ενδείξεις - αντενδείξεις





πρός τό δεῖν οὕτω



Όλα τα θέματα πρός τό δεῖν οὕτω



Προηγούμενα εὕσημον λόγον δῶτε








Η Επιτροπή Γιάννας ξεκίνησε τον εορτασμό των 200 χρόνων: καταγγέλλει την... δικτατορία Καποδίστρια.

αναρτήθηκε από : tinakanoumegk on : Τρίτη 5 Μαΐου 2020 0 comments
Η Επιτροπή Γιάννας - Φιλελέδων
ξεκίνησε τον εορτασμό των 200 χρόνων:
καταγγέλλει την... δικτατορία Καποδίστρια.
Η λέξη ντροπή είναι απλώς φιλοφρόνηση.

(ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ ΓΙΑΝΝΑΣ) Greece 2021
«Για τον Ιωάννη Καποδίστρια, τα πρώτα δημοκρατικά και φιλελεύθερα συντάγματα αποτελούν «ξυράφι στα χέρια μικρού παιδιού». Ο Καποδίστριας φτάνει τον Ιανουάριο του 1828 στην Αίγινα ενώ έχει αποδεχτεί ήδη από τον Αύγουστο του 1827 τη θέση του Κυβερνήτη.
Καθώς λοιπόν θεωρεί ιδιαίτερα επικίνδυνο ξυράφι το Σύνταγμα της Τροιζήνας, το αναστέλλει και κηρύσσει ουσιαστικά δικτατορία καθώς συγκεντρώνει όλη την εξουσία στα χέρια του. Αυτό είναι το τέλος της Πρώτης Ελληνικής Δημοκρατίας. Όμως οι δημοκρατικοί και φιλελεύθεροι Έλληνες δεν το έβαλαν κάτω.
Συνέχισαν να αγωνίζονται για δημοκρατία και δικαιώματα. Ούτε η εκσυγχρονιστική δικτατορία Καποδίστρια, ούτε οι Βαυαροί, ούτε οι ξένες δυνάμεις μπόρεσαν να τους αναγκάσουν να ανεχθούν ένα αυταρχικό καθεστώς. Με αγώνες και αίμα κατόρθωσαν το 1844 να κάνουν την Ελλάδα το πρώτο κράτος στον κόσμο που καθιερώνει την καθολική ψηφοφορία των ανδρών και το 1864 μία από τις πρώτες φιλελεύθερες κοινοβουλευτικές δημοκρατίες της Ευρώπης».
Απόσπασμα από άρθρο του Αριστείδη Χατζή (Aristides Hatzis), μέλους της Επιτροπής «Ελλάδα 2021», στο Andro. #Greece2021 
............................................................................................................Kostas Hatziantoniou

...αφαιρούσε το δικαίωμα ψήφου από τους ακτήμονες και τους ετερόχθονες επειδή οι τάξεις αυτές θεωρούνταν φιλοκαποδιστριακές. Ο Καποδίστριας αντέδρασε και επέβαλε αλλαγές στη σύνθεση του «Πανελλήνιου» ώστε να ψηφιστεί ένας νέος πολύ δημοκρατικότερος αυτού που πρότεινε η αντιπολίτευση εκλογικός νόμος. Να ψηφίζουν δηλαδή όλοι οι Έλληνες το γένος, χωρίς οικονομικές προϋποθέσεις, όπως ήθελαν οι «δημοκρατικοί» του αντίπαλοι. Οι εκλογές αποτέλεσαν πραγματικό θρίαμβο για τον Κυβερνήτη"
ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ:


Πληροφορίες για αυτόν τον ιστότοπο
TOPONTIKI.GR
Ήταν δικτάτορας ο Καποδίστριας;
Η πρόσφατη, πρόχειρη αλλά από θεσμικό περιβάλλον, επιχείρηση προσβολής του Ιωάννη Καποδίστρια, επανέφερε στη δημόσια συζήτηση τον προβληματισμό για τις βαθιές ρίζ...
..........................................................................................................
Το άρθρο του Γεώργιου Μαλούχου δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ στις 26 Σεπτεμβρίου του 2014. Παραμένει τραγικά επίκαιρο, ειδικά μετά την πρόσφατη ανάρτηση στο Twitter του «Ελλάδα 2021» η οποία χαρακτήριζε τον Καποδίστρια ως Δικτάτορα, χρησιμοποιώντας ένα κείμενο του καθηγητή Αριστείδη Χατζή.
To ερώτημα που δε ξεκαθαρίστηκε είναι με ποια κριτήρια κρίθηκε ο Καποδίστριας και ποιο λόγο εξυπηρετούσε η συγκεκριμένη ανάρτηση τη δεδομένη χρονική στιγμή.
Άραγε μπορούμε να κρίνουμε έναν πολιτικό που πήρε ένα κράτος που μόλις δημιουργήθηκε μετά τον Εθνικο-απελευθερωτικό Αγώνα ενάντια στους κατακτητές Οθωμανούς με βάση τα πολιτικά ρεύματα του 21ου αιώνα;
Ας μη λησμονούμε ότι οι σύγχρονες πολιτικές αντιλήψεις δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε παγκοσμίως το 1831, πολύ περισσότερο στην Ελλάδα που προσπαθούσε να δημιουργήσει μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς ένα σύγχρονο κράτος.
Και ένα ακόμη ερώτημα που φαίνεται πως δεν θα απαντηθεί είναι γιατί ο φάκελος της δολοφονίας του Καποδίστρια στα Βρετανικά Αρχεία δεν έχει ανοίξει και έχει κριθεί, αν και πέρασαν τόσο έτη, ως απόρρητος; Άραγε τί ακριβώς καλύπτουν οι βρετανικές αρχές;






Kostas Hatziantoniou
ΑΝ Ο ΜΑΤΡΟΖΟΣ
στη μετεπαναστατική Ελλάδα απλώς διαμαρτυρήθηκε, επειδή είχε απέναντί του συμμαχητές, φαντάζεστε τι θα έκανε αν είχε απέναντί του κνώδαλα όπως αυτά της "Επιτροπής 21" που έχουν το θράσος να απαντούν με μαθήματα "ελευθερίας λόγου"; Όχι, τίποτε, αλλά ο Ματρόζος ήταν και μπουρλοτιέρης. Λοιπόν, για να τελειώνουν τα αστεία. Ο Πρωθυπουργός θα έχει ακέραιη την ευθύνη για όσα συμβούν το 2021, όσο διατηρεί τη γνωστή κυρία επικεφαλής της"Επιτροπής". Και θα συμβούν πολλά, να είστε σίγουροι. Και σε πολλά μέτωπα. Έρρωσθε!
  •  ‎Panayiotis Ifestos‎ προς ΕΙΡΗΝΙΚΉ ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΕΠΑΝΆΣΤΑΣΗ ΣΟΦΗ ΑΝΕΞΑΡTΗΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΨΗΦΟΣ
    7 ώρες
    Ο ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ    …Δείτε περισσότερα
    Π. Ήφαιστος, Η Επανάσταση του 1821, οι αφετηρίες του νεοελληνικού κράτους και ο Καποδίστριας - Εκδόσεις Ποιότητα
    PIOTITA.GR
    Π. Ήφαιστος, Η Επανάσταση του 1821, οι αφετηρίες του νεοελληνικού κράτους και…
    Π. Ήφαιστος, Η Επανάσταση του 1821, οι αφετηρίες του νεοελληνικού κράτους και ο Καποδίστριας - Εκδόσεις Ποιότητα

  • ................................................................................................................................

  • ΔΙΑΦΘΟΡΑ , ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1821 6 Μαΐου 2020

    Αν δεν το έβλεπα γραμμένο, δεν θα το πίστευα – Δείτε τι λέει μέλος της Επιτροπής 2021 για τον Καποδίστρια

    Αν δεν το έβλεπα γραμμένο, δεν θα το πίστευα – Δείτε τι λέει μέλος της Επιτροπής 2021 για τον Καποδίστρια
    skal
    Ερώτηση: Έπαιρνε μισθό ο Καποδίστριας ;
    […] έπαιρνε μισθό και αρκετά υψηλό.” (Αριστείδης Χατζής, μέλος Επιτροπής “Greece 2021”)
    Γράφει ο Σωκράτης Πουλής.
    «Έπαιρνε μισθό ο Καποδίστριας ; […] έπαιρνε μισθό και αρκετά υψηλό.” (Αριστείδης Χατζής, μέλος Επιτροπής “Greece 2021”)
    Επομένως, εφόσον έπαιρνε μισθό και μάλιστα αρκετά υψηλό, είναι βέβαιο ότι ο Κυβερνήτης μάλλον ωφελήθηκε οικονομικά από την ενασχόλησή του με τα κοινά του νεοελληνικού κράτους. Καταλαβαίνετε εσείς από κάποιο σημείο της τοποθέτησης αυτής το αντίστροφο?
    Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ – ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ ΦΑΙΔΡΗ ΑΝΤΙΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΩΝ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΤΩΝ
    Όπως όλοι γνωρίζουμε, ο Καποδίστριας δαπάνησε σχεδόν ολόκληρη την περιουσία του τόσο για την ενίσχυση της επανάστασης όσο και την οργάνωση του νέου ελληνικού κράτους, ενώ αρνήθηκε δύο φορές να αποδεχθεί τον μισθό του Κυβερνήτη. Την πρώτη φορά αρνήθηκε τον μισθό αμέσως μετά την έλευσή του στην Ελλάδα, προκειμένου να αναλάβει τα καθήκοντά του. Το «Πανελλήνιον», το βουλευτικό σώμα που υπήρχε, αποφάσισε τον Μάιο του 1828 να του προσδιορίσει μισθό, μαζί με τη μισθοδοσία των μελών της κυβέρνησης και άλλων αξιωματούχων του υπό συγκρότηση κράτους.
    Στις 4 Μαΐου 1828 το «Πανελλήνιον» έστειλε στον Κυβερνήτη τον κατάλογο της μισθοδοσίας.
    Στις 27 Μαΐου από το νησί του Πόρου, όπου βρισκόταν, ο Καποδίστριας απαντούσε:
    _____________________
    Προς το Πανελλήνιον
    Πόρω, 27 Μαΐου 1828
    Εβράδυνα, Κύριοι, να αποκριθώ προς την γραφήν σας της 4 Μαΐου, περιέχουσαν το σχέδιον ό σας εζήτησα περί μισθοδοτικού καταλόγου, διότι, πριν στήσω γνώμην περί του πρυτανεύματος (traitement) ό εκρίνατε να προβάλετε διά τους δημοσίους πρακτήρας, ώφειλον να λογαριάσω μετά δεινής ακριβείας, ένθεν μεν, τους πόρους ημών, εκείθεν δε, τας δαπάνας, χωρίς των οποίων τα κράτιστα της πολιτείας συμφέροντα κινδυνεύουσι, τουτέστι τα του στρατού και του στόλου.
    Αν μέλλωμεν, Κύριοι, να προσμένωμεν μόνον από τα συντρίμματα των δημοσίων προσόδων, είπατέ μοι υμείς αυτοί ποία τις έσται η ευπορία της κυβερνήσεως προς το μισθοδοτήσαι τους του κοινού υπηρέτας;
    Αι δε χρηματικαί συμβολαί τας οποίας θέλομεν λάβη εις τρεις ή τέσσαρας εβδομάδας παρά της χριστιανικής μεγαλοδωρίας του Μεγαλειοτάτου των Ρωσσιών αυτοκράτορος, μόλις θέλουσι φθάση εις δίμηνον επάρκειαν των ανυπερθέτων εξόδων, των της στρατιωτικής δηλονότι υπηρεσίας.
    Και είμεθα μεν ευέλπιδες ότι και οι Μεγαλειότατοι Βασιλείς της τε Αγγλίας και της Γαλλίας ελεύσονται και αυτοί προς βοήθειάν μας. Αλλ’ εκ ταύτης και μόνης της ελπίδος δεν δυνάμεθα να αναδεχθώμεν υποχρεώσεις προς τους δημοσίους υπηρέτας, αιτίαις του να υποχρεωθώσι και ούτοι προς άλλους. Διότι, αν η κυβέρνησις τους υποσχεθή μισθούς και δεν δυνηθή να τους πληρώση εις την διορίαν, τι θέλουσι ειπεί αυτοί μεν προς τους δανειστάς των, η δε κυβέρνησις προς αμφοτέρους;
    Άρα κατά την ελαχίστην ευπορίαν ην έχει το νυν η κυβέρνησις προς περίθαλψίν τινα των υπηρετούντων συνέθεσα εγώ τον παρασυναπτόμενον μισθοδοτικόν κατάλογον και το συνοδεύον αυτόν διάταγμα.
    Τούτο δε δογματίζει μεν την πληρωμήν των μισθών από 1 Ιανουαρίου, αφίνει δε εις έκαστον υπηρετικόν το δικαίωμα προς ανάκτησιν των καθυστερούντων, άμα ισχύσαντος του ταμείου. Ουδέ είναι απίθανον το να αξιωθή μετά δύω που μήνας η κυβέρνησις να διατάξη περί κατεξοφλήσεως εκείνων, περιλαμβανούσης εν μέρει και γραμμάτια πληρωτέα εις προθεσμίας συντόμους όσον το δυνατόν.
    Ελυπήθην, Κύριοι, καθώς θέλετε λυπηθή και υμείς, περιστέλλων ούτω στενώς την διάταξιν ην σας γνωστοποιώ σήμερον· αλλ’ ελπίζω ότι θέλετε επευφημήση εις τας αρχάς εξ ων ωρμήθην, αποτρέπων την επαπειλούσαν ημάς πάγκοινον ευθύνην εάν απολειφθώμεν της προσηκούσης επί τούτου προοράσεως και παραφυλακής.
    Ουδέ θέλω τελειώση χωρίς να σας εκφράσω πάσαν μου την ευγνωμοσύνην ΟΤΙ ΕΦΡΟΝΤΙΣΑΤΕ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΜΙΣΘΙΑΣ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΟΥ. ΤΑΥΤΗΝ ΕΓΩ ΟΣΟΝ ΑΠΟ ΜΕΡΟΥΣ ΜΟΥ ΠΑΡΑΙΤΩ, μακαριώτατος εσόμενος αν εν δεξιωτέροις καιροίς το γένος δυνηθή να με προσφέρη τους τρόπους του υπηρετείν αυτό όπως επιποθούμεν εγώ τε και υμείς.
    ____________
    Η δεύτερη άρνηση του Καποδίστρια να λάβει οποιαδήποτε αμοιβή για τις υπηρεσίες του έγινε 15 μήνες αργότερα, κατά την Δ΄ Εθνική Συνέλευση, που έγινε στο Άργος.
    Σύμφωνα με τα Πρακτικά της Εθνοσυνέλευσης:
    Η Δ΄ ΕΘΝΙΚΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ,
    Θεωρήσασα ότι η Α.Ε. ο Κυβερνήτης αφιέρωσεν εις τας ανάγκας της πατρίδος τα λείψανα της ιδίας περιουσίας και προ της ελεύσεώς του και μετά την έλευσίν του, ΣΥΜΠΟΣΟΥΜΕΝΑ ΥΠΕΡ ΤΟ ΜΙΛΛΙΟΝΙΟΝ ΓΡΟΣΙΩΝ ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ.
    Θεωρήσασα ότι υπεχώρησεν εις την ένδειαν του έθνους και τα οποία το Πανελλήνιον επρόσφερεν εις την Εξοχότητά του δίστηλα δώδεκα χιλιάδας ως ετήσια έξοδα, προμηθεύσας ταύτα εξ ιδίων.
    Και ομολογούσα την ανάγκην του να προμηθεύση εις την Α.Ε. τα αναπόφευκτα μέσα τού να συντηρήση την αξιοπρέπειαν του Κυβερνητικού χαρακτήρος προς το εξωτερικόν, και να εξαρκέσει εις τας ανάγκας της οικιακής και ιδιαιτέρας υπηρεσίας·
    Ψηφίζει
    Α. Διορίζονται εις την διάθεσιν της Α.Ε. του Κυβερνήτου Ι.Α. Καποδίστρια από του Εθνικού Ταμείου δι’ ενιαύσια έξοδα εις εθνικόν νόμισμα Φοίνικες εκατόν ογδοήκοντα χιλιάδες.
    […]
    Εν Άργει, την 1 Αυγούστου 1829.
    _______________
    Η επιστολή-απάντηση του Καποδίστρια σχετικά με την απόφαση της Εθνοσυνέλευσης:
    Προς την Δ΄ εθνικήν Συνέλευσιν
    Άργει, 4 Αυγούστου 1829
    Το υπ’ αρ. 9 και από 1 Αυγούστου ψήφισμα, το οποίον μας διεύθυνεν αρτίως η συνέλευσις, προσδιορίζει τα έξοδα του αρχηγού της επικρατείας.
    Δι’ αυτού τούτου του ψηφίσματος η συνέλευσις επέστησε την προσοχήν της εις το ολίγον εκείνο, το οποίον ηδυνήθημεν να πράξωμεν αυτοί καθ’ εαυτούς, διά να αποδείξωμεν ότι οι Έλληνες μόνο με τας θυσίας των, και όχι διά προσωπικών πλεονεκτημάτων, δύνανται να φθάσουν εις τον βαθμόν, τον οποίον υπόσχονται προς αυτούς η εθνική ανεξαρτησία και η ελευθερία.
    Ευτυχείς, διότι ΗΔΥΝΗΘΗΜΕΝ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΩΜΕΝ ΔΙ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΟΣΟΝ ΘΕΑΡΕΣΤΟΝ ΕΡΓΟΝ ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΗΣ ΜΕΤΡΙΑΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΜΑΣ ΕΙΣ ΤΟ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟΝ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ !
    Μʼ όλον ότι μακράν απέχομεν του να φρονώμεν ότι το έθνος δεν θέλει δυνηθή οψέποτε να μας τα αποδώση, θέλομεν όμως έως τότε να αποφύγωμεν, όσον το δυνατόν, το να καταβαρύνωμεν έτι μάλλον την χρηματικήν του στάσιν, απαιτούντες την απόδοσιν των όσων προκατεβάλομεν.
    Διά τον αυτόν τούτον λόγον ΘΕΛΟΜΕΝ ΑΠΟΦΥΓΕΙ ΚΑΙ ΗΔΗ ΤΟ ΝΑ ΔΕΧΘΩΜΕΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΗΝ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΔΙΑ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ, απεχόμενοι, εν όσω τα ιδιαίτερά μας χρηματικά μέσα μας εξαρκούσιν από του να εγγίσωμεν μέχρι και οβολού τα δημόσια χρήματα προς ιδίαν ημών χρήσιν.
    Οψέποτε δε βιασθώμεν εις τούτο, εξαντληθέντων διόλου των ιδιαιτέρων ημών πόρων, τότε θέλομεν καταφύγει εις το δημόσιον ταμείον, πλην μόνον διά τα έξοδα, όσα απαιτεί η εκτέλεσις των καθηκόντων μας.
    ΑΛΛΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΤΟ, ΚΑΘΩΣ ΜΕΤΕΧΕΙΡΙΣΘΗΜΕΝ ΑΧΡΙ ΤΟΥΔΕ, ΑΠΑΡΑΛΛΑΚΤΩΣ ΘΕΛΟΜΕΝ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΘΗ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΕΞΗΣ ΑΚΡΙΒΕΣΤΑΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΝ• ΚΑΘΟΤΙ ΑΠΟΣΤΡΕΦΟΜΕΘΑ ΤΟ ΝΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΩΜΕΝ ΗΜΑΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΑΣ ΑΝΑΠΑΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΙΟΥ, αι οποίαι προϋποθέτουσι την ευπορίαν, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων, περικυκλωμένοι από πληθύν ολόκληρον ανθρώπων βυθισμένων εις την εσχάτην αμηχανίαν.
    Τα αισθήματα ταύτα, τα συναισθάνεσθε, κύριοι, και σεις οι ίδιοι, και το απεδείξατε εμπράκτως, εκτελούντες αμισθί τα καθήκοντα των πληρεξουσίων του έθνους.
    Ελπίζομεν ότι, όσοι εξ υμών μεθέξωσι μετά της κυβερνήσεως εις την προσωρινήν Διοίκησιν καθώς και οι λοιποί των πολιτών, όσοι προσκληθώσιν επί τούτω θέλουν γνωρίσει μεθʼ ημών, ότι εις τας παρούσας περιστάσεις οι εν δημοσίοις υπουργήμασι δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουν μισθούς αναλόγους με τον βαθμό του υψηλού υπουργήματός των και με τας εκδουλεύσεις των, αλλʼ ότι οι μισθοί ούτοι πρέπει να αναλογούν ακριβώς με τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει η κυβέρνησις εις την εξουσίαν της.
    ______________________
    Ο Καποδίστριας όχι μόνο δεν δέχτηκε (και μάλιστα δύο φορές) να αμειφθεί για τις υπηρεσίες του ως Κυβερνήτη, αλλά διέθεσε ουσιαστικά και ολόκληρη την προσωπική του περιουσία τόσο για τον Αγώνα όσο και για την αναδιοργάνωση του ελληνικού κράτους. Στον οικονομικό απολογισμό που παρουσίασε ο ίδιος στο πλαίσιο της εναρκτήριας ομιλίας του στην Εθνική Συνέλευση τους Άργους, στις 11 Ιουλίου 1829, ανέφερε ότι ως Κυβερνήτης διέθεσε ο ίδιος 1.706.576 γρόσια. Τα χρήματα αυτά προέρχονταν από την προσωπική του περιουσία και από έρανο που πραγματοποίησε ο ίδιος από «μεγαλόψυχους φιλέλληνες». Αναφέρει μάλιστα και πού διατέθηκαν τα χρήματα αυτά, παραθέτοντας σχετικά σχόλια αμέσως μετά τον Πίνακα των Εσόδων και Εξόδων για το διάστημα Ιανουάριος 1828-30 Απριλίου 1829:
    «Χρεωστούμεν να παρατηρήσωμεν ενταύθα:
    […]
    Γ΄ Ότι εις την ποσότητα των Γρ. 1.706.576:11, τα οποία εμεταχειρίσθημεν εις την οικοδομήν και έξοδα του Ορφανοτροφείου, καθώς και εις πολλά έτερα δημόσια έργα, διά των οποίων επρομηθεύθη η καθημερινή τροφή εις χιλιάδας απόρων, εμπεριλαμβάνονται 900.000 περίπου γροσίων, εμπιστευθείσαι εις ημάς από μεγαλοψύχους φιλέλληνας. Τα υπόλοιπα, δηλ. 800.000 περίπου γρόσια ομού με τας 212.000, τας οποίας επέμψαμεν προ της εις την Ελλάδα αφίξεώς μας εις βοήθειαν του στρατεύματος της Δυτικής Ελλάδος, ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΙΣ ΧΡΗΣΙΝ ΜΑΣ ΤΟΤΕ ΜΕΙΝΑΝΤΑ ΥΣΤΕΡΙΝΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΜΑΣ
    Σημείωση: Η ισοτιμία τουρκικού γροσίου και φοίνικα ήταν 1 προς 6, δηλαδή 1 τουρκικό γρόσι ισούτο με 6 ελληνικούς φοίνικες.
    Οι 180.000 φοίνικες που όρισε ως ποσό για ΕΤΗΣΙΑ έξοδα του Κυβερνήτη η Δ΄ Εθνοσυνέλευση ισοδυναμεί με ποσό 30.000 γροσίων. Ο Καποδίστριας όχι μόνο ΑΡΝΗΘΗΚΕ να παραλάβει αυτήν την ετήσια «αποζημίωση για τα έξοδά του ως Κυβερνήτη», αλλά είχε ήδη παραχωρήσει μέχρι τότε πάνω από 1.000.000 γρόσια, δηλαδή 6.000.000 φοίνικες, από την προσωπική του περιουσία για την Επανάσταση και το νεοελληνικό κράτος. Η μόνη έγνοια του Κυβερνήτη ήταν πώς δεν θα εκτεθεί το κράτος απέναντι στις οικονομικές του υποχρεώσεις, και κυρίως προς τους στρατιωτικούς που διεξήγαγαν τον Αγώνα…











    ______________
    Όπως λέει λοιπόν και το μέλος της ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ για τον εκφυλισμό της επετείου της 200 χρόνων της Επανάστασης του 1821:
    «Έπαιρνε μισθό ο Καποδίστριας; […] έπαιρνε μισθό … και αρκετά υψηλό».
    Και εις κατώτερα
    Πηγές
  • ............................................................................
  • Χρήστος Λούκος: Η αντιπολίτευση κατά του Κυβερνήτη Ι.Καποδίστρια 1828-1931, εκδόσεις Θεμέλιο, Αθήνα 1988
    Πρόκειται για την διδακτορική διατριβή του συγγραφέα. Όπως εξ αρχής επισημαίνει δεν θέλει να σταθεί στις διακηρύξεις των δρώντων αλλά να εντοπίσει πως στην πραγματικότητα αυτές λειτουργούν.
    Έτσι στον πρόλογο μας προϊδεάζει για τις κατευθύνσεις του γράφοντας: «από την άλλη μεριά, θα ήταν εξίσου παραπλανητικό να σταθούμε στις φιλελεύθερες διακηρύξεις και τις προωθημένες θέσεις του Α.Πολυζωϊδη, του Α.Σούτσου ή του Θ.Φαρμακίδη, και να μη δούμε ότι πίσω απ’ αυτές καλύφθηκαν, πολλές φορές και οι αντιδράσεις των παραδοσιακών δυνάμεων στις εκσυγχρονιστικές προσπάθειες της κεντρικής εξουσίας»(σελ.140).
    Στον επίλογο του έργου του Χ.Λούκος συμπεραίνει: « η πορεία που ακολούθησε το ελληνικό κράτος μετά το 1831 φαίνεται να μην αναιρεί ορισμένες βασικές θέσεις της καποδιστριακής πολιτικής. Επί πλέον, όπως προκύπτει από την έρευνα των πηγών, ο Καποδίστριας ενδιαφέρθηκε ειλικρινά για την οικονομική και πολιτική χειραφέτηση των αγροτικών μαζών, σταθερά απέβλεψε στη συντριβή της δύναμης των προκρίτων και οπλαρχηγών, επιδίωξε συστηματικά τη σύναψη δανείου για την εξόφληση του δημόσιου χρέους και την ενίσχυση της παραγωγής, ώστε να εξαλειφθεί το μόνιμο έλλειμα στον προϋπολογισμό ⸱ αναγκαίες προϋποθέσεις για ουσιαστική εξέλιξη, που η καθυστέρηση της εφαρμογής του βάρυνε αποφασιστικά στην μετέπειτα ιστορία της χώρας. Σ’ αυτά μπορεί να προστεθεί και το γεγονός, που ήδη επισημάνθηκε, ότι πολλοί από τους φανατικότερους αντιπάλους του Κυβερνήτη υποστήριξαν λίγα χρόνια μετά τη δολοφονία του θέσεις που δεν διέφεραν ουσιαστικά απ’ αυτές που τον κατηγορούσαν ότι υιοθέτησε»(σελ.393).
    Ο Χ.Λούκος παραδέχεται, πως και αν δεν ήταν η μοναδική επιλογή «φαίνεται ότι δύσκολα θα μπορούσε να επιχειρηθεί η οργάνωση της χώρας, στην κατάσταση που την βρήκε ο Καποδίστριας, χωρίς την προσφυγή σε κάποια μορφή αυταρχικότητας»(σελ.393). Επίσης παρά την συντηρητική ιδεολογία και την αυταρχικότητα του «το πρόγραμμα του είχε σαφή στοιχεία πολιτικού εκσυγχονισμού»(σελ.396) , ώστε τελικά «ο Κυβερνήτης προσπάθησε να θέσει τις βάσεις ενός σύγχρονου κράτους. Με το συγκεντρωτικό σύστημα που επέβαλε περιόρισε ουσιαστικά την επιρροή των παραδοσιακών κοινωνικών δυνάμεων»(σελ.399). Η δολοφονία του Καποδίστρια σήμανε την νίκη των εκπροσώπων του τοπικισμού και του παραδοσιακού πνεύματος «που μπόρεσαν υπό το σύνθημα, και αργότερα υπό την προστασία, των φιλελεύθερων θεσμών να διατηρήσουν τον ηγετικό τους ρόλο»(σελ.400). Όπως ορθά τόνισε ο Π.Κονδύλης επρόκειτο για εκείνο τον κοινοβουλευτισμό «που όχι μόνον ήταν όργανο ιμπεριαλιστικής επιρροής, αλλά και αγωγός των παραδοσιακών, ενάντιων προς τον ριζικό εκσυγχρονισμό πατριαρχικών δομών και νοοτροπιών».


Ετικέτες: