1.
Το κράτος είναι το συλλογικό υποκείμενο που το πολιτικό σύστημα το
αξιοποιεί για τα διακριτά από την κοινωνία συμφέροντά του, που
ταυτόχρονα είναι υπηρετικά εξωγενών παραγόντων.
2.
Καμία εμπιστοσύνη
στην διαχείριση του χρήματος που διαχειρίζεται. Να έχουμε εμπιστοσύνη στις
κατανομές και την διακίνηση του χρήματος που ακόμα και σήμερα βλέπουμε πού
διοχετεύουν το δημόσιο χρήμα; Η ντροπή. Έχουν με την δημαγωγία και τον λαϊκισμό
εκμεταλλευθεί την ψήφο του Ελληνικού λαού και αποφύγει την τιμωρία και ζητούν
την ηθική νομιμοποίησή τους και τιμές ευεργέτη.
3.
Όλα πρέπει να
γίνονται με θεσμικό τρόπο και όχι να αφήνονται σε καλές προαιρέσεις. Με αυτό,
που κάνουν, θα γνωρίζουμε ποιοι προσφέρουν αλλά δεν μας είπαν σε ποιο
λογαριασμό θα εγγραφούν, ποιος θα τα διαχειριστεί και πού θα αποδοθούν.
Επειδή τους γνωρίζουμε, να είμαστε επιφυλακτικοί…
4.
Δεν συμφωνώ να
βάζουμε το κράτος μεσάζοντα στις δωρεές. Αλληλεγγύη χωρίς μεσάζοντες.
Καλά έκαναν οι εφοπλιστές που δεν έδωσαν επιταγή αλλά παραδίνουν υλικά. Αλλά
επειδή έχουμε να κάνουμε με δολιοφθορείς να εξεταστεί, αν θα πάνε πράγματι στο
δημόσιο.
5. Ό,τι κάνουμε πρέπει να
αποβλέπει και συντηρείται από την λογική θεσμικών παρεμβάσεων. Για μια κοινωνία
που δεν θα έχει ανάγκη φιλανθρωπίας. Έχουμε ανάγκη πολιτικών μεταρρυθμίσεων,
που θα καταργούν την διάκριση δωρητών και αυτών που έχουν την ανάγκη τους.
Ιδιαίτερα, δεν έχουμε ανάγκη επιδομάτων και δωρεών από την κάστα του δυναστικού
κράτους.
ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ:
Σήμερα στις έξι, στην
καθιερωμένη «ενημέρωση», οι γιατροί και η κυβέρνηση παρουσίασαν τον συνεταίρο,
τις τράπεζες. Ομοτράπεζοι. Για να καταλάβουμε ισοτιμίες και δυνάμεις εξουσίας.
Πριν χρόνια είχαν καλέσει και μίλησε στην Βουλή ο πρόεδρος του ΔΝΤ. Για να
καταλάβουμε την πολιτική υπαλληλία. Όταν η δύναμη από μόνη της γίνεται θεσμός.
