Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ / Τα αμαρτωλά “μυστικά κονδύλια”: Να δώσουν στη δημοσιότητα τα ονόματα όσων τα πήραν…

 Η μεγαλύτερη πολιτική υποκρισία στην πρόσφατη ελληνική ιστορία είναι τα λεγόμενα «μυστικά κονδύλια», που υποτίθεται δικαιούνται διάφορα υπουργεία, για να τα χρησιμοποιούν για εθνικούς σκοπούς. Σύμφωνα με τις αλληλοκατηγορίες, που κατά καιρούς εκτοξεύονται από πολιτικούς αντιπάλους, οι εκάστοτε κυβερνήσεις χρησιμοποιούν αυτά τα χρήματα για αλλότριους σκοπούς και όχι για τους εθνικούς στόχους, όπως αναφέρει η δικαιολογία για τη διάθεσή τους.

Το θέμα επανέρχεται σχεδόν κάθε χρόνο, επειδή αποτελεί προσφιλή κατηγορία για τον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας. Ανασύρουν την κατηγορία για να διασύρουν τους αντιπάλους τους. Όμως, το θέμα δεν είναι απλό, αντίθετα είναι πολύ πιο σοβαρό απ’ ότι το παρουσιάζουν. Πρόκειται για χρήματα των φορολογουμένων που -σύμφωνα με τις αλληλοκατηγορίες- ξοδεύονται ανεξέλεγκτα και είχαμε μάλιστα μία περίπτωση κατά την οποία, έλαβε πολύ μεγάλο χρηματικό ποσό η μητέρα ενός υπουργού Εξωτερικών, η οποία είχε σχηματίσει μία αμαρτωλή Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ) για να δικαιολογείται η χορηγία. Η παραπάνω είναι μία καραμπινάτη παρανομία, η οποία δεν τιμωρήθηκε ποτέ. Τέτοιες υποθέσεις, μου έχουν αναφέρει πολλές φορές διπλωμάτες που έχουν γνώση του τρόπου λήστευσης των «μυστικών κονδυλίων». Υπήρχαν εποχές, μου είπαν, που εξαφανίζονταν 60 και πλέον εκατομμύρια ευρώ μέσα σε ένα χρόνο με έωλες δικαιολογίες. Και πάντα, ωφελούνταν κομματικοί φίλοι και συγγενείς.



Μου είπαν ότι τα «μυστικά κονδύλια» χρησιμοποιήθηκαν και πριν από το δημοψήφισμα για το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν, πριν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, τον Μάρτιο του 2004, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και κρατικοί οργανισμοί, έστειλαν χρήματα σε οργανώσεις στο νησί. Δεν ζήτησε κανένας απόδειξη και δεν μπήκαν πουθενά υπογραφές. Που χρησιμοποιήθηκαν; Πουθενά προφανώς. Μπήκαν στις τσέπες αυτών που ανέλαβαν «να κάνουν τη δουλειά».

 Ναι, τα «μυστικά κονδύλια» είναι μία φρικτή διασπάθιση του δημοσίου χρήματος. Χωρίς αμφιβολία, πρόκειται για χρήματα που μοιράζονται και χαρίζονται χωρίς κανένα έλεγχο. Κατά καιρούς, ακούμε κατηγορίες ότι τα κονδύλια αυτά χρησιμοποιούνται και για εξαγορά δημοσιογράφων. Είναι πολύ βαριά κατηγορία και αφορά όλο τον δημοσιογραφικό κόσμο. Πρέπει να απαιτήσουμε όλοι να ξεκαθαριστεί αυτό το θέμα, διότι σίγουρα δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Δυστυχώς, υπάρχουν συνάδελφοι που θεωρούν τα όποια «δώρα» μέρος της δημοσιογραφικής δουλειάς. Κάνουν λάθος και εγκληματούν όσοι σκέφτονται με τον τρόπο αυτό. Αλλά ευθύνη έχουν και οι δημοσιογραφικές οργανώσεις που δεν ζήτησαν ποτέ επίσημα να ξεκαθαριστεί το ζήτημα.

 – Διάβαζα στα κοινωνικά δίκτυα συναδέλφων, μηνύματα που αναφέρονταν και σε εξαγορά ιστοσελίδων και blogs. Θα πρέπει να βρουν το θάρρος όσοι γράφουν αυτά τα μηνύματα να αναφέρουν ονόματα και διευθύνσεις. Η προστασία όσων χρηματίζονται βάζει όλους τους δημοσιογράφους στο καλάθι των άχρηστων. Και θεωρώ ότι οι κυβερνήσεις, που ασκούν το «σπορ» της εξαγοράς δημοσιογράφων επίτηδες τους προστατεύουν, ώστε μαζί με τα ξηρά να καίγονται και τα χλωρά. Αυτό όμως δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Η πρόταση του πρώην υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά, να διεξάγεται έλεγχος από τη Βουλή, είναι η καλύτερη και η δικαιότερη. Με τον τρόπο αυτό, τα «μυστικά κονδύλια» θα χρησιμοποιούνται για τον εθνικό σκοπό, για τον οποίο δημιουργήθηκαν, και όχι για την οικονομική ενίσχυση κομματικών φίλων και συγγενών. Το μέγα αυτό ζήτημα, δεν πρέπει να κλείσει με τη λήθη, όπως συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια, μέχρι κάποιος να επαναφέρει το θέμα και να έχουμε νέο γύρο αντιπαράθεσης. Πρέπει να βρεθεί τρόπος -και να συμφωνήσουν όλα τα κόμματα- να αναλάβει την έρευνα για τα «μυστικά κονδύλια» ένας σοβαρός εισαγγελέας για να μάθουμε επιτέλους τα ονόματα των πολιτικών φίλων και συγγενών, που έγιναν πλούσιοι με τα χρήματα του ελληνικού λαού.