αιολικά οπουδήποτε στον ορεινό όγκο της χώρας και στα μοναδικά Ελληνικά Τοπία έχουμε μιλήσει και έχουμε πολλάκις προσπαθήσει ώστε να ακουστούμε από τους κωφούς σε όλα τα επίπεδα της διοίκησης….
Είναι σημαντική η επάνοδος στις περιοχές αυτές μιας «προσαρμοστικής» και «επιστημονικά επιλεγμένης» αειφορικού χαρακτήρα γεωργίας η οποία εάν προωθούνταν με τα κατάλληλα κίνητρα, θα στέφονταν από μεγάλη επιτυχία τώρα που πολλοί είναι αυτοί που για πολλούς κοινωνικοοικονομικούς λόγους ψάχνουν να βρουν διεξόδους στις περιοχές των παππούδων και των πατεράδων τους….
Τελείως πρόχειρα αναφέρω στη συνέχεια μια σειρά από καλλιεργητικές δραστηριότητες που λόγω της ορεινής τοποθεσίας θα μπορούσε εύκολα κανείς να τις εντάξει στις βιολογικές/οικολογικές, τις προσαρμοστικές, τις περιζήτητες…., όπως :
Φουντουκιές
Κυδωνιές
Μηλιές
Αχλαδιές
Δαμασκηνιές
Καρυδιές
Καστανιές
Pecan (γιατί όχι….)
Κορομηλιές (τζανεριές)
Βανίλιες
Κερασιές
Αμπέλια
Ακτινίδια
Αρωματικά και φαρμακευτικά (ρίγανη, τσάγια βουνού, λοιπά βότανα)
Ανάπτυξη δασικών φυτωρίων (για αναδασώσεις και καλλωπιστικά)
Super foods (αρώνια, κρανιά, βατόμουρα, κούμαρα, φραγκοστάφυλλα, αγριοφράουλες, μύρτιλλα και λοιπά φρούτα του δάσους…)
Γλυκό καλαμπόκι κοντά σε ποταμιές και ρέματα (περιζήτητο φρέσκο και κατεψυγμένο)
Κριθάρια σε σχετικά επίπεδα και προσπελάσιμα ξέφωτα χωράφια, με φτωχότερα εδάφη..
Μποστανικά & κηπευτικά διάφορα με ντόπιες ποικιλίες… (πιπεριές, ντοματιές, μελιτζάνες, φασολάκια και όσπρια διάφορα, πεπονοειδή και καρπούζια, κολοκύθια, πράσινα σαλατικά, κλπ)
Δημιουργία φυτειών συγκαλλιέργειας…
Μελισσοκομία
Πεστροφοτροφία με διευθετήσεις φυσικών ροών στο πλαίσιο μιας διαχειριζόμενης ορεινής υδρονομίας (γούρνες, κλπ)
Αιγοπροβατοτροφία με διατήρηση και προστασία γηγενών φυλών (για κρέας και τυροκομεία)..
Μη ενσταβλισμένη βοοτροφία (ελεύθερης βοσκής με ελληνικές φυλές)
Ανάδειξη της γαϊδουροτροφίας (για γάλα γαϊδούρας)
Δημιουργία Ιπποτροφείων για τον τοπικό ορεινό αγροτουρισμό και τον δασικό τουρισμό
Πτηνοτροφία ελεύθερης βοσκής (κότες, φραγκόκοτες, γαλόπουλα, πάρκα στρουθοκαμήλων, κλπ)
Δημιουργία αγοράς αγροτών (farmer markets) στα κοντινά αστικά κέντρα με συγκεκριμένες ημέρες «διάθεσης ορεινών προϊόντων»…
κλπ....
Αντίστοιχη Ίδρυση καθετοποιημένων μονάδων με τυποποίηση, ξηραντήρια, συσκευασία, οινοποιία, αποστακτήρια, ζωοτροφάδικα, κλπ...
Πέρα από την εκμετάλλευση μεγάλης έκτασης εδαφών σε μεγαλύτερα υψόμετρα, στις περιοχές αυτές η παρουσία ενεργού πληθυσμού στην αγροτική δραστηριότητα έχει αποδειχθεί σωτήρια για την προστασία του περιβάλλοντος, όταν οι καλλιεργητικές πρακτικές συνδυάζονται με το συμβατό στο ανάγλυφο της κάθε περιοχής, με το μικροκλίμα της, με τον αντιδιαβρωτικό ρόλο των νέων φυτειών, με επεμβάσεις αγροδασοπονίας (αναδασώσεις γυμνών εδαφών και φυτοφτάχτες με δασικά είδη ενδημικά της περιοχής), κλπ…
Είναι γνωστό ότι οι περισσότερες ιδέες στο χαρτί απέχουν από την πράξη, αλλά δεν μπορούν να γίνουν και πράξη με την γνωστή αδιαφορία της πολιτείας για τον πρωτογενή της τομέα…. Εδώ θα ήθελα να σημειώσω ότι η Τουρκία σήμερα φιγουράρει πρώτη στον κόσμο στην παραγωγή φουντουκιού το οποίο μάλιστα προέρχεται κατά κόρον από την περιοχή του Πόντου σε ορεινές και ημιορεινές τοποθεσίες. Η κρατική ενίσχυση της παραγωγής από την Τουρκική κυβέρνηση παραμένει υψηλή με αριθμό διευκολύνσεων (ευνοϊκός δανεισμός, κρατικές επιδοτήσεις, κλπ), δεδομένου ότι το φουντούκι αποτελεί πρωταρχικό εξαγόμενο είδος…
(Βλ. Επίσης σχετικές μου αναρτήσεις: https://www.facebook.com/stamatis.sekliziotis/posts/1499901956701030 και https://www.facebook.com/stamatis.sekliziotis/posts/3018560844835126)
Οι ορεινές και λιγότερο ευνοημένες περιοχές της χώρας έχουν τα περιθώρια αν και δύσκολο να αναστηθούν στο σύνολό τους (όταν φεύγουν οι πληθυσμοί....), τουλάχιστον όμως να προσφέρουν ένα μέρος του ξεχασμένου δυναμικού τους στον πρωτογενή τομέα της χώρας, ο οποίος εδώ και δεκαετίες πορεύεται χωρίς σοβαρή Εθνική Πολιτική και χωρίς μακροπρόθεσμο Εθνικό Σχέδιο… Άλλωστε πολλά απ’ αυτά που αναφέρουμε παραπάνω εντάσσονται και στην μέχρι τώρα τρέχουσα ΚΑΠ, ελπίζω και στην επόμενη (2020-2027)…
Σ. Σεκλιζιώτης
