πρός τό δεῖν οὕτω



  • εὕσημον λόγον δῶτε

     Νικαίας εγκώμιον*του ΚΩΣΤΑ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥΤη χρονιά αυτή συμπληρώνονται 1700 χρόνια από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο η οποία συνήλθε στη Νίκαια της Βιθυνίας. Οι θεολογικές εκδηλώσεις, προφανώς, θα είναι αρκετές. Στο σημείωμα αυτό ας θυμηθούμε την κάποτε λαμπρή ελληνική πόλη της Βιθυνίας, που γνώρισε κι αυτή τις συνέπειες της κατάκτησης και του εξανδραποδισμού, μέσα από το εγκώμιο που έγραψε ο αυτοκράτορας Θεόδωρος Β΄ Λάσκαρις, τον καιρό που η πόλη ήταν έδρα του εξόριστου βυζαντινού κράτους (μετά την πρώτη άλωση της Κωνσταντινούπολης, την 13η Απριλίου 1204) και το οποίο σε ελεύθερη νεοελληνική απόδοση παραθέσαμε στο βιβλίο Το στέμμα των αυγών (Καστανιώτης, 2020). Το 1331, μετά από τριετή πολιορκία, η Νίκαια έπεσε οριστικά στα χέρια των Οθωμανών. Έκτοτε παρήκμασε και το 1920, πριν εισέλθει σε αυτήν ο ελληνικός στρατός, για μια τελευταία ελπίδα ελευθερίας, γνώρισε τη δήωση από τους τσέτες του Κεμάλ, τη σφαγή των κατοίκων της και την καταστροφή του ιστορικού ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (φωτογραφία). Ο άλλος ιστορικός της ναός, η Αγία Σοφία, που μετατράπηκε σε μουσείο

    Προηγούμενα εὕσημον λόγον δῶτε

    Ολα τα εὕσημον λόγον δῶτε








    Τα έργα στην Ευρωστίνη είναι ζητήματα διαπραγμάτευσης των θεσμικών εκπροσώπων.

    αναρτήθηκε από : tinakanoumegk on : Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2019 0 comments

    Ένα παράδειγμα υποχώρησης θεσμών είναι αυτή η φωτογραφία και τα λόγια που την συνοδεύουν. Η πολιτική, η αυτοδιοίκηση δεν είναι παρέες. Επιστρέφουμε σε περασμένες δεκαετίες παραγοντισμού και του «κατόπιν ενεργειών μου»; Με την απουσία και παράκαμψη των θεσμών; Ο άνθρωπος με την δημιουργία θεσμών έκανε ένα μεγάλο άλμα στον πολιτισμό. Τα έργα στην Ευρωστίνη είναι ζητήματα διαπραγμάτευσης των θεσμικών εκπροσώπων. Πού είναι και γιατί παρακάμπτονται και δεν μιλούν;