ενδείξεις - αντενδείξεις





πρός τό δεῖν οὕτω



Προηγούμενα εὕσημον λόγον δῶτε








by : Γρηγόρης Κλαδούχος


Πέμπτη 19 Απρ 2018 - 
Το ΧΥΤΑ Αιγείρας δεν τον έκλεισαν οι κάτοικοι και η Επιτροπή Κατοίκων. Ο ΧΥΤΑ Αιγείρας έχει κλείσει διότι δεν έχει νόμιμη άδεια λειτουργίας. Οι κάτοικοι εμποδίζουν απλώς την τέλεση παρανόμων πράξεων.


Στην Αιγείρα το βράδυ της 18ης Απριλίου, στην προγραμματισμένη  συνέλευση  των κατοίκων της Ανατολικής Αιγιάλειας για την πορεία των κινητοποιήσεών τους σε σχέση με το κλείσιμο του ΧΥΤΑ,  που πραγματοποιήθηκε  με επιτυχία προσέλευσης,  το παρών  τους έδωσαν μεταξύ άλλων :   πλήθος κατοίκων της ευρύτερης περιοχής,  ο αντιδήμαρχος Ανατολικής Αιγιάλειας ,  δημοτικοί σύμβουλοι ,  οι πρόεδροι τοπικών κοινοτήτων από  Δ.Ε Ακράτας & Δ.Ε.Αιγείρας, φορείς  κλπ.
 Η Επιτροπή Αγώνα του ΧΥΤΑ Ανατ. Αιγιάλειας  ανασκοπώντας τις ενέργειες που έχουν γίνει  μέχρι σήμερα, ενημερώνει τους κατοίκους της περιοχής, ότι  εμμένει και επιμένει στο οριστικό κλείσιμο του υπερκορεσμένου και τοξικά επικίνδυνου  για τη δημόσια Υγεία ΧΥΤΑ Ανατολ. Αιγιάλειας.
Στην  τοπική λαϊκή  Συνέλευση μετά απο διαλογική συζήτηση, όπου ακούσθηκαν οι τοποθετήσεις των δημοτικών συμβούλων και των κατοίκων,  αποφασίστηκε ομόφωνα η έκδοση του παρακάτω ψηφίσματος - απόφασης :

ΨΗΦΙΣΜΑ - ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΟΜΙΔΗΣ ΣΤΕΡΕΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ
"Μετά από 60 ημέρες αποκλεισμού του ΧΥΤΑ Αιγείρας, με ατέλειωτα ξενύχτια, βάρδιες επιφυλακής, συνελεύσεις "αναμετρήσεις" με αστυνομικές δυνάμεις, εισαγγελείς ακόμα και ΜΑΤ, ο ΧΥΤΑ φαίνεται πως κλείνει (έστω και προσωρινά). Η εξέλιξη αυτή αποτελεί δικαίωση για τον αγώνα των κατοίκων της Αιγείρας και της Ακράτας και των φίλων από το Δερβένι, τα Ροζενά κλπ. Αποδεικνύει ότι όταν ο λαός αγωνίζεται με επιμονή και αποφασιστικότητα, ενότητα και σύμπνοια για δίκαια αιτήματα, ο αγώνας του δεν μπορεί παρά να δικαιωθεί.
Σύμφωνα με τις τελευταίες εξελίξεις τα στερεά απόβλητα ΟΛΟΥ του Δήμου Αιγιάλειας, θα μεταφέρονται μέχρι την 1η Απριλίου 2019 σε άλλους ΧΥΤΑ της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας μέχρι τη συμπλήρωση 12.000 τόνων. Παράλληλα, ο Δήμαρχος Αιγιάλειας θα πρέπει α) Να παρουσιάσει σχέδιο δράσης για άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος και β) να προωθήσει τα μέτρα που του αναλογούν σύμφωνα με τον Περιφερειακό σχεδιασμό. Επίσης σύμφωνα με την απόφαση του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης (ΦΕΚ τ.β’ 1174/2/4/2018) ο Δήμαρχος Αιγιάλειας (και σαν υπεύθυνος διαχείρισης αποβλήτων) θα πρέπει να εφαρμόσει «άμεσα και πλήρως» πρόγραμμα χωριστής συλλογής αποβλήτων (ανακύκλωση) καθώς και να μεριμνήσει για τρόπους («με κατάλληλη αδειοδότηση και όρους περιβαλλοντικής προστασίας και δοκιμασμένης μεθοδολογίας») που να οδηγούν στη σημαντική μείωση των αποβλήτων που οδηγούνται προς τελική διάθεση. Με άλλα λόγια η Αποκεντρωμένη Διοίκηση καλεί το Δήμαρχο κ. Παναγόπουλο να κάνει ό,τι δεν έχει κάνει μέχρι σήμερα. Και βέβαια το κόστος όλων αυτών που πρέπει να γίνουν και δεν έχουν γίνει, θα επιβαρύνει τους δημότες της Αιγιάλειας (ΦΕΚ1174/2-4-2018 παρ. 2).
Εμείς από την πλευρά μας δηλώνουμε ότι :
1) Τον ΧΥΤΑ Αιγείρας δεν τον έκλεισαν οι κάτοικοι και η Επιτροπή Κατοίκων. Ο ΧΥΤΑ Αιγείρας έχει κλείσει διότι δεν έχει νόμιμη άδεια λειτουργίας. Οι κάτοικοι εμποδίζουν απλώς την τέλεση παρανόμων πράξεων.
2) Αποτελεί ύψιστη πράξη περιφρόνησης από την πλευρά του Δημάρχου προς την Ανατολική Αιγιάλεια η κήρυξη έκτακτης ανάγκης μόνο στη Δυτική Αιγιάλεια και παράλληλα απόλυτα αντιδημοκρατική πράξη και περιφρόνηση προς την πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου η μη κήρυξη έκτακτης ανάγκης σε όλο το Δήμο. Η δημόσια υγεία είναι σε κρίσιμο σημείο σε όλη την Αιγιάλεια από τις πράξεις και παραλείψεις ενός βοναπαρτικού και εκδικητικού Δημάρχου. Ντροπή του!
3) Σε καμία περίπτωση δεν θα δεχθούμε στο σχέδιο που θα υποβάλει ο Δήμαρχος, να συμπεριλαμβάνεται ο ΧΥΤΑ Αιγείρας, σαν χώρος υποδοχής στερεών αποβλήτων.
4) Στο ΧΥΤΑ Αιγείρας ένα έργο εξ αρχής προβληματικό που λεηλατήθηκε από όλες τις δημοτικές αρχές, το μόνο που μπορεί να γίνει, είναι έργα αποκατάστασης, για τις ζημιές που έχουν ήδη γίνει, για να σταματήσει να ρυπαίνει το περιβάλλον, την υγεία και τη ζωή μας.
5) Αναμένουμε τις αυτοψίες και εκθέσεις των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος (που οφείλουν τάχιστα να γίνουν) , τα αποτελέσματα της υγειονομικής αναγνώρισης των δειγμάτων των γεωτρήσεων, τη τυχόν μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα και την έκταση όλων αυτών. Έχουμε στα χέρια μας και είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου η έκθεση του Πανεπιστήμιου Πατρών για το ΧΥΤΑ Αιγείρας όπου αναφέρονται σοβαρά προβλήματα και σοβαροί κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία από την εύρεση καρκινογόνων, τερατογόνων και μεταλλαξιογόνων στοιχείων στα υγρά απορροής (και κατά συνέπεια, στα ρυάκια, στα ρέματα, στο Θολοπόταμο και εν τέλει στον Κορινθιακό Κόλπο) από την ανεξέλεγκτη διαφυγή στραγγιδίων του ΧΥΤΑ Αιγείρας. Προβλήματα υπάρχουν και στις καλλιέργειες. Τέλος, να επισημάνουμε ότι σύμφωνα με μετρήσεις μας, ο ΧΥΤΑ Αιγείρας είναι υπερκορεσμένος και φυσικά δεν αντέχει ούτε ένα κιλό απόβλητα επιπλέον, ό,τι εργασίες αποκατάστασης και να γίνουν.
6) Δηλώνουμε απερίφραστα ότι δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους κατοίκους άλλων περιοχών που θα υποδεχθούν απόβλητα της Αιγιάλειας. Κατανοούμε απόλυτα τις όποιες αντιδράσεις και φόβους τους. Δεν επιδιώξαμε, ούτε αποφασίσαμε εμείς μια τέτοια λύση. Είμαστε όλοι θύματα ανάλγητων πολιτικών και ανικανότητας Δημάρχων, Περιφερειαρχών και Κεντρικής Διοίκησης, που για πολλά χρόνια δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα σοβαρά προβλήματα.
7) Δηλώνουμε ότι από αύριο κιόλας θα ελέγχουμε με κάθε τρόπο το Δήμο Αιγιάλειας, για τις ενέργειές του σχετικά με την ανακύκλωση και τους τρόπους μείωσης των αποβλήτων. Μετά χαράς να συνεργαστούμε αλλά παράλληλα σε περίπτωση που δεν προβεί στις απαραίτητες ενέργειες θα αναγκαστούμε να ακολουθήσουμε άλλους δρόμους διεκδίκησης.
Η επιτροπή αγώνα των κατοίκων θα συνεχίσει να εργάζεται και να αναλαμβάνει δράσεις με στόχο τη συγκέντρωση στοιχείων που να αποδεικνύουν την αναγκαιότητα οριστικού κλεισίματος του ΧΥΤΑ όπως και να ενεργεί ποικιλοτρόπως στον τομέα ενημέρωσης - πληροφόρησης των κατοίκων και των ΜΜΕ για το πρόβλημα. Καλούμε τους κατοίκους της Αιγείρας και της Ακράτας και όλους τους φίλους από άλλες περιοχές σε επαγρύπνηση και επιφυλακή. Η πρώτη νίκη κατακτήθηκε, ο αγώνας όμως πρέπει να είναι συνεχής, χωρίς εκπτώσεις".
ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ




by : Γρηγόρης Κλαδούχος

Τρίτη, 17 Απριλίου 2018

Αυτοδιοίκηση-Απλή αναλογική: Τι θα κάνει το ΚΙΝΑΛΛ -Οι τελευταίες πληροφορίες

Φυγή προς τα μπρος με μια συνολική πρόταση για την Τοπική Αυτοδιοίκηση προκειμένου να μην εγκλωβιστεί στο θέμα της απλής αναλογικής που προβάλει η κυβέρνηση, θα επιχειρήσει, σύμφωνα με πληροφορίες της aftodioikisi.gr, το «Κίνημα Αλλαγής».

Τους άξονες των προτάσεων του ΚΙΝ.ΑΛΛ, αναμένεται να παρουσίασει, η Φ. Γεννηματά, κατά την διάρκεια της ομιλία της, στο κοινό συνέδριο της ΚΕΔΕ-ΕΝΠΕ. Το κεφάλαιο που θα ανοίξει με τη νέα της παρέμβαση είναι αυτό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Το θέμα είναι εξαιρετικά επίκαιρο λόγω της επικείμενης νομοθετικής παρέμβασης της κυβέρνησης στην οποία προβλέπεται και η εφαρμογή του συστήματος της απλής αναλογικής στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019.

Η Χαριλάου Τρικούπη δεν επιθυμεί να εγκλωβιστεί στη συζήτηση για τον εκλογικό νόμο για δύο βασικούς λόγους. Ο πρώτος είναι ότι θεωρεί ότι η άμεση εφαρμογή της απλής αναλογικής, θα οδηγήσει σε «μπαχαλοποίηση» της λειτουργίας των δήμων. Ο δεύτερος είναι ότι οι περίπου 100 δήμαρχοι που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ είναι διαμετρικά αντίθετοι με την εφαρμογή του, καθώς η απλή αναλογική τους μόνους που δεν ευνοεί είναι νυν εκλεγμένοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες.

Στη βάση αυτή θεωρείται απίθανο το Κίνημα Αλλαγής να ψηφίσει την απλή αναλογική. Κι αυτό γιατί θεωρεί ότι η εφαρμογή της προϋποθέτει μια σειρά αλλαγών στον κώδικα που διέπει τη λειτουργία των δήμων για να αποφευχθούν καταστάσεις χάους. Η πρωτοβουλία της θα εστιαστεί σε αλλαγές που θα διευρύνουν τις δυνατότητες των φορέων της Αυτοδιοίκησης στη λήψη αποφάσεων που αφορούν τοπικά ζητήματα και τη δυνατότητα διεύρυνσης της νομιμοποιητικής τους βάσης

Εξάλλου στην ίδια γραμμή κινείται και το «Ποτάμι», σημειώνοντας ότι «η υιοθέτηση της απλής αναλογικής θα οδηγήσει τους δήμους σε λειτουργική διάλυση, αφού ο εκλεγμένος δήμαρχος θα είναι δέσμιος των εκάστοτε συσχετισμών».

http://www.aftodioikisi.gr


ΣΧΟΛΙΟ: 
Καμία έκπληξη!
Ο αρχηγός του ΚΙΝΑΛ Κυριάκος Μητσοτάκης προηγήθηκε, έδωσε την γραμμή και οι εντολοδόχοι πειθαρχούν.

Οι 100 ΚΙΝΑΛΙΤΕΣ δήμαρχοι - σου λέει - δεν θένε απλή αναλογική.
Θένε να πάρουν κανένα 20άρι τα εκατό την πρώτη Κυριακή, να τους ψηφίσουν στην δεύτερη οι άλλοι (οι αριστεροί ή οι δεξιοί, δεν τους νιάζει) για να πάρουν τα 3/5 των εδρών του δημοτικού συβμουλίου και αν διοικούν ως ΣΟΥΛΤΑΝΟΙ.

ΟΛΟΙ οι έχοντες ιδιοκτησιακή αντίληψη για την ΕΞΟΥΣΙΑ είναι εναντίον της απλής αναλογικής. 
ΕΚΑΤΟ ΚΙΝΑΛΙΤΕΣ δήμαρχοι δεν θέλουν - σου λέει.
Οι δεξιοί δεν θένε έτσι και αλλιώς, αυτοί ΔΕΞΙΟΙ είναι, κανονικοί όχι με φερετζέ, αλλά αλλού είναι το ενδιαφέρον:
Τα ίδια  δηλώνουν παρασκηνιακά και δημαρχαίοι της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (μπαίνοντας).
(Δεν τα λένε δημόσια, ντρέπονται. Καλό είναι αυτό. Σημαίνει ότι ακόμα υπαρχει ΛΙΓΟ ντροπή).

Ξέρω ΚΑΛΑ ότι και στο Χαλάνδρι, στελέχια της διοίκησης ΠΙΕΖΟΥΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ Η ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ.

Όχι τώρα, σου λέει
 ΥΣΤΕΡΑ.
Που την εξουσία θα έχουν άλλοι.
Τώρα την έχουμε εμείς. 
Να την μοιραστούμε;
ΔΕΝ ΛΕΕΙ!

Καμία έκπληξη για τους ΚΙΝΑΛΙΤΕΣ λοιπόν.
Μόνο μία μικρή έκπληξη για το ΠΟΤΑΜΙ.
Που είχε ψηφίσει την απλή αναλογική για τις εθνικές εκλογές.
Τώρα;

Μπολιάστηκε; 
by : tinakanoumegk
ψηφίζεις με το πιρούνι σου, και αυτό μεταφράζεται σε μια πολιτική πράξη καθημερινής επιλογής και συμμετοχής για ένα πιο βιώσιμο ή μη μέλλον.


Είναι ένας διεθνής, νέος Έλληνας και από τις κεντρικές προσωπικότητες του παγκόσμιου διατροφικού κινήματος. Γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη, σπούδασε στη Σκωτία και τη Γερμανία, μελέτησε την άγρια χλωρίδα στα βουνά των Ιμαλαΐων και της νοτιοανατολικής Ασίας για πέντε χρόνια στο πλαίσιο του διδακτορικού του και επέστρεψε δυναμικά στην Ελλάδα με μια μεγάλη ιδέα. 



Για τον Παύλο Γεωργιάδη, το μέλλον βρίσκεται στη φιλοσοφία του Slow Food. Αρχίζοντας από την ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Θράκη, έρχεται στην Αθήνα σκοπεύοντας να εξαπλώσει τις ιδέες του κινήματος σε όλη την Ελλάδα και να εμπνεύσει παραγωγούς, μάγειρες και καταναλωτές να τολμήσουν τη στροφή προς την οικονομίας της γεύσης.


 Παύλος Γεωργιάδης, εθνοβιολόγος. Τι θα πει αυτό; Όλοι αυτό με ρωτούν. Είναι η επιστήμη που ερευνά και αναλύει τις σχέσεις του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον. Τα τρόφιμα που τρώμε, τα ρούχα που φοράμε, τα σπίτια όπου ζούμε, αποτελούν εξέλιξη αυτής της πολύ βασικής σχέσης του ανθρώπου με τα φυτά. Οι μεγαλύτερες εταιρείες παραγωγής τροφίμων ή καλλυντικών έχουν ανεπτυγμένα τμήματα με εθνοβιολόγους που τις βοηθούν στη συνεχή αναζήτηση πρώτων υλών για τα προϊόντα τους. Προσωπικά, έχω αποφασίσει να διοχετεύσω τις γνώσεις μου και τις εμπειρίες μου στη σύνδεση του καθένα από εμάς με την τροφή του, τόσο διεθνώς όσο και στην Ελλάδα. Χα! Τρόφιμα, μεγάλος πόνος… 

Ποια είναι τα μεγαλύτερα θέματα που σχετίζονται με τα τρόφιμα και απασχολούν τους εθνοβιολόγους διεθνώς αυτήν τη στιγμή;
 Η εν λόγω επιστημονική κοινότητα είναι πολύ μικρή. Σαν εμένα, για παράδειγμα, που είμαι εθνοβιολόγος έρευνας πεδίου στα τροπικά δάση, είναι όλοι κι όλοι λιγότεροι από δέκα σε όλο τον πλανήτη. Η βιοποικιλότητα αλλά και η πολιτισμική ποικιλία του πλανήτη αντιμετωπίζουν τις ίδιες απειλές: είναι αυτές που χάνονται πιο εύκολα λόγω της παγκοσμιοποίησης. Ωστόσο, αυτός ακριβώς ο βιοπολιτισμός είναι που εξασφάλισε την επιβίωση του ανθρώπου πάνω στη Γη ανά τους αιώνες και πιστεύω πως δεν είναι προς το συμφέρον κανενός μας να χαθεί αυτή η πολύτιμη ποικιλότητα. Αυτό είναι το αντικείμενο της εθνοβιολογίας: να εξηγήσει την αλληλεπίδραση του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον του και να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες, που δεν θα αποτελούν τροχοπέδη στην πρόοδο, αλλά, αντίθετα, την πιο βασική και γνήσια πηγή που θρέφει αυτήν τη διαδικασία. Όλα αυτά όχι υπό το στενό πρίσμα του οικονομικού κέρδους αλλά πρωτίστως υπό το πρίσμα της ηθικής. 

Ηθικής; Η τροφή έχει ηθική; Σε άκουσα πριν από 3 χρόνια στο Φεστιβάλ Σπόρων του «Πελίτι» να λες ότι ψηφίζεις με το πιρούνι σου καθημερινά… Τι σημαίνει αυτό;
 Η γεωργία αποτελεί το μεγαλύτερο κομμάτι της παγκόσμιας οικονομίας. Συγχρόνως, η γεωργία ευθύνεται για μερικές από τις μεγαλύτερες καταστροφές, όπως η σταδιακή απώλεια της βιοποικιλότητας και η κλιματική αλλαγή. Γι’ αυτό οι καθημερινές μας διατροφικές επιλογές δεν σχετίζονται μόνο με την προσωπική μας υγεία και ευζωία αλλά συγκεντρωτικά καθορίζουν και διαμορφώνουν τις χρήσεις γης, τη διαχείριση των τοπίων, τη διατήρηση ή μη της παραδοσιακής γνώσης της υπαίθρου και, εν τέλει, τον ανθρώπινο πολιτισμό στο σύνολό της. Ναι, ψηφίζεις με το πιρούνι σου, λοιπόν, και αυτό μεταφράζεται σε μια πολιτική πράξη καθημερινής επιλογής και συμμετοχής για ένα πιο βιώσιμο ή μη μέλλον. Η φράση αναγνωρίζει τη δύναμη και το δικαίωμά μας ως καταναλωτών να επενδύουμε τα χρήματά μας (που ολοένα και πιο δύσκολα εισπράττουμε σαν μισθό) με τρόπο που ωφελεί τον εαυτό μας αλλά και το κοινωνικό σύνολο. Δεν είναι μόνο δικαίωμα αλλά και μια υποχρέωση να είμαστε ενημερωμένοι, συνειδητοποιημένοι, έστω κι αν αυτό χρειάζεται δυο λεπτά σκέψης καθημερινά. Τι είναι βιοποικιλότητα; Η ποικιλομορφία της ζωής πάνω στον πλανήτη, στο χωράφι, στη γειτονιά, στο μπακάλικο και στο πιάτο μας. Υπάρχει βιοποικιλότητα στο μπακάλικο; Δεν μειώνεται με τη παγκοσμιοποίηση της τροφής και της γεύσης; Δυστυχώς, καθημερινά ανακαλύπτω ότι το πρόβλημα είναι πως φοβόμαστε την ποικιλότητα, την ποικιλομορφία γενικότερα. Το διαφορετικό δέρμα, οι διαφορετικές αξίες, μια καινούργια γεύση μάς κάνουν να νιώθουμε ανασφαλείς, γι’ αυτό στο τέλος και λόγω των γρήγορων ρυθμών ζωής καταφεύγουμε στην «ασφάλεια» που μας παρέχει η μασημένη τροφή της τηλεόρασης και των διαφημίσεων της βιομηχανίας τροφίμων. Που, όντως, παρουσιάζεται πολύ εντυπωσιακά από σελέμπριτις και ταλαντούχους σκηνοθέτες, ωστόσο πίσω από αυτήν τη μαγική εικόνα κρύβονται πολλά… Δηλαδή; Αδιαφορία για το οικοσύστημα, την παράδοση, τα δικαιώματα του παραγωγού. Αν όντως η κατάσταση είναι τόσο ωραία, όπως την παρουσιάζουν οι διαφημίσεις, τότε πώς φτάσαμε σε ένα σημείο όπου το 70% των φυσικών πόρων του πλανήτη θρέφει μόνο το 30% του πληθυσμού; Σας φαίνεται αυτό λογικό; Είναι επιλογή μας; Μπορούμε να το αλλάξουμε; Θέλουμε να το αλλάξουμε; Προσωπικά, πιστεύω πως όχι μόνο μπορούμε αλλά και πρέπει. 

 Σας βλέπω πολύ ανήσυχο, μαχητικό αλλά συγχρόνως και χαμογελαστό. Πώς πιστεύετε ότι μπορεί να αλλάξει αυτό; Εγώ, προσωπικά, είμαι απαισιόδοξη. Πιστεύω ότι σε λίγα χρόνια, έτσι όπως πάμε, θα τρώμε μόνο μεταλλαγμένα. 
 Πώς μπορείτε να το λέτε αυτό στους χιλιάδες νέους ανθρώπους που τα τελευταία χρόνια, με την κρίση, έχουν γυρίσει στην ύπαιθρο και εστιάζουν στην ποιοτική παραγωγή; Πώς μπορείτε να το λέτε αυτό σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που συνδυάζουν τη γνώση με την παράδοση και την τεχνολογία για να δημιουργήσουν τις δικές τους ιστορίες επιτυχίας, δίνοντας αξία στο ελληνικό τοπίο και, εν τέλει, στη διατροφή μας; Σίγουρα οι πιέσεις είναι μεγάλες, σίγουρα δεν είναι ο κανόνας, όμως το κλειδί είναι στα χέρια ανθρώπων σαν εσένα κι εμένα, και θα ’πρεπε να γίνει προτεραιότητά μας το να υποστηρίξουμε αυτούς τους ανθρώπους. Δεν νοείται διατροφική η γαστρονομική ανάπτυξη, αν δεν σεβαστούμε πάνω απ’ όλα τους παραγωγούς που τολμούν το άλμα προς την ποιότητα. Εγώ βλέπω τις προσπάθειες των νέων στην ύπαιθρο αλλά και την άγνοια και την αδιαφορία των νέων για την καθημερινή τους διατροφή. Απαράδεκτες σχολικές καντίνες, «βρόμικα» σε κάθε γειτονιά και έτοιμα, κατεψυγμένα γεύματα. Αλλάζει αυτό; Αλλάζει, κυρίως μέσα από σωστή παιδεία. Το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι η ολοκληρωμένη και αειφόρος παιδεία που βάζει στο κέντρο της την εκπαίδευση στη γεύση. Είναι σημαντικό να δώσουμε στον κόσμο να καταλάβει –και στα παιδιά και στους ενήλικες– ότι ανοίγοντας τις αισθήσεις μας στην ποιοτική τροφή, ανοίγουμε τα μάτια μας γι’ αυτά που συμβαίνουν γύρω μας στον κόσμο. Αυτό δεν χρειάζεται να φέρει τα πάνω-κάτω στη ζωή μας. Ίσα-ίσα, είναι ένας τρόπος να επιτρέψουμε στην απόλαυση να μπει στη καθημερινότητά μας, κάνοντας καλό στον πολιτισμό, στο περιβάλλον και στον εαυτό μας. Ναι, αλλά ο κόσμος πιστεύει ότι το καλό τρόφιμο είναι και ακριβό. Αυτό είναι ίσως ένας από τους μεγαλύτερους μύθους της εποχής μας. Αν είχαμε έναν τρόπο να βάλουμε ένα ευρώ μπροστά σε κάθε είδος που εξαφανίζεται, μπροστά από κάθε ποτάμι που ρυπαίνεται από τα φυτοφάρμακα, μπροστά από κάθε στρέμμα εδάφους που πεθαίνει από τη βιομηχανική γεωργία, τότε θα καταλαβαίναμε ότι στην ουσία η βιομηχανική τροφή έχει πολύ μεγαλύτερο κόστος, που όμως κρύβεται πίσω από τις επιδοτήσεις. Εκεί, μετά την παιδεία, έρχεται ο ρόλος της πολιτικής. Όμως οι πολιτικοί μας κάνουν αυτά που ζητούν οι ψηφοφόροι και η αγορά εύλογα ακολουθεί. Άρα, ψηφίζουμε ή δεν ψηφίζουμε με το πιρούνι μας; Μα, ποιος θέλει να το ψάχνει τόσο για να φάει ένα φαγητό της προκοπής; Διανύουμε μια εποχή κατά την οποία έχουμε φέρει τον πλανήτη και την οικονομία στα όριά τους. Πλέον, δεν υπάρχει η πολυτέλεια της αδιαφορίας και της απερισκεψίας. Όποιος έχει καταλάβει ότι ένα οικογενειακό γεύμα σε ένα φαστ-φουντάδικο κοστίζει όσο και οι αγορές των λαχανικών μιας ολόκληρης εβδομάδας στη βιολογική αγορά από τον παραγωγό, έχει χρέος να πείσει και τον συμπολίτη του. 

Πηγή: www.lifo.gr    Φωτό: Θεόφιλος Γεροντόπουλος / LifO
by : tinakanoumegk
"Η Εκπαίδευση της Αµάθειας" (L'Enseignement de l'ignorance) είναι ο τίτλος βιβλίου του Γάλλου φιλόσοφου Jean-Claude Michéa*, που κυκλοφόρησε το 1999 ¹. Το παρακάτω κείµενο αποτελεί µια σύνοψη του περιεχοµένου του, από τo blog των εκδόσεων Le retour aux sources.
-------------------------------------------------

Για τον Jean-Claude Michéa, η κρίση του σχολείου έχει κοινά χαρακτηριστικά µε µια ευρύτερη κρίση, αυτή της κοινωνίας µας. Εποµένως, πρέπει να αναλυθεί στο πλαίσιο της γενικής κοινωνικής δυναµικής. Ακολουθεί µια σύντοµη σύνοψη για όσους δεν γνωρίζουν τις θέσεις του.

Ο Μichéa ξεκινά υπενθυµίζοντας ότι η σύγχρονη κοινωνική δυναµική χαρακτηρίζεται από την επικράτηση της πολιτικής οικονοµίας, η οποία ορίζει ότι για να οικοδοµηθεί ειρήνη µεταξύ των ανθρώπων, πρέπει να ξεπεράσουµε οτιδήποτε εµποδίζει το ελεύθερο παιχνίδι της αγοράς. Αυτό προφανώς προϋποθέτει ότι καταστρέφουµε τους εσωτερικούς φραγµούς του ατόµου, προκειµένου να το καταστήσουµε καθαρά ορθολογικό και να το εντάξουµε στα πλαίσια της πολιτικής οικονοµίας. Το πρόβληµα είναι ότι ένα τέτοιο άτοµο, που στερείται οποιασδήποτε ανώτερης αξίας (δεδοµένου ότι οικονοµικoί λόγοι το οδηγούν να υπηρετήσει µόνο το καλά εννοούµενο συµφέρον του), δεν µπορεί να είναι µέρος µιας αλυσίδας µετάδοσης γνώσης (κάτι που προϋποθέτει ότι κάποιος υπηρετεί συµφέροντα πέραν των ατοµικών).

Η ιστορία των τελευταίων τριάντα χρόνων είναι, για τον Μichéa, η ιστορία ενός αδύνατου στοιχήµατος: να οικοδοµήσουµε µια κοινωνία που µεταδίδει, ενώ αποτελείται από άτοµα περίκλειστα στo πλαίσιo της πολιτικής οικονοµίας. Για αιώνες, η «καπιταλιστική κοινωνία» µπόρεσε να λειτουργήσει µε βάση ανθρωπολογικούς τύπους (ο δάσκαλος ιδίως), οι οποίοι δεν έχουν θέση στην εγγενή λογική της. Σήµερα υποστηρίζεται ότι η κοινωνία αυτή µπορεί να λειτουργήσει µε βάση τις δικές της αρχές και µόνο και ως εκ τούτου µπορεί να αρνηθεί τις λειτουργίες που µέχρι τώρα της προσφέρονταν εκτός του πλαισίου της (ειδικά το σχολείο). Έτσι ακυρώνεται ο συµβιβασµός µεταξύ του καπιταλισµού και των συνθηκών που προηγήθηκαν της ύπαρξής του και που, κατά τρόπο µη ορατό, τον συνεπικουρούσαν.

Μόλις κατανοήσουµε τα παραπάνω, η κρίση του σχολείου παίρνει το πραγµατικό της νόηµα. Στην πραγµατικότητα, είναι µια µάχη που δίνει ο παγκοσµιοποιηµένος καπιταλισµός για να στήσει, µε κάθε κόστος, µία από τις βάσεις υλικοτεχνικής υποστήριξης της απόλυτης εξουσίας του. Πρόκειται για την προετοιµασία ενός κόσµου όπου, σύµφωνα µε την άρχουσα τάξη µας, το 20% του παγκόσµιου πληθυσµού θα είναι αρκετό για να λειτουργεί ο παραγωγικός µηχανισµός. Εποµένως, ενός κόσµου-του οποίου το 80% χαρακτηρίζεται υπεράριθµο-που θα πρέπει να κυβερνάται χωρίς να υπόκειται στους περιορισµούς της εργασίας.

Η µέθοδος που έχει επιλεγεί για να ελεγχθεί η ανθρωπότητα, αν πιστέψουµε τα κυρίαρχα µέσα, η tittytainment (Ζ Μπρεζίνσκι) ² - περιλαµβάνει «αποβλακωτική διασκέδαση και επαρκή διατροφή» ή, αν προτιµάτε, "Αρτον και θεάµατα". Αν κάποιος σκεφτεί τι είδους σχολείο θα χρειαστεί για να προετοιµάσει τις µάζες για την κοινωνία αυτή, βλέπει ότι θα πρέπει να συνδυάζει δίκτυα αριστείας υπεύθυνα για την κατάρτιση των ελίτ και µια καθαρά τεχνική κατάρτιση για το 20 % των "χρήσιµων", που όµως δεν ανήκουν στις ελίτ. Αυτή η τεχνική κατάρτιση θα µπορεί επίσης να δοθεί «εξ αποστάσεως», µέσω ηλεκτρονικών δικτύων, ώστε να ανοίξει µια νέα αγορά σε µεγάλες επιχειρήσεις, εξοικονοµώντας παράλληλα τους µισθούς των εκπαιδευτικών. Όσον αφορά το 80% των "υπεράριθµων", θα το προετοιµάσει για το tittytainment, διδάσκοντας τους µακάρια αµάθεια.

Για να γίνει αυτή η µεταρρύθµιση ώστε η εκπαίδευση να γίνει εκπαίδευση της αµάθειας, θα πρέπει προφανώς να εκπαιδευτούν πρώτα οι εκπαιδευτικοί. Έτσι, τους µετεκπαιδεύουν υποβάλλοντας τους στην κηδεµονία ενός στρατού ειδικών στις «Παιδαγωγικές Επιστήµες» που έχουν σαν έργο να δηµιουργήσουν εκπαιδευτικούς όχι πολύ σοφούς αλλά πολύ υποταγµένους, που µόλις και µετά βίας να µπορούν να διδάξουν στους µαθητές να συµπεριφέρονται ως πειθήνιοι ανόητοι, χειραγωγούµενοι και τελικά δούλοι των παρορµήσεών τους.

Για να γίνει αυτή η αλλαγή στα κρυφά, θα πρέπει να ληφθεί µέριµνα ώστε να µην αλλάξει το περιεχόµενο, αλλά η µέθοδος διδασκαλίας, γιατί πράγµατι στην περίπτωση αυτή, η µορφή καθορίζει την ουσία. Ο δάσκαλος θα γίνει λοιπόν ένας ανιµατέρ και το σχολείο θα προωθηθεί ως «τόπος ζωής» (και όχι τόπος µετάδοσης γνώσης). Και για να καταπιεί ο κόσµος το χάπι καλύτερα, θα χρησιµοποιηθεί η "κινητικότητα" της «αριστεράς», που έχει γίνει αµιγώς κοινωνική, ενώ στη δεξιά θα ανατεθεί ο ρόλος του κακού µπάτσου - ένας ρόλος που αυτή θα εκτελέσει µε φειδώ, αφού στην πραγµατικότητα η αριστερά εφαρµόζει το πρόγραµµα της για λογαριασµό της, περνώντας «µεταρρυθµίσεις» που δυσαρεστούν το εκλογικό σώµα «της δεξιάς», που θέλει αυτά που θέλει χωρίς όµως τις συνέπειες τους.

Πού βρισκόµαστε λοιπόν; O Michéa αφήνει τον αναγνώστη να κρίνει. Αλλά φαίνεται ότι στα µάτια του, η σεµνή τελετή έxει λήξει. Το tittytainment πέτυχε και το ερώτηµα που πρέπει να αναρωτηθούµε δεν είναι πλέον «ποιον κόσµο θα αφήσουµε στα παιδιά µας» αλλά «σε ποια παιδιά θα αφήσουµε τον κόσµο».



¹ Ελληνική Εκδοση, Εκδόσεις Βιβλιόραµα 2002.
² Από τις αγγλικές λέξεις tits= γυναικεία στήθη και entertainment= διασκέδαση.


*Ο Jean-Claude Michéa (Μισεά,1950) είναι Γάλλος φιλόσοφος. Καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης, δίδαξε φιλοσοφία σε λύκειο του Μονπελιέ για τριάντα περίπου χρόνια. Εχει δηµοσιεύσει 14 δοκίµια, πέντε από τα οποία έχουν µεταφραστεί στα Ελληνικά.

Πηγή: https://www.leretourauxsources.com/blog/lenseignement-de-lignorance-jc-michea-n272

http://drasivrilissia.gr/themata/parousiash.aspx?sxID=3264
by : tinakanoumegk

 



       Δυστυχώς μετά την συνένωση των δήμων Ξυλοκάστρου & Ευρωστίνης, η κατάσταση της Ευρωστίνης συνεχώς χειροτερεύει.

     Το εύκολο θα ήταν ως νέος Ευρωστίνιος πολίτης να ρίξω την ευθύνη για το χάλι που επικρατεί στην δημοτική μου ενότητα, στην κυβέρνηση που νομοθέτησε τον Καλλικράτη ή στο ΔΝΤ. Δεν θα το κάνω όμως, αφού έχουμε χαρακτηριστικά παραδείγματα δήμων που η συνένωση βοήθησε στο να αναπτυχθούν & να λυθούν προβλήματα που χρόνια βασάνιζαν τις τοπικές ενότητες. Ας πάμε όμως 
στην σημερινή κατάσταση. 

Πρόσφατα ο κύριος Ψυχογιός ( Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Κορινθίας) μας ενημέρωσε μέσω των social media ότι παρέχονται περισσότερες από 200.000 ευρώ για την κατασκευή παιδικών χαρών στον δήμο μας.
      Πριν 1 χρόνο ο κύριος Καλύβας (αντιδήμαρχος) είχε επισκεφτεί την παιδική χαρά του οικισμού Μαύρα Λιθάρια & βλέποντας την κατάσταση της είχε υποσχεθεί άμεση ανακατασκευή της. Βέβαια τίποτα από όσα έταξε δεν πραγματοποιήθηκε. Όπως θα δείτε & παρακάτω στις φωτογραφίες, μετά από το κόψιμο ενός σάπιου πλάτανου στην μέση της της παιδικής χαράς έχει μείνει ανοιχτή μια γούβα μεγαλύτερη από 0,5 μέτρο η οποία έχει γεμίσει σκουπίδια & φύλλα.
Παράλληλα έχουν σπάσει αρκετές πλάκες & άλλες λόγω των ριζών των δέντρων έχουν σηκωθεί. Επιπλέον οι κούνιες & το « γύρω γύρω όλοι » έχουν σαπίσει με αποτέλεσμα να αποτελούν σημαντικό κίνδυνο για τα περίπου 20 παιδιά που τα επισκέπτονται καθημερινά τους θερινούς μήνες & τις εορτές. Ένα ακόμα πρόβλημα που επικρατεί στον εν λόγω χώρο είναι ο βουλωμένος καταπότης που έχει ως αποτέλεσμα τα νερά της βροχής να λιμνάζουν.


      Σαν να μην έφθαναν αυτά η δημοτική μας ενότητα υποφέρει & από το πρόβλημα της καταστροφής των δρόμων λόγο της διάβρωσης. Συγκεκριμένα ο δρόμος στην παραλία του οικισμού Πεταλού για άλλη μια φορά κατέρρευσε στο ίδιο σημείο που από ότι θυμάμαι τα τελευταία 4 χρόνια έχει επισκευαστεί 2 φορές. Ολημερίς το κτίζανε το βράδυ γκρεμιζόταν, αγαπητή δημοτική αρχή...




      Και ρωτώ κύριε Ανδρικόπουλε, πότε επιτέλους θα ενδιαφερθείτε να εντάξετε την προαναφερθέντα παιδική χαρά στα συγκεκριμένα προγράμματα χρηματοδότησης;
Επιπλέον τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιούνται στα δημόσια έργα της περιοχή μας, μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες. Είναι ευρέως γνωστόν ότι έχουν προσφέρει, πολλές φορές και αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους, στις περιοχές όπου πέρασαν. Γιατί δεν συνεργάζεστε μαζί τους μήπως βοηθήσουν ώστε να έχουμε άμεση επισκευή του δρόμου στην Πεταλού;;
Μήπως, αγαπητή δημοτική αρχή, τα σύνορα της καρδιάς σας, είναι πολύ μικρότερα από τα πραγματικά σύνορα του δήμου;;
     Υ.Γ.: Αφήστε κύριε δήμαρχε, κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι, κύριοι τοπικοί σύμβουλοι το αφήγημα ότι δεν υπάρχουν χρήματα. Στον δήμο Αιγιαλείας (συνένωση 6 δήμων) είδαμε να γίνεται πράξη η κατασκευή της βιολογικής αποχέτευσης που ήταν αίτημα των κατοίκων της Ακράτας περισσότερο από 20 χρόνια. Εκμεταλλευτείτε τα ευρωπαϊκά προγράμματα & γενικώς τις ευκαιρίες, δραστηριοποιηθείτε επιτέλους! 

     ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018

    Κούκιος Ιωάννης
    Τελειόφοιτος Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών