Διαβάζω σε Συριζαίικη ιστοσελίδα για την αντιμετώπιση της ομοφοβίας και τρανσοφοβίας. Κείμενο της κ. Δήμητρας Κογκίδου, καθηγήτριας και προέδρου της Επιτροπής Φύλου και Ισότητας στο ΑΠΘ.
Γράφει ότι δεν έχει γίνει "καμιά προσπάθεια χάραξης αντισεξιστικής πολιτικής".
Επειδή χρη λέγειν και πράττειν τα καίρια, αλλά και κάνοντας αποδεκτό ένα πληθυντικό αριθμό τομέων πράξης: ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Πριν δύο χρόνια το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Β. Κατριβάνου με προβολή κεντρικότητας στην Αυγή έγραφε κείμενο με τίτλο "διδάσκεται ο αντιφασισμός;".
Από το να διδάσκουμε εναντίον του κακού, καλό είναι να διδάσκουμε το καλό. Η εκπαίδευση δεν είναι αντι-αμάθεια. Δεν είναι μάθημα αντιύβρεως, αντιαμαρτίας. Έχει θετικό ανθρωπιστικό πρόσημο. Είναι το ιστορικό δημοκρατικό κεκτημένο της ισότητας-ταυτότητας. Πολλά μπορούν να μας δώσουν ακόμα και ο Επιτάφειος του Περικλή και η Αντιγόνη.
Αν η κ. Κογκίδου ενδιαφέρεται τόσο για τα προβλήματα διάκρισης και βίας μεταξύ μαθητών θα πρέπει να διαμαρτυρηθεί δημοσίως για τις Ελληνοφοβικές απόπειρες αποστέρησης των Παγκόσμιων Πολιτισμικών Προλεγόμενων.
Μεγάλη συζήτηση και για την Αντιγόνη. Η περικοπή της διδασκαλίας της είναι εναρμόνιση στο πεδίο του εποικοδομήματος: η κλασική και φιλοσοφική παιδεία για τη διαχείριση του πολιτικού και της πόλης είναι αυτό που απεχθάνεται η χρηματιστηριακή ολιγαρχία, ο ολοκληρωτισμός της αγοράς.
Οι ευαίσθητοι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων μέσα στην κοινωνία να αναπτύξουν εκπαιδευτική πράξη πέρα από συμβατικά επαγγελματικά ωράρια, απαξιώνοντας τις επιλογές ενός καθεστωτικού πολιτικού και εκπαιδευτικού προσωπικού. Έχουν υποχρέωση ως πολίτες. Η ευθύνη, η ελευθερία της βούλησης να βρει πέρασμα.
