Ο σύλλογος, (συν+λέγω),είναι ο κοινός τόπος ανθρώπων που συγκεντρώνονται για να υπερασπιστούν τον λόγο, γιατί ο λόγος, είναι μια απελευθερωτική διαδικασία, είναι η παρακαταθήκη που μας έρχεται από την ιστορία, από την αγορά του δήμου.
Τα τελευταία χρόνια διαβάζω με πολύ μεγάλη προσοχή τα κείμενα όλων των παρατάξεων στις τράπεζες και ειλικρινά κάθε φορά νοιώθω την ίδια απογοήτευση.
Είναι απόλυτα φυσιολογικό τα συνδικάτα να παρεμβαίνουν για σημαντικά θέματα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.
Αν και στα πέτρινα χρόνια των μνημονίων ανατρέχοντας στις ιστοσελίδες τους θα διαπιστώσει κανείς κείμενα φτωχά σε περιεχόμενο, ιδέες και προτάσεις. (ενδεικτικά αναφέρω ότι στην ιστοσελίδα της ΟΤΟΕ από το 2010 εως2013 υπάρχουν όλα κι όλα τέσσερα κείμενα).
Η αλήθεια είναι ότι το κίνημα των εργαζομένων και στις τράπεζες, όπως δομήθηκε τα τελευταία χρόνια από τα κόμματα βγήκε ηττημένο. Οι κομματικοπειθαρχούντες στα συνδικάτα όταν εκλέγονται για τρείς, τέσσερις και πέντε ολυμπιάδες δεν μπορούν να εκφράσουν την νέα ηθική που έχει ανάγκη το κίνημα των εργαζομένων στις τράπεζες.
Οι αγώνες τα τελευταία χρόνια είναι αμυντικοί, ενώ υπήρχαν οι προϋποθέσεις μιας ουσιαστικής ηγεμονίας. Αν στη προηγούμενη περίοδο, οι στόχοι ήταν η κατοχύρωση και διεύρυνση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, η υπεράσπιση του ημερομίσθιου, των θέσεων εργασίας, σήμερα, που οι όποιες κατακτήσεις υποχωρούν και συρρικνώνονται με απλές ψηφοφορίες και εντολές, οι δράσεις μας πρέπει να αποκτήσουν ένα νέο περιεχόμενο, ιδεών, αξιών και αλληλεγγύης.
Η νέα περίοδος ας αρχίσει με πρωτοβουλίες μεγάλων οριζόντων σε εθνικό επίπεδο. το μήνυμα της νέας περιόδου που διανύουμε είναι το πέρασμα από την εποχή των ανθρώπων-συνθημάτων στη δημιουργία αυθεντικών συνδικαλιστικών κινημάτων .
Ένα πρώτο βήμα, με πρωτοβουλία όλων των συλλόγων στις τράπεζες, η διοργάνωση θεματικών συνεδρίων στη περιφέρεια(Πελοπόννησος, Θεσσαλία- Ήπειρος, Μακεδονία, Θράκη, Κρήτη) για την οικονομία, τον έλεγχο των επενδύσεων, την έξοδο από την κρίση, την οικονομία της γης, σε συνεργασία με τα αντίστοιχα οικονομικά τμήματα των πανεπιστημίων, τα εργατικά κέντρα, τους νέους παραγωγούς και την τοπική αυτοδιοίκηση.
Ένα δεύτερο βήμα, η διοργάνωση ενός διεθνούς στην Αθήνα, στην πρωτεύουσα πόλη του παγκόσμιου πολιτισμού, με θέμα την ελληνική οικονομία και η συμβολή των τραπεζών στην ανάπτυξη. Πιστεύω ότι αυτή η διαδικασία θα μας βάλει ξανά να σκεφτούμε, να σχεδιάσουμε, να προτείνουμε.
Αυτές οι πρωτοβουλίες θα καταστήσουν το συνδικάτο στις τράπεζες υποκείμενο ενός παραγωγικού, μορφωτικού και ιδεολογικού προτύπου.
Παπαντωνίου Ντίνος
Στέλεχος Εθνικής Τράπεζας
