(ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 11/09/2016 - ΤΟ ΒΗΜΑ)
Μια ανάγνωση του «Ερωτόκριτου» του Βιντσέντσου Κορνάρου διαφορετική από τις συνηθισμένες προτείνουν οι Χαΐνηδες και η ομάδα Κι όμΩς κινείται (χορός/ακροβασία) με τη συμμετοχή του Ψαραντώνη απόψε στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη». Πρόκειται για μια τραγουδαφήγηση από τον Δημήτρη Αποστολάκη και την παρέα του ενός έργου που μιλάει για τον έρωτα, τον ηρωισμό, τη φιλία, τη γενναιότητα, την αξιοπρέπεια, τον πόνο, το σωστό, το λάθος. Και κάτι παράδοξο, όπως αναφέρει ο Δημήτρης Αποστολάκης στη συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής», «ένας άνθρωπος που θα έρθει την Κυριακή στους Βράχους δεν θα δει τον Ερωτόκριτο».
Γιατί να έρθει κάποιος σήμερα να παρακολουθήσει μια παράσταση για τον «Ερωτόκριτο», και ιδιαίτερα ένας νέος άνθρωπος;
«Ενας νέος άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει όχι μόνο το έπος του "Ερωτόκριτου" του 17ου αιώνα αλλά και το "Επος του Γκιλγκαμές" του 17ου αιώνα προ Χριστού. Ο Μπόρχες λέει ότι το ανώτερο είδος λογοτεχνίας είναι η ποίηση και το ανώτερο είδος ποίησης είναι το έπος. Γιατί μόνο στο έπος δικαιολογείται το αίσιο τέλος. Εκτός αυτού, ένας άνθρωπος που θα έρθει την Κυριακή στους Βράχους δεν θα δει τον "Ερωτόκριτο". Μπορεί μόνο να κυματίσει αρμονικά στην ποίηση των σχέσεων που αναδύονται με την παρουσία του. Τα στοιχεία που συνθέτουν τη φαινομενολογία της παράστασης είναι η τραγουδαφήγηση από τον τεράστιο αφηγητή Ψαραντώνη και μένα, το τραγούδι και η μουσική (μοτίβα κρητικά, ανατολίτικα, ηπειρώτικα, ραπ, τζαζ αυτοσχεδιασμοί, περάσματα ροκ κ.ά.) από τους Χαΐνηδες και τους φίλους τους, σύγχρονος χορός και ακροβατικά από την εξαιρετικής αισθητικής και δεξιοτεχνίας ομάδα Κι όμΩς κινείται. Το τελευταίο στοιχείο συμπληρώνει το παζλ, με τον ηρωισμό του έπους να καθρεφτίζεται στην περίτεχνη και ριψοκίνδυνη σωματικότητα στο έδαφος και στον αέρα».
Τι «δουλειά» (εννοώ τι σχέση) έχουν τα μαθηματικά και η φυσική με τη μουσική με το τραγούδι;
«Απορρέουν και τα δύο από την εξερεύνηση του αγνώστου. Μια μουσική ή μια επιστημονική πρόταση πρέπει να έχει αυτοσυνέπεια, πλαίσιο και ρίσκο. Ειδάλλως είναι μπουρδολόγημα. Απαιτούν επιστήμη και τέχνη, πλήρη αφιέρωση, με προπληρωμή του τιμήματος και αβέβαιη έκβαση, και αρμονική αλληλουχία μεταξύ φαντασίας και ανάλυσης. Είναι και οι δύο δρόμοι αυτογνωσίας που προξενούν στον παρατηρητή ίδιο αίσθημα ευφορίας - υπερθεματίζουν τελευταία γι' αυτό και οι νευροεπιστήμονες».
Σε έχει κουράσει ή όχι η ενασχόλησή σου με τους Χαΐνηδες;
«Η δουλειά κουράζει. Η εργασία ποτέ».
Επόμενα σχέδια;
«Πώς μπορείς να κάμεις τον Θεό να γελάσει; Πες του τα μελλοντικά σου σχέδια. Διαφορετικά, παράξενα και άκρως ενδιαφέροντα πειράματα με καλούν αυτόν τον καιρό. Τα αποτελέσματα των ερευνών θα ανακοινωθούν εάν και εφόσον τελεσφορήσουν. Τα γεγονότα είναι ανθοδοχεία που μας καλούν να αποτελέσομε τα τοιχώματά τους. Η αξία των γεγονότων έγκειται στον κενό τους χώρο, που είναι γεννήτορας πολλών πιθανών λουλουδιών. Αυτά τα άνθη είναι οι ποιητικές ερμηνείες των γεγονότων».
Τι είναι μουσική; Τι είναι τραγούδι; Τι είναι στο τέλος δημιουργία;
«Η μουσική και το τραγούδι είναι επικίνδυνα πράγματα. Ο λόγος είναι ότι εμπεριέχουν όλη την ιστορική μνήμη ενός λαού και την οραματική προφητεία του μέλλοντός του. Γι' αυτό οι γονείς πρέπει να αποτρέπουν τα παιδιά τους από την επαγγελματική ενασχόληση με αυτά, εκτός αν φορέσουν χαρούμενα το βαρύ ράσο της ιεροσύνης. Η δημιουργία (μόνο όταν είναι προϊόν της μύχιας ανάγκης) είναι το χατίρι στη μάνα φύση και το άγγιγμα του χιτώνα του Θεού. Είναι το συμπληρωματικό γιανγκ στη γιν κατανόηση. Ετσι επιτυγχάνεται η Αρμονία».
