Αγαπητέ μου Αλέκος Ξανθάκης
Το πρώτο που έχω να σε ρωτήσω: βγαίνει μία φήμη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε ή νομοθέτησε κάτι αδιανόητο. Έστω την πώληση αρχαιοτήτων. Γιατί γίνεται πιστευτό; Να σου δώσω την απάντηση, κι αν έχεις άλλη να την ακούσω: ο λαός έχει πειστεί ότι μπορούν να φθάσουν μέχρις εκεί.
Επειδή βλέπω την αγωνία σου μόνο να διαψεύδεις κακά που αποδίδονται στον ΣΥΡΙΖΑ ή να δείξεις ότι οι άλλοι είναι κακοί:
- Να περάσεις, όπως έλεγε ο Σβώλος, στον κόσμο των αδικημένων. Εκεί είσαι, αλλά οι πολιτικές παρενθέσεις σου δείχνουν ότι δεν κατάλαβες τι εργαλεία και από ποιους (άδικους) χρησιμοποιούνται για να εξασφαλίσουν τα συμφέροντά τους.
- Για τον ΣΥΡΙΖΑ τα μνημεία, ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός δεν σημαίνουν πολλά. Δεν έχει κάνει αποδοχή κληρονομιάς. Μελέτησέ το λίγο: ποια είναι η παιδευτική βάση του σύγχρονου πολιτισμού. Η υποτίμηση της κλασικής παιδείας και της υλικής πολιτισμικής κληρονομιάς από την «αριστερά» είναι παράλληλο της φορμαλίστικης προγονοπληξίας, της βλακώδους αποδοχής κάθετι ξένου, που προβάλλει ως νεωτερισμός, και της βαρβαρότητας και ασέβειας όσων ρυπαίνουν τοίχους νεοκλασικών ή ωραίων κτιρίων. Αν είχε αξιολογηθεί σωστά αυτό το δημοκρατικό και ανθρωπιστικό κληροδότημα, δεν θα βρισκόμασταν σε διλλήματα.
- Σέβομαι την εργασία σας, την προσπάθειά σας στον θεατρικό τομέα. Η τέχνη, η κοινωνική μόρφωση, η εκπαίδευση στο ωραίο, στο συναίσθημα κοινότητας και αλληλεγγύης, στην επιστημονική, δημιουργική και παραγωγική δράση των ανθρώπων αποτρέπει και την μετατροπή των πολιτών σε υποχείρια. Γι´ αυτό και ο πολιτικός ακολουθητισμός δεν πρέπει να αναιρεί το καλλιτεχνικό και παιδευτικό έργο. Ούτε αποτελεί παράγωγο επεξεργασιών η άκριτη υποστήριξη σε κόμματα που δεν υπάρχουν στην κοινωνία και στηρίζονται μονάχα στον εξουσιαστικό μηχανισμό του κράτους, στις πολύπλευρες διασυνδέσεις του και σε λίγες ατομικές πρωτοβουλίες. Επόμενα πρόσεχε μήπως μπερδεύεσαι και μπερδεύεις και εμάς.
Επιτυχία είναι η κυριαρχία των ονείρων πάνω στα πάθη και τα λάθη.
(Γ. Κ.)
(Γ. Κ.)
