Ανάμεσα σε πολλές Ελληνικές αναφορές στο διαδίκτυο για τα γεγονότα στην Τουρκία θεώρησα σωστό να παρέμβω σε μικρό σχόλιο. Δυστυχώς, όλη η συζήτηση διεγράφη και αυτή τη φορά δεν προνόησα να «αποθηκεύσω». Με λίγα λόγια, μου έκανε εντύπωση η προβολή της δράσης των Τούρκων απέναντι στην απόπειρα πραξικοπήματος που συγκρίθηκε με την ακινησία των Ελλήνων κατά το πραξικόπημα του 1967. Σε αυτήν τη συζήτηση έκανα δύο μικρά σχόλια.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΧΟΛΙΟ:
Κυρία Γ. : θεωρώ ότι η έγκλιση και σύγκριση που κάνατε είναι άστοχη. Η προβολή ενός λαού όταν βγαίνει και στηρίζει ένα ημιφασιστικό καθεστώς δεν νομίζω ότι αποτελεί παράδειγμα. Κριτήριο δεν είναι η κινητοποίηση, αλλά το αίτημα της κινητοποίησης. Γενικά, η αξιολόγηση μίας μερίδας λαού που κινητοποιείται ως θετικό από μόνο του, χωρίς να δούμε ποιόν εξυπηρετεί μας οδηγεί να εντάσσουμε την πολιτική κινητοποίηση στις αποϊδεολογικοποιημένες έννοιες, που προφανώς είναι επικίνδυνο, γιατί κάθε πολιτική πράξη (σε τελευταία ανάλυση) έχει ένα πρόσημο.
Χθες στην Αθήνα το Πολιτιστικό Κέντρο του Κουρδιστάν είχε προγραμματίσει κινητοποίηση για τα κοινωνικά, εθνικά δίκαια στην Τουρκία και την απελευθέρωση του Οτζαλάν. Επειδή ο χώρος δεν το επιτρέπει ρίξτε μία ματιά εδώ: http://www.tinakanoume.gr/2016/03/blog-post_8.html
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΧΟΛΙΟ:
Αγαπητέ Γ. Π . : Δεν μπαίνω στην παγίδα σύγκρισης συμπεριφορών λαών... Προβάλλω τους αγώνες δικαιωμάτων τους. Έχω δηλώσει την αλληλεγγύη μου στις καταπιεσμένες πολιτισμικές ψηφίδες μέσα στην Τουρκία και στον αγώνα του Κουρδικού λαού... Εγώ δεν κάνω αναλύσεις, που τελειώνουν εκεί. Ούτε απλά κάνω κριτική. Προτείνω. Επειδή ένας παρακρατικός μηχανισμός και οι γκρίζοι λύκοι κινητοποιήθηκαν υπέρ του φασίστα Ερντογάν δεν μπορώ να καταλάβω πως από αυτή την κίνηση των φασιστών παίρνουμε μαθήματα για να συγκρίνουμε τους Έλληνες. Επειδή βλέπω κάποια κενά μνήμης που με το (αναφερόμενο από εσένα) «χαϊδεύεις αυτιά» (για μένα) αλλοιώνεται η εικόνα μου, είμαι εναντίον του χαϊδέματος και της κολακείας προσώπων, και του "λαού" . Μελέτησε τα δύο τελευταία κείμενά μου για συμβούλους που κολακεύουν αντί να συμβουλεύουν δημάρχους και για τις γαλάζιες σημαίες. Έχω τις πολιτικές αποσκευές να προβάλλω σκέψεις ανεξαρτήτως κόστους, να μην χαϊδεύω αυτιά, και προτάσεις για να αλλάξουν οι κοινωνίες που σημαίνει ότι δεν τις χαϊδεύεις... Τέλος της συνομιλίας μας εδώ, δεν επανέρχομαι, επειδή όμως, οι Έλληνες είναι επιρρεπείς σε αναλύσεις, δεν ξέρουν να πουν κάτι για τη χώρα τους και τώρα έχουν γνώμη για την γείτονα χώρα, προτείνω το διάβασμα της ανακοίνωσης του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Συμπροεδρίας της Ένωσης Κουρδικών Κοινοτήτων (ΚCK):http://www.toperiodiko.gr/pkk-%CE%B7-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%AC%CE%BD-%CF%89%CF%82-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%AC/#.V40yI_mLTrc
ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ
Οι Έλληνες πρέπει να ξαναγίνουν πολίτες. Με βασική αφετηρία το «χρη λέγειν τα καίρια». Ένα που πρέπει να κάνουν είναι να μην θεωρούν τον εαυτό τους ως αναπαράσταση ενός ένδοξου παρελθόντος και να σκέπτονται περισσότερο. Να αποδεικνύουν τη δημοκρατικότητά τους αν υπερασπίζονται τα δίκαια των λαών. Βλέπω ότι όλοι έγιναν αναλυτές, διερμηνευτές αξιών ανθρωπιστικού δικαίου με αποκλειστικότητα στην σύγκριση πραξικοπηματιών και φασιστών του Ερντογάν και το αν θα δώσουμε άσυλο στους 8 πραξικοπηματίες. Εκείνο που αποφασίζει αν πράγματι έχεις ουμανιστικές και δημοκρατικές αξίες είναι το τι έκανες και τι κάνεις για την δημοκρατία, αν υπερασπίζεσαι τα δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα των λαών και τα δίκαια των αυτόχθονων λαών. Όσοι τόσο πολύ θέλουν να υπερασπιστούν δικαιώματα ασύλου πραξικοπηματιών, έχουν ως προαπαιτούμενο κατοχύρωσης δημοκρατικότητας την υπεράσπιση εφαρμογής του ασύλου στον ηγέτη των Κούρδων Αμπντουλάχ Οτσαλάν; Να θυμίσω ότι οι δικηγόροι του Οτσαλάν έχουν προσφύγει στην Ελληνική δικαιοσύνη εναντίον του Ελληνικού κράτους που παράτυπα δεν εξέτασε την χορήγηση πολιτικού ασύλου.
Λυπάμαι που νοιώθω την ανάγκη να προτρέπω φίλους μου να υποστηρίζουν την Άνοιξη των λαών της Μικράς Ασίας, Μέσης Ανατολής, Μεσοποταμίας. Αν είχαμε αυτό ως σταθερά μας δεν θα μας συνέπαιρνε η διαμάχη μεταξύ δυνάμεων ενός ολοκληρωτικού φάσματος.
Ένας χρόνος κλείνει αύριο από την ανακήρυξη των ελεύθερων αυτοκυβερνώμενων Κουρδικών περιοχών της Ροζάβα. Το ιστορικό έθνος γιορτάζει την απαρχή μιας απελευθερωτικής διαδικασίας, ένα σκαλί δικαιωμάτων που τους στέρησαν τα αποικιοκρατικά συμφέροντα. Ας στηρίξουμε μια δυναμική από άνδρες και γυναίκες που πρωτοπορούν και σε μία συμβουλιακή θεσμικότητα διακυβέρνησης.
Γρηγόρης Κλαδούχος
Ξυλόκαστρο 17 Ιουλίου 2016
(www.tinakanoume.gr)
