Η ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ, Η ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ Η ΑΒΥΣΣΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΥ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟΥ…

Όταν πριν λίγες μέρες ο παλιός γνώριμός μας, ο Γιάννης ο Μουζάλας, ο ένας από τους θλιβερούς πρωταγωνιστές στην πρώτη φάση του μεταναστευτικού-προσφυγικού το 2015 (την εποχή της χαζοχαρούμενης προσέγγισης του ζητήματος) διατύπωσε τη γνώμη ότι η κυβέρνηση προωθεί τον «κοινωνικό αυτοματισμό» στα νησιά του Β. Αιγαίου, έπεσαν όλοι να τον φάνε ζωντανό.

Βλέπετε εκείνες τις ημέρες ήταν στη Λέσβο σε εξέλιξη η 1569^η εξέγερση των αλλοδαπών, των αιτούντων άσυλο, για τις εφιαλτικές συνθήκες, που επικρατούν στο χειρότερο προσφυγικό καταυλισμό του πλανήτη. Μην ξεχνάμε, ότι για την κατάσταση αυτή ανέλαβε ευθαρσώς την ευθύνη ο τότε προϊστάμενος του Μουζάλα, ο Δραγασάκης, αντιπρόεδρος της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στα πλαίσια της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας για μετατροπή της χώρας σε απέραντη φυλακή.

Τί είπε ο Μουζάλας;

Ότι σκοπός της κυβέρνησης της ΝΔ είναι να χυθεί αίμα σε συγκρούσεις μεταξύ ντόπιων και μεταναστών, ώστε να βρουν ευκαιρία τα δεξιά τομάρια και να κατεδαφίσουν το υπέροχο πολύχρωμο καταυλισμό της Μόριας, που σύμφωνα με έμπειρους ανταποκριτές σε προσφυγικούς καταυλισμούς ανά τον πλανήτη, ξεπερνά σε αθλιότητα τους αντίστοιχους του Κονγκό.

Μα είναι δυνατόν να έχει η κυβέρνηση τόσο ηλίθιο σχέδιο αναρωτήθηκαν πριν δύο εβδομάδες οι απολογητές του Κυριάκου. Καμμία σύγκρουση δεν μπορεί να θεωρείται ελεγχόμενη και με δεδομένο αποτέλεσμα. Και τί θα έλεγε η διεθνής κοινότητα στην περίπτωση νεκρών; Ποιά κυβέρνηση θα μπορούσε να σταθεί στην εξουσία με την κατηγορία της υποδαύλισης συγκρούσεων;

Προφανώς η κυβέρνηση της ΝΔ δεν είχε αυτό το ηλίθιο σχέδιο.

Είχε ακόμα πιο ηλίθιο, σαν αυτά που εισηγείται ο Baldrick των εμβληματικών Monty Pythons, στη διάσημη σειρά Blackadder με την εισαγωγή «I have a cunning plan». Υπό το κράτος πανικού, οι γαλάζιοι αριστούχοι σκέφτηκαν να κοροϊδέψουν τους νησιώτες με την κατασκευή θεόκλειστων κέντρων χωρητικότητας δεκάδων χιλιάδων μεταναστών, ολόκληρες πόλεις, στη μέση του πουθενά, όχι όμως εντελώς κλειστών, αλλά κάπως ανοικτών.

Και όλα αυτά που λέτε, για την αποσυμφόρηση των νησιών. Άντε για να τελειώνουμε δώστε τους και ΕΣΠΑ, δωροδοκήστε τους φώναζαν ανοιχτά οι φιλοκυβερνητικές πένες. Δε φαντάζομαι να παραξενεύεστε.

Δεν δωροδοκούν οι Ευρωπαίοι πολιτικοί τους έλληνες συναδέλφους τους προκειμένου ο ελλαδικός χώρος να γεμίσει στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών για λογαριασμό της ΕΕ; Γιατί να μην δωροδοκήσει με αυτή τη λογική ο Μητσοτάκης μια Περιφέρεια για να γίνει αυτή η «χωματερή ψυχών» και να τη γλυτώσουν οι υπόλοιπες; Στο κάτω κάτω η Περιφέρεια Β. Αιγαίου είναι αραιοκατοικημένη, δυσπρόσιτη και δίπλα στην Τουρκία, άρα οι κάτοικοί της περίπου τουρκόσποροι, όπως ούρλιαζαν τα «κομμάντα» του Χρυσοχοΐδη.

Επομένως τί είναι ο κάβουρας, τί είναι το ζουμί του από πλευράς ψήφων.

Οι ντόπιοι, όπως ήταν λογικό, ξεσηκώθηκαν, καθ’ ότι τους περνούσαν για ηλίθιους, και πράγμα αδιανόητο για τα ελληνικά δεδομένα, ενώθηκαν, παραμερίζοντας τις βαθιές διαφορές και τα συμφέροντα, που τους χωρίζουν.

Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι απάντησαν με ένα εκστρατευτικό σώμα από ΜΑΤ, μπουλντόζες και το γνωστό στρατό των συκοφαντών στα ΜΜΕ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Η κατάληξη αυτής της επιχείρησης εξέπληξε και τους πιο απαισιόδοξους.

Η αντίσταση των κατοίκων ήταν τόσο σφοδρή, που μετά από συγκρούσεις τριών ημερών και τους εισβολείς «με το εθνόσημο» να κάνουν χρήση ακόμα και πραγματικών πυρών, η πολιορκία λύθηκε άδοξα και ο ρεζιλεμένος στρατός των ροπαλοφόρων, στους οποίους δεν παραχωρήθηκε κυριολεκτικά ούτε σκιά για να ξεκουραστούν, αποχώρησε κακήν κακώς καταστρέφοντας για εκδίκηση ό,τι προλάβαινε από τις περιουσίες των κατοίκων. Η εικόνα της αποχώρησης ήταν εικόνα μπουλουκιών, ή συμμοριών που έσπαγαν αυτοκίνητα προτού επιβιβαστούν στο πλοίο της επιστροφής ενώ ακόμη και οι λιμενικοί αντί να τους κουνούν μαντήλι τους χαιρετούσαν με κωλοδάκτυλα…

Ενδεικτικό γεγονός της σφοδρότητας της αντιπαράθεσης, είναι η εισβολή διαδηλωτών στα ξενοδοχεία, που έμεναν οι Ματατζήδες τόσο στην Χίο όσο και στην Μυτιλήνη και η απόπειρα άγριου λυντσαρίσματος όσων βρέθηκαν στα δωμάτια τους, ενώ κάτοικοι εισέβαλαν και σε άλλα δωμάτια απ’ όπου αφαιρούσαν εξοπλισμό των δυνάμεων καταστολής και πετούσαν ρούχα και βαλίτσες από τα μπαλκόνια ή ακόμα και τα έκαιγαν.

Την ίδια στιγμή εθνοφύλακες παρουσιάστηκαν στην ταξιαρχία και δήλωσαν ότι είναι έτοιμοι να παραδώσουν τον οπλισμό τους σαν ένδειξη διαμαρτυρίας για τις κτηνωδίες των Ματάδων, υπονοώντας ότι εάν δεν φύγουν αμέσως από το νησί οι συμμορίες των Ματ η αντιπαράθεση θα ξεφύγει και άλλο μ’ ότι αυτό συνεπάγεται…

Το αδιανόητο, όμως, είναι άλλο.

Ακόμη και η τοπική αστυνομική διεύθυνση δεν συνεργαζόταν με τις αστυνομικές δυνάμεις του Κράτους των Αθηνών και συγκεκριμένα δεν ανταποκρινόταν σε εκκλήσεις για αποστολή περιπολικών, που έπρεπε να παραλάβουν συλληφθέντες, επί πλέον δεν έστελνε τις τοπικές δυνάμεις των ΜΑΤ να συνδράμουν, ενώ και οι πυροσβέστες αρνούνταν να εφοδιάσουν τις υδροφόρες των ΜΑΤ.

Το μέγεθος, όμως, της πανωλεθρίας του εκστρατευτικού σώματος του «πετυχημένου» Χρυσοχοΐδη καθρεπτίζεται στην πολιορκία του στρατοπέδου Κυριαζή Παγανή στην Μυτιλήνη από τους μαινόμενους κατοίκους, οι οποίοι με πέτρες, μολότοφ, ξύλα, φωτοβολίδες, φωτιές ακόμα και με πυρά από καραμπίνες υποχρέωσαν τουλάχιστον έξι διμοιρίες να παραμένουν εγκλωβισμένες για ώρες στο εσωτερικό του στρατοπέδου και να προσπαθούν με δακρυγόνα να αποτρέψουν την εισβολή στην στρατιωτική εγκατάσταση!!!

Είναι επίσης ενδεικτικό το γεγονός ότι οι κάτοικοι έβριζαν και πετούσαν πέτρες στις δυνάμεις καταστολής ακόμα και κατά την αποχώρησή τους. Συνολικά άνω από 50 αστυνομικοί των ΜΑΤ τραυματίστηκαν, δύο από αυτούς με σκάγια στα πόδια.

Η κυβέρνηση μετά το Βατερλώ υποχρεώθηκε σε αναγκαστική κωλοτούμπα και ανακοίνωσε «διάλογο». Καταλαβαίνετε, δηλαδή, ζήσε Μάη να φας τριφύλλι…

Ας σημειώσουμε ακόμη τις χλιαρές διαμαρτυρίες των Συριζαίων και την ακόμα πιο χλιαρή «απαίτησή» τους για παραίτηση Χρυσοχοΐδη, που εξηγούνται εύκολα αν αναλογιστούμε την αντιπολιτευτική ανυπαρξία τους εξ αιτίας της υπόθεσης Ρασπούτιν.

Θυμόμαστε, βέβαια, πως το καλοκαίρι οι νέες κυβερνητικές Αντουανέτες, βουτηγμένες στον αυτοθαυμασμό και στην αλαζονεία, αφού κατατρόπωσαν τους συριζαίους, υποτίμησαν το εκρηκτικό πρόβλημα του μεταναστευτικού και το πως διαρθρώνεται όχι μόνο με το εσωτερικό (άσυλο, ενσωμάτωση κ.ά.), αλλά κυρίως με τα λεγόμενα εθνικά ζητήματα.

O Γιάννης ο Καλλιάνος ο βουλευτής της ΝΔ εκ μετεγγραφής από την Ένωση Κεντρώων του Λεβέντη (πόσο μας έχει λείψει), που φωτογραφίζεται από συνεργάτη του γραφείου του να παρακολουθεί με γυρισμένη πλάτη τον μετεωρολόγο τον Γιάννη τον Καλλιάνο στην οθόνη, ενώ δεσπόζει στον απέναντι τοίχο μια πελώρια ολόσωμη φωτογραφία του (μαντέψτε) Γιάννη του Καλλιάνου, είναι το συμπεριφορικό αρχέτυπο των γαλάζιων συριζαίων.

Ο Γιάννης ο Καλλιάνος, όπως και όλη η γαλάζια κουστωδία του Κυριάκου συνομιλεί με το είδωλό του για τις κρατικές υποθέσεις και πάντα στον τρίτο ενικό, δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία. Το «επιτελικό κράτος», δηλαδή το κόλπο όλες οι αρμοδιότητες να καταλήγουν τελικώς στον πρωθυπουργό, υποτίθεται ότι περιορίζει την προσωπική στρατηγική των υπουργών, αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα: ο Κυριάκος λείπει όλον τον καιρό σε διακοπές.

Θα θυμάστε επίσης, πόσο γρήγορα κατέρρευσε το προηγούμενο ευφυέστατο σχέδιο για μερική αποσυμφόρηση των νησιών του Β. Αιγαίου μετά την 2312^η μαζική διαμαρτυρία των κατοίκων.

Οι εξ ίσου μαζικές διαμαρτυρίες των κατοίκων της ενδοχώρας, που αρνούνται να δεχτούν τους αλλοδαπούς αιτούντες άσυλο και το γενικότερο μπάχαλο με τη φιλοξενία των «ασυνόδευτων ανηλίκων» εντός των αστικών κέντρων, οδήγησαν στη γνωστή στροφή 180 μοιρών και στην κωμικοτραγική κατάληξη των ημερών μας.